ما مقصریم

به گزارش خبرنگار گروه علم و فناوری خبرگزاری آنا، پرویز کرمی دبیرستاد فناوری‌های نرم و توسعه صنایع خلاق معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری در یادداشتی نوشت: رهبر فرزانه انقلاب همواره در تبیین مفهوم «ما می‌توانیم» عنوان می‌داشتند که: رهایی از وابستگی یعنی اینکه یک ملت، خودش باشد؛ با مغز خودش فکر کند؛ با چشم خودش ببیند؛ با اراده خودش انتخاب کند؛ آنچه را هم انتخاب می‌کند، چیزی باشد که برایش مفید است. ضمن اینکه از همه تجارب هم استفاده کند.

در هفته گذشته که خبر انتشار تصاویر ماهواره ایران ساخت نور ۲ از پایگاه ناوگان پنجم دریایی آمریکا منتشر شد، ناخودآگاه به یاد این سخنان پیر فرزانه انقلاب افتادم. اینکه سیر تطور «دانش اگر در ثریا باشد، مردمانی از پارس بدان دست خواهند یافت» پیامبر رحمت (ص) تا «یک ملت با مغز خودش فکر کند» رهبری انقلاب، چه رویای صادقانه‌ای از مردمان ایران‌زمین را در برابر دیدگان یک دنیا به نمایش گذاشته است.

مردمانی که در هژمونی گسترده تحریم و تهدید و تحدید، چه شگفتانه‌هایی که در حوزه ساخت و تولید فناوری‌های روز آمد ایران ساخت ارائه نکردند در موضوع اخیر ماهواره‌هایی را در مدار ۵۰۰ کیلومتری زمین (LEO) مستقر کرده‌اند تا در زمره معدود کشورهای جهان قرار بگیریم که با این ماهواره‌ها، از هر نقطه جهان که بخواهیم، تصاویر باکیفیت و رنگی تهیه کند. ماهواره هایی که از ایستگاه سامانه‌های زمینی – انواع ماهواره‌بر، پرتابگرها و از لجستیک تا فناوری‌های پیشرفته نرم‌افزاری و سخت‌افزاری آن، یعنی یک زنجیره کامل صنعت فضائی تماما به دست جوانان برومند این سرزمین، بومی‌سازی شد و این‌چنین استیلای چشم‌گیر ایران اسلامی را بر پهنه آسمان‌ها به تصویر کشید.

آمارها اما دایره این مباهات را صدچندان می‌کنند. طبق آمارهای رسمی بین‌المللی، ایران در سال ۱۹۹۶، در رتبه ۴۵ کشورهای دارای برترین فناوری‌های فضایی قرار داشت. در آن سال‌ها، ایران، سایه تحریم چندانی را در این زمینه احساس نمی‌کرد اما امروز و تا پیش از این دستاورد درخشان، ایران، دهمین کشور دارای فناوری‌های نوین فضایی است. آن‌چه در این آمار رشک‌برانگیز نشان داده و تعجب دانشمندان و نوابغ جهانی را در پی داشته آن‌که، ۹ کشور ابتدایی این فهرست، تحت هیچ‌گونه تحریم فضایی قرار ندارند و ایران به عنوان دهمین کشور این فهرست، نخستین کشوری است که با شدیدترین تحریم‌های حوزه هوافضا مواجه است.

و حال اگر پاس‌کاری فناوری در میان کشورهای در راس این فهرست نباشد و اگر آنها به اندازه ایران، تحت این میزان تحریم‌های ظالمانه قرار بگیرند، آیا باز هم خواهند توانست جایگاه کنونی خود را حفظ کنند و آیا در چنین شرایطی، رتبه ایران، باز هم مرتبه دهم این فهرست است؟

همت و غیرت ایرانی، این‌چنین است که معطل هیچ دستور و بخش‌نامه یا خشم و خوشایند دول شرقی و غربی نمی‌ماند. آتش‌به‌اختیار بودن یعنی همین؛ یعنی انتفاضه‌ای که نخبگان هوافضای ما به چنین دستاوردی برسند که با دستان خالی از کمک‌ها و انتقال تجربیات شرقی و غربی، این‌چنین گستره گیتی را به زیر چشمان پرنفوذ خود کشانده و دنیا را برای بدخواهان این ملت و سرزمین ناامن‌تر کنند. در مشاهداتم از یک کشور حاشیه خلیج فارس که تمام تاریخ اش به یک قرن هم نمی‌رسد، به واسطه ورود ابتدایی که در حوزه هوا و فضا در مراکز علمی، آموزشی خیابان‌ها و مکان‌های عمومی‌اش، تصاویر و سازه‌هایی از فعالیت های فضایی‌اش که جملگی وارداتی و ساخت کشورهای غربی و با پول‌های بادآورده نفتی خریداری شده است، به وفور و اشکال مختلف دیده می‌شود. در بسیاری از نقاط دیگر دنیا نیز، اوضاع چنین است.

یعنی هر دستاوردی با تشویق‌ها و توصیف‌های بلندبالای تبلیغی و رسانه‌ای همراه می‌شود اما ما در کشورمان با داشتن هزاران شرکت دانش‌بنیان و خلاق و تولیدات و دستاوردهای بی‌نظیر علمی وفناوری، نشانه‌ای از محصولات و تلاش‌های این شرکت‌ها را در کتب درسی، رسانه‌ها، مبلمان شهری، به اشکال مختلف در کوی و برزن یا مکان‌های پررفت و آمد نمی‌یابیم. در عرصه‌های رسانه‌ای، گزارش‌ها و خبرها، بیشتر دستوری و سطحی است و مطالبی کم جان و کم تاثیر از این بخش مشاهده می‌کنیم. بله؛ ما مقصریم. چون حق مطلب را درباره دستاوردهای نوآورانه و فناورانه دانشمندان‌مان در عرصه‌های مختلف را ادا نکردیم. ما بدهکار این جماعت افتخارآفرین هستیم. با اینکه می‌دانیم مثل و مانند این عزیزان در دنیا کمیاب است، اما با حساسیت، دقت و مداومت به تولید محتوا در این باره نمی‌پردازیم در معرفی و شناساندن دانشمندان خود هم کم توفیق هستیم و در مقابل، فضای مجازی ما پرشده از خود تحقیری ایران و ایرانی!

اما در این میان ما مقصریم؛ ما رسانه‌ای‌ها. تقصیرمان هم در این است که به اندازه توانمندی‌های دانشمندان و افتخارآفرینی‌هایشان، نتوانسته‌ایم کار رسانه‌ای بکنیم و جامعه و جهان مان را از این تلاش‌ها آگاه کنیم.

روراست باید بگویم که شرمنده همه این عزیزان هستیم. باید این کفران نعمتی که هر روز ما در فضای مجازی و رسانه‌ای‌ها مرتکب می‌شویم به سرعت به پایان برسد و سرها را به سمت تکریم و ارتقای فعالیت‌ها و دستاوردهای دانشمندان و نخبگان و سرآمدان و نوآوران و خلاقان کشورمان به احترام بچرخانیم. ایران اسلامی با رسانه‌های قدرتمند و حامی دانش و فناوری می‌تواند به والاترین درجات برسد و در میان کشورهای دنیا، جایی که لایق‌اش هست را بیابد.

و اینک این تاریخ پرافتخار ایران‌زمین است که تا مادام خلقت، بستری برای زاد و پرورش نخبگانی است که همواره شعار ما می‌توانیم را به فعالیت می‌رسانند و تمام تلاش‌‎هایی که مترصد دلسرد کردن آنها است را به زمین می‌زنند و این‌چنین عزتمندانه در مسیر بومی‌سازی دستاوردهایی که تا پیش از این کسی فکرش را هم نمی‌کرد که به مرزهای ایران اسلامی برسد، تلاش می‌کنند.

این دستاورد، مصداق دست‌به‌دست شدن مشعل المپیک تلاش و ما می‌توانیم ایران، در قرن‌های متمادی است؛ مشعلی که از گذشته به امروز رسیده و بی‌گمان از نسل کنونی به دست نسل‌های بعدی متفکران این سرزمین خواهد رسید.

تاریخ، این گزاره را ده‌ها، صدها و هزاران بار به اثبات رسانده است.

انتهای پیام/۴۰۲۱