مغزهای بزرگتر به خمیازههای طولانیتری نیاز دارند
به گزارش خبرنگار گروه دانش و فناوری خبرگزاری آنا، یک مطالعه در مقیاس بزرگ در سال ۲۰۲۱ یافتههایی جالب را درباره خمیازه نشان داده است. این یافتهها میگویند مهرهدارانی که مغز بزرگتر و نورونهای بیشتری دارند خمیازههای طولانیتری میکشند.
محققان دادههایی را در مورد ۱۲۹۱ خمیازه جداگانه از مشاهدات عینی این مهره داران در باغ وحش و ویدئوهای آنلاین جمع آوری کردند که در مجموع ۵۵ گونه پستاندار و ۴۶ گونه پرنده را پوشش میدهد. آنها همبستگی قوی بین مدت خمیازه کشیدن یک حیوان و اندازه مغز آن حیوان پیدا کردند.
«یورگ ماسن»، استاد دانشگاه اوترخت هلند در بیانیهای در سال ۲۰۲۱ گفت: «ما با دوربین به چندین باغ وحش رفتیم و درکنار محوطه حیوانات منتظر خمیازه کشیدن حیوانات بودیم. این پژوهش کاری دشوار، زمان بر و بسیار طولانی بود.»
**مغزهای بزرگتر به خمیازههای طولانیتری نیاز دارند
اگرچه الگوی خمیازه ثابت است، اما مدت زمان آن با اندازه مغز و تعدادنورونها تکامل یافته است. علاوه بر این، به نظر میرسد که این عملکرد در طیف متنوعی از حیوانات حفظ شده است، به طوری که منشا تکاملی آن را میتوان حداقل به جد مشترک پرندگان و پستانداران نسبت داد و حتی شاید رگههایی از قدمت در نسلهای پیشتر را هم رهگیری کرد.
اولین بار در سال ۲۰۰۷ بود که در پژوهشی با موضوع خمیازه یک تئوری مهم درباره علت این پدیده ناشناخته مطرح شد. بر اساس این تئوری، خمیازه کشیدن یک راه ضروری برای خنک کردن مغز است. بنابراین، مغزهای بزرگتر به خمیازههای طولانیتری نیاز دارند تا به درستی خنک شوند. به نظر میرسد که این اطلاعات با این دادهها تأیید میشود. همچنین نتایج این پژوهش نشان میدهد که پستانداران طولانیتر از پرندگان خمیازه میکشند. دمای هسته پرندگان بالاتر از پستانداران است، که به معنی اختلاف دمای بیشتربا هوای اطراف است، به این معنی که خمیازه کوتاهتر برای کشیدن هوای خنکتر کافی است.
نتایج مشابهی در مطالعهای در سال ۲۰۱۶ بر روی انسانها به دست آمد، اگرچه در آن مورد، تنها ۲۰۵ خمیازه و ۲۴ گونه اندازهگیری شد. نتایج سال ۲۰۱۶ نشان داد که کوتاهترین خمیازهها (۰.۸ ثانیه) از موشها و طولانیترین خمیازهها (۶.۵ ثانیه) مربوط به انسانها بوده است.
بیشتر بخوانید:
**خمیازه؛ تنظیم کننده حرارت مغز
به گفته «اندرو گالوپ» از دانشگاه ایالتی نیویورک «خمیازه از طریق استنشاق همزمان هوای خنک و کشش عضلات اطراف حفرههای دهان، جریان خون خنکتری را به مغز میرساند و در نتیجه عملکرد خمیازه در جانداران، نقش تنظیم کننده حرارت مغز را دارد.»
محققان همچنین در این پژوهش پی بردند که خمیازه هیچ ارتباطی با هوش ندارد، فقط اندازه مغز و تعداد نورونهایی که در کاسه سر قرار دارند بر مدت خمیازهها اثر میگذارند. بر اساس نتایج به دست آمده ارتباط معناداری میان بزرگی مغز و فراوانی خمیازه وجود ندارد. به عنوان مثال، ما انسانها معمولا بین ۵ تا ۱۰ بار در روز خمیازه میکشیم.
خمیازه مسری هم هست. یک کارکرد اجتماعی را ایفا میکند، یک گروه را به همان حالت ذهنی میبرد و شاید به همگام سازی الگوهای خواب کمک میکند. البته برای پی بردن به چنین نتیجهای به تحقیقات بیشتری نیاز است. «مارگاریتا هارتلیب»، زیستشناس از دانشگاه وین در این باره معتقد است که «دریافت فیلمهای ویدیویی از بسیاری از حیوانات درحال خمیازه نیاز به صبر و حوصلهای دارد و رمزگذاری بعدی همه این خمیازهها باعث شده است که من در برابر مسری بودن خمیازه مصون باشم.»
در حالی که تحقیقات بیشتری برای کشف دلایل خمیازه کشیدن وجود دارد، نویسندگان این پژوهش در جمعبندی نتایج خود، ادعا کردهاند که این یافتهها پشتیبانی بیشتری برای پیشبینیهای متمایز ناشی از فرضیه خنکسازی مغز فراهم میکند.
انتهای پیام/۱۱۰/
انتهای پیام/