روایت وزارت خارجه آمریکا از اجماع سازی علیه ایران
به گزارش گروه جهان خبرگزاری آنا، «ند پرایس» سخنگوی وزارت خارجه آمریکا در پاسخ به پرسش خبرنگاری که مواضع متناقض واشنگتن در قبال ایران را زیر سوال برد، یک جلسه کامل درس تاریخ گذاشت و نتیجه گیری کرد که سیاست فشار حداکثری زمانی کارآمد است که در همکاری با شرکا اعمال شود.
در جلسه مطبوعاتی وزارت خارجه آمریکا، خبرنگاری از پرایس پرسید: شما میگویید ایران امید بازگشت سریع به برجام را کشته است، همزمان از ترجیح برای توسل به دیپلماسی سخن میگویید. از طرف دیگر میگویید که بازگشت ایرانیها به میز مذاکره اصلا محتمل نیست. با این حساب، چگونه ادعا میکنید که دولت «جو بایدن» رئیس جمهور ایالات متحده به وعده خود مبنی بر عدم دسترسی ایران به سلاح هستهای عمل خواهد کرد؟
در پاسخ به این پرسش، پرایس مواضع متناقض آمریکا را اینگونه توجیه کرد که «در این رابطه، تاریخ میتواند آموزنده باشد. در بازه زمانی ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۴، هماهنگی دیپلماتیک مان ناشی از همکاری با شرکا و متحدان جهانی برای اعمال فشار اقتصادی بر ایران بود».
وی ادامه داد: در روند حصول برجام، آنچه ایرانیها را پای میز مذاکره آورد، تغییر راهبردی ذهنیت آنها نبود، بلکه به عقیده من، درک این واقعیت بود که زیر فشارهای اقتصادی شدید هستند. در آن مقطع، به این نتیجه رسیدند که برنامه هستهای به جای آنکه یک دارایی راهبردی باشد، یک زیان راهبردی است. بنابراین، هدف ما این است که مطمئن شویم ایران تا رسیدن به نقطه تغییر مسیر، همچنان احساس فشار میکند.
پرایس در بخش دیگری از توجیهات خود افزود: دولت «دونالد ترامپ» رئیس جمهور سابق آمریکا، تلاش کرد تا از راه اعمال فشار حداکثری به آن (تغییر مسیر ایران) دست یابد که آشکارا ناکارآمد بود؛ بنابراین آنچه از تاریخ میتوانیم بیاموزیم، این است که فشار اقتصادی وقتی خوب جواب میدهد که در مشایعت شرکا و متحدان اعمال شود. برای همین است که دولت بایدن چنین اهمیتی را برای همکاری با شرکا و متحدان اروپایی به ویژه E۳ (تروئیکا) شامل فرانسه، انگلیس و آلمان قائل است. اما همزمان، تلاش میکنیم تا در این مقوله سایر کشورهای جهان را با خود همراه کنیم. مادامیکه رژیم ایران رویه خود را تغییر نداده، با موج محکومیت مواجه خواهد بود، اما از آن مهمتر، تحمل فشارهای اقتصادی-دیپلماتیک از جانب سایر کشورهای جهان است.
اظهارت سخنگوی وزارت خارجه آمریکا در شرایطی بیان میشود که در ماههای اخیر، همزمان با موج ناآرامیها در ایران، شاهد جبهه گیری اتحادیه اروپا و تروئیکا علیه تهران هستیم. همزمان، این اظهارات حاکی از آن است که برخلاف ادعاهای قبلی، دولت بایدن به سیاست فشار حداکثری ترامپ نقدی ندارد بلکه شیوه اجرای آن در دولت قبلی واشنگتن به مذاقش خوش نمیآمد. برای همین است که در حال حاضر، کاخ سفید با افزودن چاشنی دیپلماسی به سیاست فشار حداکثری، در همراهی با تروئیکا به اجماع سازی علیه ایران روی آورده است- اجماع سازی که هزینه آن را مردم میپردازند.
انتهای پیام/