رمزگشایی از ائتلاف اپوزیسیون پاکستان برای برکناری عمران خان/ تسویهحساب آمریکاییها با سیاستمداری که به آنها «نه» گفت
گروه جهان خبرگزاری آنا- محمد جعفری؛ عمران خان نخستوزیر پاکستان که این روزها در معرض هجمه مخالفان قرار گرفته، از همان ابتدای برتری حزبش "تحریک انصاف" در انتخابات پارلمانی و ایجاد ائتلاف برای تشکیل دولت در سال ۲۰۱۸، بر پرهیز از خشونت و جنگ در منطقه تأکید داشت، خود را پیرو مکتب بزرگان دین و ادب میدانست، ایران را کشوری مستقل و مقاوم برمیشمرد، دست رد بر سینه گسترش حضور و نفوذ نظامی غرب بهویژه آمریکا در خاک کشورش زد و قول داد تمام تلاشش را بر استفاده از فرصتهای طلایی اقتصادی موجود در چین و روسیه یا بهنوعی شرق متمرکز کند.
مگر ممکن است که قدرتهای غربی بهویژه ایالاتمتحده حضور چنین فردی با این خصوصیات را در رأس دولت کشوری اسلامی که به بمب هستهای هم مجهز است تحمل کند. بهجرئت میتوان گفت که حتی یکی از همه خصوصیات فوقالذکر هم میتواند بهانهای محکم برای سازمانهای جاسوسی غربی باشد تا همه توان خود را بهمنظور به ساقط کردن دولت در دیگر کشورها به کار ببندند.
موضوع اسطورهسازی از عمران خان و تبدیل وی به قهرمان ملی در شبهقاره نیست بلکه موضوع مهم جریان و خط فکری ارزشمندی است که در منطقه غرب آسیا و حتی کشورهایی نزدیک به این منطقه شکل گرفته است که از درون آن رجالی پا به صحنه سیاست میگذارند که اصول اخلاقی خود را از رهبران آزادیخواهان دینی و سیاسی خود آموختهاند.
عمران خان سیاستمداری که با تکیه بر ملت و فرهنگ پاکستان به غرب نه گفت
عمران خان که در زمان به دست گرفتن پست نخستوزیری ۶۶ ساله بود الگوی خود را اقبال لاهوری شاعر، فیلسوف و سیاستمدار آزادیخواه پاکستانی و علی شریعتی نویسنده، جامعهشناس و مبارز ضد دیکتاتور ایرانی میدانست.
لازم است خیلی مستقیم و صریح به سراغ مصاحبه عمران خان با شبکه پاکستانی "بی او ال" نیوز در دیماه سال ۱۳۹۹ برویم تا به میزان همگرایی وی با کشورمان آشنا شویم. وی در آن مصاحبه بهشدت از ایران و سیاستهای منطقهای تهران برای برقراری ثبات در منطقه و مبارزه علیه تروریسم حمایت کرد.
عمران خان در آن مصاحبه تأکید کرد که اتهامات مایک پمپئو وزیر خارجه وقت آمریکا علیه جمهوری اسلامی ایران مبنی بر مرتبط دانستن تهران با شبکه تروریستی القاعده هرگز باورکردنی نیست و دنیا چنین سخنانی را قبول نمیکند.
به عقیده بسیاری از کارشناسان سیاسی و امنیتی که با اوضاع منطقه و جایگاه خاص اسلامآباد در برقراری ثبات در این منطقه حساس آشنا هستند، بهترین مسیر برای اتمام این بنبست سیاسی رجوع دوباره به آراء مستقیم مردم در انتخابات پارلمانی زودهنگام است
وی اظهارات پمپئو را لفاظی برای خشنود کردن رژیم صهیونیستی دانست و تأکید کرد: «تنها اسرائیل در منطقه به دنبال تضعیف ایران است هیچ کشوری در جایگاه مقاومت و ایستادن روی پاهای خود مانند ایران نیست به همین دلیل آمریکا بعد از سوریه و عراق درصدد ایجاد نابسمانی در ایران است.»
جریان و خط فکری که از آن صحبت شد یعنی پیروی رجال سیاسی در کشوری همچون پاکستان از رهبران دینی و اجتماعی و درنهایت رسیدن به جایگاه رفیع دادن پاسخی قاطع به وزیر خارجه ابرقدرت غرب، نشان از تحولی اساسی در منطقه دارد وگرنه تلاش برای تغییر دولت در پاکستان قبل از به پایان رسیدن دورهاش در این کشور کاملاً عادی شده است و خیلی جای بررسی و زیر ذرهبین بردن ندارد.
یکبار دیگر تأکید میشود که عمران خان مقامی سیاسی است که ممکن است توسط اعضای حزب خودش با فردی که مناسبتر باشد جایگزین شود به همین دلیل قصد در اعلام حمایت از وی نیست بلکه آن جریانی که وی را در درون خود پرورش داد نکته اساسی است.
بههرحال عمران خان بهعنوان نماینده آن جریان فکری به این نتیجه رسیده بود که ریشه بیثباتی در منطقه حضور نیروهای بیگانه بهویژه آمریکاییهاست. وی با حضور نظامیان ایالاتمتحده در کشورش بهشدت مخالفت کرد. این تفکر تا چند دهه قبل درست برعکس بود یعنی اینکه بسیاری از رجال منطقه خواستار حضور بیگانگان در کشورهایشان برای حفظ امنیت حکومتهای دستنشانده بودند. این جریان استقلالطلبانه است که مهم است وگرنه افراد که ممکن در تنگناهای تاریخی حتی رنگ عوض کنند.
بیشتر بخوانید:
توییت عمران خان درباره کربلا و امام حسین(ع)
لغو جلسه مجلس پاکستان برای رأی عدم اعتماد به عمرانخان
همین عمران خان به زیارت خانه خدا مشرف میشود، در ایران به زیارت حرم مطهر امام رضا (ع) میرود، بارها نسبت به شخصیت برازنده امام خمینی (ره) بنیانگذار جمهوری اسلامی ابراز ارادت کرد. همین عمران خان وقتی به دلیل مقاومت در مقابل خواستههای غرب و غربگرایان به تنگنا و سختی میافتد به یاد پایداری امام حسین (ع) در دفاع از حق و مقابله با باطل افتاد و در توییتی خود را پیروی منش امام سوم شیعیان میداند.
این عمران خان برآیند همان طرز تفکری است که ریشهاش در رجال سیاسی متدین و درنهایت دریای معرفت ائمه اطهار علیهالسلام است. نمیتوان گفت که فقط کموکاستیهای مدیریتی دولت اسلامآباد بودند که بهیکباره مخالفان دولت در داخل پاکستان را با غرب خواسته یا ناخواسته هماهنگ کردند. با کنار زدن حزب "تحریک انصاف" هم احزاب مخالف عمران خان به قدرت خواهند رسید و هم غربیها خیالشان اندکی از حضور فردی غیرهمسو در رأس دولت اسلامآباد راحت میشود.
گفتنی است که بر اساس قانون اساسی پاکستان، حزب حاکم که نخستوزیر را به پارلمان برای گرفتن رأی اعتماد معرفی میکند باید بهتنهایی یا در ائتلاف با دیگر احزاب دستکم ۱۷۲ نماینده در مجلس داشته باشد. حزب "تحریک انصاف" با ۱۱۰ کرسی اکثریت را در سال ۲۰۱۸ در پارلمان به دست آورد و توانست با دیگر احزاب ائتلاف ایجاد کند تا به حدنصاب ۱۷۲ کرسی برسد.
لازم به ذکر است که موضوع کاهش و افزایش کرسیهای موافق و مخالف نخستوزیر و دولت تحت امرش در پارلمان بسته به موفقیت یا عدم موفقیت دولت و حتی پروپاگاندای احزاب مخالف و سنگاندازیهای دشمنان در این کشور امری عادی است. یعنی اینکه همین قانون اساسی که حدنصاب برای به قدرت رسیدن یک حزب و معرفی نخستوزیر اعلام کرده، کاهش ناگهانی در تعداد نمایندگان را شرط کافی برای به استیضاح کشاندن و رأی عدم اعتماد به نخستوزیر ندانسته است. به همین دلیل بود که معاون رئیس پارلمان پاکستان درخواست تقاضای مخالفان برای برگزاری جلسه "رأی عدم اعتماد" به عمران خان را مخالف قانون اساسی دانست.
علما، رجال سیاسی، دولتمردان و رسانههای ایرانی نباید حتی یکلحظه را از دست بدهند و باید هر آنچه را که در توان دارند برای حلوفصل مسالمتآمیز این بحران سیاسی و خنثی کردن توطئه دشمنان در به بنبست کشاندن کشور همسایه پاکستان به کار گیرند
این یکسوی قضیه بود و سوی دیگر قضیه هم این بود که عمران خان بهخوبی توانسته بود که تودههای مردم را با تفکرات جدید و منطقی خود همراه کند و از آنها خواسته بود که روز یکشنبه در راهپیمایی مسالمتآمیز به خیابانها بیایند و مستقیماً از وی و اقداماتش حمایت کنند. برگزاری جلسه رأی عدم اعتماد میتوانست باعث حضور خیل عظیمی از حامیان عمران خان در خیابانها شود که مخاطرات امنیتی در بر داشت.
احزاب مخالفی همچون "لیگ نواز" و "مردم" که احتمالاً میخواستند به هر بهانهای هم که شده قدرت را در کشور به دست بگیرند یک سری کمی و کاستیهای برآمده از بحران پاندمی کرونا را بهانه کردند. برخی از مقامات عمدتاً نظامی هم که بقای خود را کاملاً وابسته به حمایتهای مالی و سیاسی آمریکا میدانستند به جریان سیاسی مخالف عمران خان پیوستند.
وقتیکه عمران خان با رأی معاون رئیس پارلمان مبنی بر غیرقانونی بودن رأی عدم اعتماد به وی در پارلمان روبرو شد از رئیسجمهور کشور خواست تا با انحلال پارلمان، خودبهخود کار را بار دیگر به رأی مستقیم مردم یعنی انتخابات زودهنگام واگذار کند. در حال حاضر با تأیید رئیسجمهور، پارلمان و به دنبال آن کابینه دولت فدرال پاکستان منحل شدهاند و کشور هماکنون بر سر انتخاب زودهنگام پارلمانی قرار گرفته است.
علما، رجال سیاسی و رسانهها به خنثیسازی توطئه دشمنان در پاکستان کمک کنند
در این میان که در تفسیر قانون اساسی اختلاف پیش آمده "خالد جاوید" دادستان کل و معاونش "خالد محمود خان" از سمت خود استعفا دادهاند تا بر پیچیدگی اوضاع افزود شود. این دو مقام قضایی، عمران خان را به نقض قانون اساسی متهم کردهاند و مدعی شدهاند که وی ممکن است به جرم خیانت محاکمه شود.
"بلاول بوتو زرداری" رهبر حزب مردم پاکستان موسوم به "پی پی پی" از قانونگذاران مخالف دولت خواسته است که در پارلمان تحصن کنند تا به درخواست آنها رسیدگی شود.
به عقیده بسیاری از کارشناسان سیاسی و امنیتی که با اوضاع منطقه و جایگاه خاص اسلامآباد در برقراری ثبات در این منطقه حساس آشنا هستند، بهترین مسیر برای اتمام این بنبست سیاسی رجوع دوباره به آراء مستقیم مردم در انتخابات پارلمانی زودهنگام است. همانگونه که گفته شد مردم و احزاب در پاکستان به اینگونه انتخابات آشنا هستند اما موضوع مهم این است که این بار پای تصمیمگیری برای ماندن یا رفتن دولتی است که ویژگیهای آن بهاختصار گفته شد.
انتظار میرود که پاکستان در روزهای آینده صحنه یکی از جدیترین چالشهای دوره معاصر باشد. در این میان رسانههای این کشور و حتی منطقه ازجمله ایران شایسته است از هرگونه دامن زدن به اختلافات بین احزاب و مردم پاکستان پرهیز کنند و با روشن گری و خلوص نیت با مخاطبین خود ارتباط برقرار کنند.
همانگونه که قبلاً هم ذکر شد پاکستان کشوری با حدود ۲۳۰ میلیون جمعیت همسایه شرقی کشور ما ایران است و بدون شک ثبات یا بیثباتی در این کشور به امینت مرزهای شرقی کشورمان منتقل خواهد شد؛ لذا به نظر میرسد که دستگاه دیپلماسی و شورای عالی امنیت ملی ایران در هماهنگی کامل با رسانههای داخلی در راستای روشنگری و دعوت کردن مردم پاکستان به آرامش قدمهای جدی و سریع بردارند.
پوشیده نیست که دو کشور ایران و پاکستان با سابقه طولانی همسایگی و ارتباطات و نیز اشتراکات دینی، نژادی و قومی فراوان بر یکدیگر تأثیر فراوان دارند یعنی اینکه به نصایح دلسوزانه یکدیگر گوش میدهند و درست به همین دلیل است که علما، رجال سیاسی، دولتمردان و رسانههای ایرانی نباید حتی یکلحظه را از دست بدهند و باید هر آنچه را که در توان دارند برای حلوفصل مسالمتآمیز این بحران سیاسی و خنثی کردن توطئه دشمنان در به بنبست کشاندن کشور همسایه پاکستان به کار گیرند.
انتهای پیام/۴۱۵۵/
انتهای پیام/