کارنامه ضعیف دبیر در کسب کرسی بین‌المللی/ آقای رئیس هزینه‌ کردن در دیپلماسی یعنی سرمایه‌گذاری!

به گزارش خبرنگار گروه ورزش خبرگزاری آنا، دیپلماسی ورزش یکی از موضوعات مهم ورزش ایران است که همیشه مورد توجه بوده و خیلی از مدیران ورزش در هر عرصه و دوره‌ای به آن اشاره کردند. اما اگر به واقعیت ورزش ایران در سال‌های اخیر توجه کنیم در بحث دیپلماسی ورزش، جای کار زیاد داریم و ورزش ایران کارنامه قابل دفاعی در این حوزه ندارد. نبود کرسی‌های بین‌المللی مهم و تأثیرگذار، ورزش ایران را بار‌ها دچار چالش کرده است؛ در خیلی از مسابقات ورزشی در حق ورزشکاران ایران به دلیل نبود کرسی احجاف شده و حق‌خوری‌هایی زیادی اتفاق افتاده است. موارد دیگر از جمله از دست رفتن میزبانی‌ها هم به دلیل نبود دیپلماسی ورزش و کرسی تأثیرگذار در رشته‌های مختلف رخ داده است.

در این میان کشتی که ورزش اول کشور محسوب می‌شود در سال ۹۵ توانست یک کرسی مهم و تأثیرگذار را به دست بیاورد. در شهریورماه سال ۹۵ رسول خادم رئیس وقت فدراسیون کشتی ایران با بیشترین رأی عضو هیئت‌رئیسه اتحادیه جهانی کشتی شد؛ در آن زمان خادم با کسب ۷۶ رأی به‌عنوان نفر نخست در صف اعضای هیئت‌رئیسه اتحادیه جهانی قرار گرفت تا اتفاقی بزرگ در تاریخ ورزش ایران رقم بخورد.

عضویت در هیئت‌رئیسه اتحادیه جهانی کشتی به گواه خیلی از افراد نتیجه دیپلماسی بسیار فعال خادم طی مدت حضور او در رأس فدراسیون کشتی بود به حدی که خادم موفق شده بود در میان افراد پرنفوذ که سال‌ها در این پست قرار داشته‌اند به‌عنوان نفر نخست انتخاب شود. در همان زمان برای رسیدن به این کرسی مهم و تأثیرگذار برنامه مدونی تعریف شده بود؛ مدیریت کشور‌های آفریقایی و عربی به بنی‌تمیم، کشور‌های آمریکایی به مومنی و اروپایی را به خانم پناهی داده بودند تا هر سه نفر طبق برنامه پیش بروند و برای رسول خادم رأی جمع کنند و برنامه‌های او را به اطلاع کشور‌ها برسانند.

کسب کرسی با توجه به جایگاه کشتی در ایران یکی از اقدامات باارزش بود، البته اگرچه یک سال بعد درست در بهمن‌ماه ۹۶ رسول خادم شوک بزرگی به کشتی و ورزش ایران وارد کرد و از عضویت در هیئت‌رئیسه اتحادیه جهانی کشتی انصراف داد، اما حضور او به‌عنوان کسی که بیشترین رأی را کسب کرده دستاوردی بزرگ برای ورزش ایران محسوب می‌شد. خادم می‌توانست تا سال ۲۰۲۰ به‌عنوان عضو هیئت‌رئیسه در اتحادیه جهانی حضور داشته باشد که البته این دستاورد بزرگ را با دلایل و استدالال‌های خود از ایران گرفت.

پس از کناره‌گیری خادم از هیئت‌رئیسه اتحادیه جهانی، کشتی ایران برای کسب کرسی در دوره جدید ریاست فدراسیون کشتی تلاش کرد. علیرضا دبیر که پس از خادم سکان‌دار فدراسیون کشتی شده بود، در عرصه بین‌المللی و کسب کرسی بسیار ضعیف کار کرد. در ادامه به دوره ریاست دبیر و کرسی‌های مهمی که از دست رفت اشاره می‌کنیم:

جدیدی؛ اولین ناکام در کسب کرسی

در فروردین‌ماه سال گذشته انتخابات شورای کشتی آسیا برگزار شد و عباس جدیدی به‌عنوان نماینده ایران برای پست دبیرکلی شورای کشتی آسیا نامزد شده بود که البته جدیدی در این انتخابات ناکام شد و کشتی ایران نتوانست در آسیا صاحب کرسی شود. عباس جدیدی در انتخابات شورای کشتی آسیا به دلایل عجیب و غریب رأی نیاورد که البته علیرضا دبیر معتقد است مزدوران داخلی که در خارج از ایران حضور دارند باعث رقم خوردن این اتفاق شدند؛ اما به گواه خیلی از اهالی کشتی و دیگر مسئولان دیر اقدام کردن فدراسیون کشتی در معرفی جدیدی و جمع‌آوری رأی برای او باعث ناکامی او شده است؛ نداشتن برنامه مدون و منسجم شده نمی‌تواند به کسب کرسی منجر شود.

سوریان؛ هیئت‌رئیسه و انصراف از انتخابات

در خردادماه سال ۹۹ از سوی فدراسیون کشتی حمید سوریان نایب‌رئیس فدراسیون کشتی و دارنده یک طلای المپکی و ۶ مدال جهانی به‌عنوان نماینده ایران در انتخابات هیئت‌رئیسه اتحادیه جهانی معرفی شد. البته سوریان از همان ابتدا نشان داد تمایلی برای حضور در انتخابات هیئت‌رئیسه اتحادیه جهانی کشتی ندارد و هیچ تلاش و رایزنی برای کسب این کرسی نکرد. عدم تمایل سوریان و بی‌علاقگی او به این موضوع صدای دبیر را هم در آورد به طوری که دبیر در یک مصاحبه گفت: «من که بیکار نیستم همه سفر‌ها را بروم، سوریان خودش باید در مورد این موضوع رایزنی کند و فعال باشد.» در ادامه سوریان از حضور در این انتخابات انصراف داد و علیرضا دبیر رئیس فدراسیون کشتی در لحظات پایانی در مرحله دوم انتخابات اتحادیه جهانی در صربستان شرکت کرد که در نهایت با ۲۵ رای در رده یازدهم قرار گرفت.

دبیر پس از ناکامی در انتخابات هیئـت‌رئیسه صحبت‌های عجیبی مطرح کرد، او در این باره گفته است: «از قبل مشخص بود که چه اتفاقی می‌افتد. من از روز اول هم گفتم نمی‌توانم خیلی از کار‌ها را انجام دهم که با روحیه من جور در نمی‌آید، اما با کناره‌گیری سوریان در دقیقه ۹۰ مجبور شدم خودم ثبت‌نام کنم. حالا به امید خدا دو سال دیگر یک نفر را برای انتخابات معرفی می‌کنیم. من چه حلال باشد یا غیرحلال بلد نیستم پول در این راه‌ها خرج کنم. نوش جان نفراتی که انتخاب شدند، اما خودم در شورای شهر بوده‌ام و این بازی‌ها را می‌شناسم. حقیقتاً روحیه من با سفر رفتن جور درنمی‌آید. این کار آدمی را می‌خواهد که دائماً به کشور‌های مختلف برود و رایزنی کند. این‌ها تازه ۸ یا ۹ شب در رستوران‌ها می‌نشینند و لابی می‌کنند، اما من ۹:۳۰ شب می‌خوابم و اصلاً نمی‌توانم. من اهل سفر به کشور‌ها نیستم. برای موفقیت در انتخابات هم هیچ هزینه‌ای نکردم. برای دوره بعد حتماً به دنبال فرد مناسب خواهیم بود.»

صحبت‌های دبیر به نوعی چنین استباط می‌شد که کسب کرسی چندان اهمیتی ندارد؛ در صورتی که هزینه کردن برای کسب کرسی در واقع یک نوع سرمایه‌گذاری است که می‌تواند در بزنگاه‌ها به ورزش کشتی کمک بسیار زیادی کند. بدون شک اگر کشتی در سطح جهانی و آسیا صاحب کرسی شود افتخار بزرگی خواهد بود و نیاز است که فدراسیون کشتی روی این موضوع هزینه و وقت بگذارد. صحبت از هزینه نکردن و نداشتن انگیزه از سوی رئیس فدراسیون وجه خوبی ندارد و امید است که دبیر حداقل با برنامه‌ریزی بهتر برای انتخابات بعدی که ۲ سال دیگر برگزار می‌شود شرایط بهتری ایجاد کند و موفق شود این کرسی حیاتی را به کشتی برگرداند.

در حال حاضر دبیر در کسب کرسی بین‌الملی نمره قبولی دریافت نکرده و بهتر است این واقعیت را بپذیرد و به جای فرافکنی و دلایلی مثل نبود انگیزه و هزینه نکردن، ضعف فدراسیون را در رابطه با این موضوع بپذیرد و برای دو سال آینده از همین حالا برنامه‌ریزی کند.

انتهای پیام/۴۰۵۷/