عبدالرسول خسروبیگ*
به مناسبت شهادت حضرت فاطمه زهرا(س)/ 2
دریچه‌ای باز شد همه نظاره‌گر، اما تعدادی محدود خواستار دیدن بودند، چه ببینند؟ یاس در آتش!
نوشته گذشته با این چند سوال پایان یافت، که دلیل؟ در سقیفه چه گذشت؟
آری؛ شب بود و افق سنگین و سیاه رنگ،تیرگی خود را بر شهری افکنده بود که هنوز بوی اندوه می امد، قندیل‌های سقف لاجوردی به دور از پرتو غم گرفته مهتاب حزن آلود، سوسوی مرده کم رنگ خود را گاه نشان می‌داد. سخن کوتاه، امّا سقیفه! پس از رحلت (شهادت) پیامبر (ص) انصار اقدام به تشکیل کنفرانس سقیفه نمودند تا پیرامون تعیین جانشینی پیامبر (ص) به بحث بنشینند. در رأس انصار سعد بن عباده و قبیله او بود. امّا در اینجا سوالی مطرح می شود، انگیزه آنانی که در آن زمان تا به هنگام اقدام به ایجاد شورای سقیفه نمودند چه بود؟
پاسخ؛ انصار در دل از مهاجران ترس داشتند،چون آنان در نبردهای بَدر و اُحُد تعدادی زیاد از اقوام و اقارب مهاجرین ( که در سپاه قریش مکّه بودند)به قتل رسانده بودند.آنان هراس داشتند که مهاجرین حکومت را بدست بگیرند و در پی انتقام برآیند.همین ترس آنان را بر آن داشت تا شورایی تشکیل دهند. از 2 قبیله «اوس» و «خزرج» در سقیفه بنی ساعده جمع شدند، سعدبن عباده رئیس قبیله خزرج شروع کرد به فضائل انصار.
آری، آن زمان گروه مهاجران در اندیشه، پیرامون تعیین محل قبر و چگونگی غسل و کفن و نماز خواندن بر پیامبر (ص) در حال گفتگو بودند که 2 تن به نامهای «معن بن عدی»و«عویم بن ساعده» در گوش ابوبکر گفتند که انصار برای تعیین جانشین پیامبر (ص) در سقیفه بنی ساعده گرد هم آمدند،در این لحظه ابوبکر و عمر و ابوعبیده از مهاجرین بیرون رفتند بدون اینکه دیگران را از هدف خود آگاه نمایند.
این مطلب ادامه دارد....
پی‌نوشت: برگرفته از اندیشه های استاد آیت الله سبحانی
*مدیر فرهنگی دانشگاه آزاد اسلامی شیراز
انتهای پیام/
