جنگ اوکراین و جدال دو سیاستمدار آلمانی در برلین و بروکسل!
به گزارش گروه دیگر رسانهها خبرگزاری آنا، معادلات پشت پرده قدرت در سرزمین ژرمنها همواره پیچیده بوده است. این پیچیدگی از یک سو معلول تمایل بیحد و حصر سیاستمداران آلمانی به رهبری اروپا و دیگری، تعارض منافع احزاب سنتی خصوصا دو حزب دموکرات مسیحی و سوسیال دموکرات است.
این روزها در بحبوحه جنگ اوکراین اما نام یک سیاستمدار آلمانی به کرات در رسانهها به گوش میرسد و او کسی نیست جز «اورزولا فوندِرلاین» رئیس کمیسیون اروپا که در ۱۶ ژوئیه ۲۰۱۹ به این سِمَت انتخاب شد و رویای «تاچر» یا «مرکل» شدن را در سر میپروراند.
فوندرلاین یکی از نقاط اتکای دولت زلنسکی در جنگ اوکراین محسوب میشود، چه، هرگاه طی ماههای اخیر میز مذاکرات صلح میان کییف و مسکو در آستانه چیده شدن بوده، او نقش به سزایی در بر هم زدن آن داشته است!
این سیاستمدار آلمانی از سال ۲۰۰۵ در کابینه مرکل ابتدا مقام وزارت خانواده و سپس وزارت کار آلمان را برعهده داشت و سپس از سال ۲۰۱۳ به عنوان اولین وزیر دفاع زن آلمان مسئولیت این وزارتخانه را عهدهدار شد.
شواهدی از پیوند فوندرلاین با نئونازیها
فوندرلاین اصرار دارد که خود را یک «دموکرات مسیحی» دو آتشه بداند و گرچه ظاهرا با نازیسم، نئونازیسم و ملیگرایی افراطی میانه خوبی ندارد اما بیشترین جذب نئونازیها در ارتش آلمان در دوران تصدی او بر وزارت دفاع صورت گرفته است.
در سال 2018 نشریه آلمانی «دی ولت» مدعی شد که پس از کشف آثار و نشانههایی از گرایشهای نازیسم در ارتش و پادگانهای آلمان، فوندرلاین وزیر دفاع وقت، اعتبار ارتش این کشور را در معرض خطر ارزیابی کرده است.
حتی درآن زمان، بازرسان ارتش آلمان در پادگان «فورستنبرگ» در شهر «دوناوشینگن» واقع در جنوب آلمان یک سالن سخنرانی را یافتند که با کلاهخود آلمانهای نازی در جنگ جهانی دوم و برخی نمادهای آن دوران تزیین شده بود.
نگرانی ظاهری فوندرلاین از این ماجرا، آدرس غلطی بود که بعدها به اثبات رسید، چنانچه برخی فرماندهان ارشد نیروهای ویژه ارتش آلمان (KSK) در دوران او با وجود گرایشات اثبات شدهی نازیستی، به بهانه عدم اثبات کامل این اتهامات در سمت خود باقی ماندند!
عطش مرکلیسم منهای عقلانیت
هدف نانوشته اما ملموس وزیر دفاع سابق ژرمنها کاملا مشخص است. فوندرلاین قصد دارد پس از پایان دوره مسئولیت خود در کمیسیون اروپا به برلین بازگشته و صدارت اعظمی خود را در سایه سقوط دولت ناکارآمد سوسیال دموکرات «اولاف شولتز» جشن بگیرد.
فوندرلاین در این خصوص، بر روی آرای عدهای از هواداران حزب افراطی «جایگزینی برای آلمان» (AFD) حساب ویژهای باز کرده و فراتر از آن در میان برخی اعضای حزب «پگیدا» خصوصا در ایالت زاکسن به سبب وجهه خشنی که در جنگ اوکراین از خود نشان داده، طرفدارانی کسب کرده است.
در سال 2014، فوندرلاین بدترین خیانت ممکن را علیه کشور خود صورت داد، آنجا که به صورت پنهانی مجوز عملیاتهای ویژه پرندههای بدون سرنشین آمریکا از پایگاه هوایی «رامشتاین» واقع در جنوب غرب آلمان را صادر کرد تا بهطور مرتب نقاط گوناگونی را در آفریقا، یمن، پاکستان، عراق، سومالی و افغانستان مورد هدف قرار دهند.
در آن زمان نشریه «اشپیگل» و شبکه «دویچه وله» گزارش دادند که پایگاه هوایی رامشتاین به عنوان قلب نظارتی حملات هواپیماهای بیسرنشین آمریکایی عمل کرده است. این رسانهها تاکید داشتند که وزیر دفاع از مقاصد واشینگتن در این رابطه با خبر بوده است.
و حالا جنگ اوکراین!
اکنون فوندرلاین در کسوت رئیس کمیسیون اروپا به یکی از اصلیترین مولدهای بحران در جنگ اوکراین تبدیل شده و ظاهرا از اینکه نئونازیها و ملیگرایان افراطی مواضع جنگطلبانه او و اصرارش به استمرار جنگ را میستایند، احساس بسیار خوبی دارد.
او توقف جنگ اوکراین را خط قرمز خود میداند زیرا به پروژه «شبیهسازی جهان 2022 و جهان نیمه قرن بیستم» که آن را پیشفرض ثابت و مبنای ورود طولانی مدت خود به مسند صدارت اعظمی آلمان میداند لطمه میزند.
در این شبیهسازی اما یک نکته اساسی وجود دارد و آن تعلق خاطر خاص فوندرلاین به آن سوی آتلانتیک یعنی آمریکاست، تا جایی که برای او کمترین اهمیتی ندارد اگر آلمان و اتحادیه اروپا در مسیر بلندپروازیهایش ذبح شوند. در جریان تصویب قطعنامه پیشنهادی اخیر پارلمان اروپا علیه سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، فوندرلاین رایزنیهای پنهان زیادی با نمایندگان محافظهکار پارلمان انجام داد و حتی بر خلاف نظر «جوزف بورل» مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا مبنی بر امکانپذیر نبودن تروریستی قلمداد کردن سپاه به عنوان نیروی رسمی نظامی یک کشور، بر امکانپذیر بودن این مسئله تاکید کرد.
هشدار غیر مستقیم شولتز به فوندرلاین
دولت ناتوان «اولاف شولتز» متشکل از سه حزب سوسیال دموکرات، سبزها و دموکراتهای آزاد، ناخواسته تبدیل به کارگزاران فوندرلاین در برلین شدهاند، چنانچه خطای راهبردی و بزرگ دولت شولتز در موافقت با ارسال تانکهای «لئوپارد» به اوکراین، فوندرلاین را یک گام به هدف اصلی خود در برلین نزدیکتر کرد اما برلین را فرسنگها از «امنیت داخلی» دورتر ساخت.
با این وجود؛ اخیرا شولتز اعلام کرده کە میخواهد تمام تلاش خود را برای جلوگیری از گسترش جنگ اوکراین به سایر نقاط اروپا بە کار گیرد. این رویکرد اعلامی، پیامی غیر مستقیم اما گویا از سوی صدراعظم سوسیال دموکرات آلمان به رئیس جنگطلب کمیسیون اروپاست.
شولتز اعلام کرده: «ما از هرگونه تشدید تنش که منجر به جنگ بین روسیه و ناتو شود، دوری خواهیم کرد. جنگ ناتو و روسیه وحشتناک خواهد بود. ما موظفیم هر کاری که میتوانیم انجام دهیم تا از تشدید تنشها جلوگیری کنیم.»
در نگاه اول؛ به نظر میرسد کە این مواضع اولاف شولتز، واکنشی بە سخنرانی «ولادیمیر پوتین» رئیس جمهور روسیه به مناسبت هشتادمین سالگرد نبرد استالینگراد در جنگ جهانی دوم است.
پوتین با اشاره به تصمیم دولت آلمان برای ارسال تانکهای لئوپارد به اوکراین گفتە بود: «بعد از ۸۰ سال بار دیگر مقابل تانکهای آلمانی قرار گرفتهایم. باورکردنی نیست اما حقیقت دارد. ما به مرزهای آنها تانک اعزام نمیکنیم اما ابزارهای لازم برای پاسخ را داریم.»
پوتین در ادامه تهدید کرده که کشورش آمادە است تا از کل زرادخانه روسیه که شامل سلاحهای هستهای است، استفاده کند.
گرچه فوندرلاین شخصا از شکلگیری این فضای رادیکال استقبال میکند اما نتیجه بازی خطرناک او قطعا به سود امنیت عمومی ژرمنها و کل اروپا نخواهد بود، پس بهتر است شولتز متوجه آثار و تبعات افتادن برلین در دام نقشههای بلندپروازانه و جنگطلبیهای او باشد.
از آن سو؛ فوندرلاین نباید فراموش کند که فرامتن جنگ جهانی دوم با فرامتن جنگ اوکراین به کلی متفاوت است و الزاما با رویاهای خام و جاهطلبانه او همسو نیست.
انتهای پیام/