واعظ آشتیانی: تفکرات پوپولیستی و صنفی مانع درآمدزایی ورزشی است/ غیرفوتبالیها را محروم از ثروت ورزش کردهایم
به گزارش خبرنگار گروه ورزش خبرگزاری آنا، دولتی بودن ورزش ایران در کنار محبوبیت فوتبال باعث شده تا تنها دو تا سه رشته دارای لیگی باشند که در آمد آن متضمن زندگی پس از بازنشستگی ورزشکاران رشتههای مختلف باشد. در تمام دنیا فاصله درآمد یک ورزشکار عادی فوتبال بیش از سایر ورزشها بوده ولی در ایران چنین فاصلهای به مراتب بیشتر است و به همین خاطر هم شاهد تمایل نسلهای مختلف به حضور در این ورزش است. از سویی دیگر فقدان نظام باشگاهداری در ایران موجب شده تا به ندرت باشگاههایی وجود داشته باشند که علاوه بر فوتبال در دیگر رشتهها حضور فعالی داشته باشند. سالیان زیادی است که استقلال و پرسپولیس که سمبل فوتبال ایران هستند در سایر رشتهها حضور پررنگی ندارند و با وجود اشاره بسیاری از روسای فدراسیونها مبنی بر تیمداری سرخابیها چنین اتفاقی به ندرت و مقطعی رخ میدهد و پس از اتمام لیگها نیز مسائلی چون پرداخت نشدن دستمزدهای بازیکنان تا مدتها مطرح است.
به غیر از فوتبال که بیشترین درآمد را در اختیار دارد فدراسیون کشتی نیز بودجه قابل توجهی قرار میگیرد و این موضوع دلیل واضحی بر موفقیت این رشته است. کشتی لیگ منظمی دارد و والیبال و بسکتبال هم در شرایط بدی قرار ندارند هر چند دستمزد ورزشکاران این رشته هم با فوتبالیستها همخوانی ندارد. این اتفاق در شرایطی رخ میدهد که فوتبال با وجود بودجه نجومی که در آن صرف میشود در عرصه بینالمللی موفقیت قابل توجهی نداشته است. با وجود صرف مبالغ کلان، تنها حضور متوالی تیم ملی فوتبال را در سه جام جهانی شاهد بودهایم تا مجموع حضور این تیم در معتبرترین تورنمنت خود به ۶ مرتبه برسد. در مقابل از آخرین قهرمان تیمی از ایران در لیگ قهرمانان آسیا ۳۰ سال میگذرد و آخرین قهرمانی تیم ملی در جام ملتهای آسیا در سال ۱۹۷۶ بوده که ۴۶ سال از آن موفقیت میگذرد.
پولهای فراوانی که در فوتبال از سوی مدیران به اصلاح باشگاهها هزینه میشود علاوه بر قراردادهای بازیکنان داخلی تحت تأثیر پرداخت مطالبات بازیکنان و مربیان خارجی است و این چرخه تسلسل به دلیل ممتد بودن راه ورود خارجیها (که استفاده از قشر کارآمد آن به رشد فوتبال ایران کمک میکند) مانع از خلاصی باشگاهها از شر بدهیهاست. بودجه هنگفتی که در فوتبال هزینه میشود اگر بخشهایی از آن در رشتههای پایه و مدالآور المپیک هزینه شود باعث اعتلای جایگاه کاروان ایران در معتبرترین آوردگاه ورزش جهان میشود ولی چنین سرمایهگذاری به دلیل زمانبر بودن با موانع متعددی مواجه است. اتفاقی که چندین سال در والیبال رخ داد و این رشته به دو المپیک متوالی صعود کرد. شاید تغییر رویکردی که همراه با صبر و شکیبایی باشد کمکی به دیگر رشتههای ورزشی کند. جالب است بدانیم بخش قابل توجهی از بودجهای که وزارت ورزش به فدراسیونهای ورزشی میپردازد صرف پرداخت اجاره فدراسیونها به شرکت توسعه، تجهیز و نگهداری اماکن ورزشی میشود که این شرکت زیرمجموعه وزارت ورزش است و عملاَ باشگاهها بودجهای ناقص دریافت میکنند.
برای پرداختن بهتر به این موضوع در گزارشهایی با کارشناسان ورزشی همکلام شدهایم که در ادامه خواهید خواند.
امیر واعظ آشتیانی در خصوص اختلاف بودجه دولتی میان فوتبال و سایر فدراسیونهای ورزشی به خبرنگار ورزشی آنا اظهار کرد: جور ورزش را از اول انقلاب تا به حال دولت کشیده است و از دهه ۸۰ به بعد سازمانهای مرتبط با دولت هزینه اصلی ورزش را تقبل کردهاند. ضعف مدیرانی که تنها نام مدیر را یدک میکشیدند مانع از خودکفایی ورزش شد. افرادی که فاقد قابلیتهای مدیریتی بودند تصمیماتی گرفتند که امروز دولت ناچار به جوابگویی در مورد مسائل مختلف است. حوزه اقتصادی ورزش از اهمیت بسیار زیادی برخوردار بوده ولی بهرهبرداری خاصی از این درآمد عظیم نداریم و با اشتباهات مدیری خود را از چنین ثروتی محروم کردهایم. مدیران ناکارآمد و غیرحرفهای که بسیاری از آنها را باید مدیر هزینه نامید نه تنها در ورزش بلکه در زمینههای سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اتحاد ملی اجازه ندادند تا به درآمدی خوب دست یابیم و بدترین استفاده را از ظرفیتهای انسانی بردیم تا از درآمدهای متعددی دور شویم.
فقدان نگاه عالمانه به ورزش
رئیس پیشین فدراسیون دوچرخه سواری خاطرنشان کرد: چالشها به خاطر فقدان نگاه عالمانه به ورزش است و میتوان علت آن را در سوءمدیریت دولتی جستوجو کرد. دولت نگاه درآمدزایی از ورزش را نداشت و تنها تفریح و سرگرمی برای مردم و سلامت آنها را لحاظ کردند. بهرهای که دولت میتوانست از بحث اقتصادی ورزش ببرد کمک شایانی به توسعه آن میکرد چراکه درآمدهای ناشی از این حوزه کمک کرد تا دست دولت برای ایجاد اشتغال و حمایت از ورزشکاران در حوزههای ورزش همگانی و قهرمانی بیشتر شود و در بخش حرفهای ورزش هم به شرایط بهتری برسیم. در حالی که کار عدهای به ظاهر کارشناس معتقد هستند اگر دولت حمایت خود را از روی ورزش بردارد و به بخش خصوصی واگذار کند، پیشرفت قابل توجهی خواهیم داشت. نظریه اشتباهی که منجر به تعطیلی ورزش در کشور خواهد شد. کارشناسان موظف هستند سازوکاری را تعریف کنند تا دولت بتواند به مرور زمان حمایت خود را از ورزش بردارد.
بیشتر بخوانید:
- سعیدی: پیشنهادات برگزاری انتخابات کمیته ملی المپیک بررسی میشود/ ظرفیت ورزشی دانشگاه آزاد بسیار بالاست
- برگزاری نشست مشترک صالحی امیری و ماجدی
سرمایهگذار ورزشی توجیه اقتصادی میخواهد
مدیرعامل پیشین باشگاه استقلال تأکید کرد: سرمایهگذاری در ورزش باید توجیه اقتصادی داشته باشد. شاید به صورت خرد شاهد ورود سرمایههایی باشیم اما بدون توجیه اقتصادی این سرمایهها نیز کاهش مییابد. بدون خروجی مناسب مالی وجود سرمایهگذار ممکن نیست و باید حمایتهای قانونی تعریف شده داشته باشیم تا در رشتههای مختلف ورزشی شاهد ریزش سرمایهها باشیم. وجود استراتژی کلان که همراه با اهتمام مسئولان باشد ثروتهای زیادی را به همراه خواهد داشت و در بسیاری از ورزشها شاهد اعزام ملیپوشان به مسابقات برون مرزی هستیم که خروجی آن شرایط برابر رقابتی با همتایان خارجی است. در اینکه فوتبال در تمام دنیا با اقبال عمومی مواجه است کوچکترین شکی نیست وی باید برای هر رشته ورزشی متناسب با جایگاه آن و ظرفیت رشد و ترقیاش ایجاد موقعیت کرد.
واعظ آشتیانی با اشاره به اینکه برخی رشتهها مثل فوتبال درآمد ندارند، بیان کرد: رشتههای ورزشی مانند تنیس، والیبال، بسکتبال و بوکس در بسیاری کشورها ظرفیت درآمدزایی بسیار خوبی دارند اما تنها برخی کشورها در رشتههای رزمی شرایط درآمدزایی مناسبی دارند. در ایران با توجه به ظرفیتهایی که داریم باید برای درآمدزایی اقدام کنیم و سرمایهها را به سوی رشتههای دارای دورنمای خوب اقتصادی بریم. از سویی دیگر باید روشهای درآمدزایی از ورزشکاران خاص رشتههای مختلف را بیاموزیم و اجرایی کنیم. بازاریابی مدرن به شکلی است که میتوان از قهرمانان رشتههای مختلف با ارائه برنامههای متنوع به شکلی عالی درآمدزایی کرد اما در این زمینه بازاریابی عملکرد جالبی نداشتهایم و یکی دیگر از راههای تولید ثروت در ورزش را بلااستفاده کردهایم.
تأثیر درآمد ورزش بر تولید ناخالص ملی
رئیس پیشین فدراسیون دوچرخه سواری بیان کرد: عمق درآمدزایی را از ورزش درنیافتهایم و در کشور ما افرادی هستند که اعتقاد دارند مدیریت ورزش را باید به ورزشیها سپرد. تا زمانی که چنین تصوری داشته باشیم امکان پیشروی در ورزش وجود ندارد در حالیکه از سال ۱۹۸۰ در ورزش دنیا به این نتیجه رسیدند درآمد ورزش در تولید ناخالص ملی تأثیر سه تا چهار درصدی دارد اما در ایران با تفکرات پوپولیستی و صنفی اجازه درآمدزایی از ورزش داده نمیشود. تا زمانی که این نوع تفکر تغییر نکند برای پرداخت بودجهای که مورد انتظار فدراسیونهای مختلف است با مشکلات متعددی مواجه هستیم و نمیتوان پوشش لازم را برای حمایت از طیف گستردهتری از ورزشکاران ارائه کرد. باید فضای بهتری ایجاد کرد تا فدراسیونها به خصوص منهای فوتبال بتوانند به سمت درآمدزایی بروند و ورزشکاران خود را بهتر مورد حمایت قرار دهند. بسترهای لازم برای کنار کشیدن دولت را میتوان گام به گام فراهم کرد و یکی از آنها برنامهریزی و اجرای صحیح نظام باشگاهداری است که کمک شایانی به بهتر دیده شدن ظرفیتهای رشتههای مختلف خواهد کرد.
انتهای پیام/۴۰۴۸/
انتهای پیام/