پرکشیدن سیمرغ هنر اول از شانه فرهنگ ملی

به گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا، هنر جزو لاینفک هویت هر ملتی است؛ زیرا نمادی از فرهنگ و ارزش های ملی، دینی، انسانی به شمار می رود.

فرهنگ ایرانی دارای ویژگی‌های برجسته و بی‌نظیری است؛ رسوم و سنت‌های مختلف، معرف پویایی و رشد فرهنگ ایرانی و دارای نمادهای هنری بسیاری است. یکی از این نمادهای هنری، موسیقی است.

ایران خاستگاه موسیقی‌هایی غنی و متنوع است و موسیقی سنتی ایران به عنوان یکی از مؤلفه‌های فرهنگ و هنر ایرانی به‌شمار می‌رود. تقریباً همه اقوام ایرانی دارای موسیقی محلی ویژه خود هستند.
برای حفظ جایگاه فرهنگ موسیقی ملی باید مزیت های هویتی- هنری خود را شناخت و مانع رسوخ فرهنگ بیگانه در پیکره موسیقی ملی شد.

یکی از مهم‌ترین عرصه های ظهور و بروز آثار بعد از پیروزی انقلاب اسلامی جشنواره موسیقی فجر بوده است.

جشنواره‌ای که در سال ۱۳۶۴ فعالیت خود را با عنوان جشنواره سرود و آهنگ‌های انقلابی آغاز کرد و چهار سال بعد نام خود را به جشنواره موسیقی فجر تغییر داد. این جشنواره در سال ۱۳۷۰ به صورت بین‌المللی و با حضور گروهی از نوازندگان سایر کشورها در رشته‌ها و سبک‌های مختلف موسیقی برگزار شد.

امروز پس از ۳۷ سال از پرواز سیمرغ موسیقی بر آسمان فرهنگ ایران زمین، خبری از حضور پر فروغ اصالت و ارزش‌های ملی نیست.

عدم حضور چهره‌های نامدار موسیقی ایرانی در جشنواره ملی موسیقی فجر، نمودی از این کم فروغی است.

بیشتر بخوانید:

عبور جشنواره‌ موسیقی فجر از ایستگاه سی‌وهفتم زیر سایه کرونا/ هنرمندان و آثار شاخص باز هم غایب بودند

«سُرنا» به شبکه چهار سیما می‌آید/ بررسی رخدادهای سی‌وهفتمین جشنواره موسیقی فجر

این در حالی است که بخش رقابتی سی و هفتمین جشنواره موسیقی فجر به صورت باکلام و بی‌کلام در بخش‌های موسیقی (دستگاهی، نواحی، کلاسیک غربی، تلفیقی، پاپ، معاصر و ارکسترال ایران، کودک) و ناشر برگزیده فعالیت داشته است.

بخش غیر رقابتی سی و هفتمین جشنواره موسیقی فجر بر اساس آیین نامه جشنواره با هدف شناسایی، ظرفیت‌سازی و حمایت از فعالیت‌های خلاقانه هنرمندان و گروه‌های موسیقی سراسر کشور با اولویت معیارهای هنری در هر شاخه از موسیقی تهیه و تنظیم شده است.

با توجه به اینکه این عدم حضور، زنگ خطری است برای کاهش رشد و اعتلای فرهنگ موسیقایی، این سوال مطرح می شود که چرا دبیرخانه‌ای برای بررسی کمی و کیفی آثار ارسالی وجود ندارد؟

آیا عدم حضور نخبگان عرصه موسیقی در کنار عدم وجود دبیرخانه و خط مشی مناسب جهت داوری ،امکان رقابت صحیح و فرهنگ ساز هرچه بیشتر در جهت اعتلای هویت ملی را به وجود می‌آورد؟

حضور کمرنگ گروه‌های موسیقی محلی، حذف بخش پژوهش، کودک، بانوان و ارکستر ملی نیز از کاستی‌های ملموس جشنواره بیست و هفتم بود.

با توجه به سابقه درخشان این جشنواره در رشد و اعتلای هنر اول و تأثیرات قابل ملاحظه آن در معرفی هویت و فرهنگ اصیل ایرانی، جشنواره موسیقی فجر باید با تکیه بر موسیقی اصیل ایرانی، کلاسیک غربی، سمفونیک و بین‌الملل و با هدف تقویت موسیقی جدی و فاخر و باحضور هنرمندان بزرگ ایرانی و خارجی، به جشنواره‌ای معتبر و شناخته شده در سطح بین‌الملل تبدیل شود.

بدیهی است تدوین و اجرای نقشه جامع موسیقی کشور و سرمایه گذاری لازم می تواند تحقق بخش این راهبرد باشد.

در این صورت است که جشنواره موسیقی فجر می تواند از اثرگذاری و جریان‌سازی مناسب بر موسیقی کشور برخوردار و سفارش موکد رهبر معظم انقلاب که فرمود "در زمینه موسیقی، باید آثاری پدید آورد که برای ملت‌ها و انسان‌های صاحب اندیشه و خردمند، راهگشا باشد" را عینیت بخشید.

منبع: نورنیوز

انتهای پیام/