«امارات ناامن»، کلیدواژه فروپاشی اقتصاد ابوظبی/ عتریسی: هدف قرار دادن امارات معادلات را تغییر داد

به گزارش گروه جهان خبرگزاری آنا، امارات برای چندین دهه با وجود اینکه از تروریست‌ها و گروه‌های معاند حمایت می‌کرد و پشتیبانی مستقیم و غیرمستقیم کودتاها و آشوب‌ها را در دستور کار خود داشت، یکی از امن‌ترین کشورهای غرب آسیا به‌شمار می‌رفت و به‌دنبال خنثی‌سازی توطئه‌ها علیه خاک خود بود.

این موضوع نتیجه چندین عاملی است که به‌دلیل ماهیت، ساختار، عمق راهبردی و ماهیت ژئوپلیتیکی آن به‌طور مستقیم در خود دولت ابوظبی یافت و باعث می‌شود نتوانند آغاز جنگ یا اصابت چند موشک بالستیک به خاک خود را تحمل کنند. هرچند حمله موشکی و پهپادی اخیر انصارالله یمن به عمق خاک امارات همه معادلات را بر هم زد و یحیی سریع، سخنگوی نیروهای مسلح یمن در بیانیه‌ای با تأکید بر نفوذ به حریم هوایی این کشور، امارات را برای نخستین‌بار «دولت ناامن» اعلام کرد.

بانک اهداف یمن در امارات

جنگ یمن یکی از نخستین جنگ‌هایی بود که ابوظبی با مداخله مستقیم نیروهایش یا حمایت از گروه‌های شورشی جدایی‌طلب جنوب با تسلیحات، پول، پوشش سیاسی و تشکیل ارتش مفتضحانه درگیر بحران شد. در نتیجه این مداخله بی‌سابقه، ارتش و کمیته‌های مردمی یمن تصمیم به اتخاذ واکنش گرفتند و یحیی سریع با تهدید به هدف قرار دادن تأسیسات حیاتی امارات، خطاب به شرکت‌های خارجی اعلام کرد، در کشوری ناامن سرمایه‌گذاری نکنند.

با مقاومت جانانه مردم یمن مشخص شد این کشور لقمه آسانی برای تسلط و اشغالگری نیست

ارتش یمن به‌صراحت تهدید کرد تا زمانی که اماراتی‌ها در چارچوب ائتلاف عربی و در هم‌پیمانی با سعودی‌ها به خاک یمن حمله کنند و تا زمانی که حاکمان این کشور به سیاست دشمنی خود ادامه دهند، این کشور از موشک‌های صنعا در امان نخواهد بود. دو عملیات اخیر «طوفان یمن» که پایگاه الظفره در ابوظبی و تأسیسات حیاتی دبی را به‌علاوه چند نقطه در عمق خاک عربستان هدف قرار داد، اثبات کرد صنعا در تهدیدات خود جدی است.

در ادامه، برجسته‌ترین اهداف تعیین‌شده به‌وسیله نیروهای مسلح یمن در بانک اهداف بیان می‌شود:

پالایشگاه ابوظبی: یکی از قدیمی‌ترین پالایشگاه‌های امارات است که از سال ۱۹۷۶ فعالیت خود را آغاز کرد. ظرفیت پالایشگاه، پالایش ۸۵ هزار بشکه نفت در روز است تا نیاز بازار داخلی را تأمین کند.

پالایشگاه الرویس: تقریباً در ۲۴۵ کیلومتری غرب ابوظبی در ساحل خلیج‌فارس قرار دارد و برای تولید ۸۳۷ هزار بشکه نفت در روز طراحی شده است. هزینه طراحی مجتمع صنعتی پالایشگاه بالغ بر ۱۲ میلیارد دلار برای پالایش ۴۱۷ هزار بشکه در روز بود که در سال ۲۰۱۴ بهره‌برداری شد.

ایستگاه عملیاتی و خط لوله‌های گاز: این ایستگاه در ۲۲ کیلومتری مرکز ابوظبی قرار دارد و توزیع فرآورده‌های نفتی را به تمام نقاط امارات انجام می‌دهد. همچنین دارای ۳۶ مخزن ذخیره با ظرفیت کل ۱.۳ میلیون متر مکعب است.

بیشتر بخوانید:

عملیات «طوفان یمن-۲» پاسخی به جنایات ائتلاف سعودی بود

بیانیه نیروهای مسلح یمن درباره حمله به عمق خاک عربستان و امارات

درحالی‌که فرآورده‌های نفتی زمینی حمل می‌شوند، شبکه خطوط لوله یک‌هزار و ۶۰۰ کیلومتری الظفره، وظیفه تأمین سوخت فرودگاه بین‌المللی ابوظبی، العین و شهر زاید را برعهده دارد. این شبکه همچنین برای دریافت و بازتوزیع مواد نفتی به سایر پالایشگاه‌ها فعالیت می‌کند.

امارات دارای ۱۲۵ ایستگاه پالایش نفت است که مهم‌ترین آن‌ها عبارت‌اند از: ادیار ابوظبی، جان زینک ابوظبی، شرکت ملی پالایش نفت، شرکت پالایش نفت ابوظبی، شرکت ملی نفت ابوظبی و ادنوک که بزرگترین سرمایه‌گذار در حوزه انرژی این کشور است.

پالایشگاه ادنوک قادر به تولید ۳.۵ میلیون بشکه نفت در روز و ۱۰.۵ میلیارد متر مکعب گاز است و در آن کارگرانی از بیش از ۱۰۰ ملیت مختلف مشغول به‌کار هستند.

با بررسی دقیق مکان تأسیسات نفتی مشخص می‌شود اقتصاد امارات عمدتاً به پالایشگاه‌های نفتی وابسته است که همگی در محدوده ابوظبی واقع شده‌اند و حتی برای جداسازی آن‌ها اقدامی انجام نشده است. این موضوع باعث می‌شود تمام نقاط این کشور خطر هدف قرار گرفتن به‌وسیله موشک‌های بالستیک را حس کنند و هر حمله‌ به ضربه‌ای مهلک بر پیکر امرای ابوظبی تبدیل شود.

بانک سرمایه‌گذاری بلتون اواخر سال ۲۰۲۱ در یادداشتی تحقیقاتی پیش‌بینی کرد در سال جاری میلادی امارات با بهبود شاخص‌های اصلی اقتصادی به‌ویژه هزینه‌های بخش خصوصی، تولید ناخالص داخلی غیرنفتی، مالیات و درآمدهای گردشگری مواجه خواهد شد تا به بالاترین رشد دست یابد. با وجود این، ارزیابی بانک بلتون بر این فرض استوار بود که تعداد کل گردشگران امارات از سراسر جهان در بازه زمانی اکتبر ۲۰۲۱ تا مارس ۲۰۲۲ به ۱۰ میلیون نفر برسد.

گردشگری ۱۵ درصد از تولید ناخالص داخلی امارات را تشکیل می‌دهد که تقریباً برابر با سهم بخش صنعت این کشور و از سهم بخش املاک و مالی نیز بیشتر است.

این کشور که عمدتاً به صنعت گردشگری، خدماتی و پذیرش شرکت‌های خارجی در منطقه متکی است، نزدیک به ۱۰۰ میلیارد درهم (معادل ۲۷ میلیارد دلار) میان سال‌های ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۲ برای توسعه فرودگاه ابوظبی هزینه کرد. این فرودگاه در سال ۲۰۱۶ به‌تنهایی رکورد پذیرش بیش از ۲۴ میلیون مسافر را ثبت کرد. طبعاً این کشور قادر نخواهد بود شوک امنیتی یا نظامی حملات موشکی و پهپادی که این کشور را واقعاً ناامن می‌کند، تحمل کند.

طلال عتریسی، تحلیلگر عرب‌زبان در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه غرب آسیای گروه جهان خبرگزاری آنا دراین‌باره گفت: اماراتی‌ها ابتدا که بحث جنگ یمن مطرح شد، معتقد بودند جنگ سریع پایان خواهد یافت، تنها چند هفته طول می‌کشد و می‌توانند فوری کنترل صنعا را دراختیار بگیرند. به همین دلیل به درخواست سعودی-آمریکایی پاسخ مثبت دادند، مشتاق بودند و در جنگ شرکت کردند.

وی افزود: پس از مدتی با مقاومت جانانه مردم یمن مشخص شد این کشور لقمه آسانی برای تسلط و اشغالگری نیست. جنگ سال‌ها ادامه یافت و روند فرسایش نیروهای طرف‌های متجاوز آغاز شد و ائتلاف عربی به سرکردگی عربستان پس از قریب یک سال از تشکیل، متلاشی شد. اماراتی‌ها نیز که متوجه شده بودند جنگ یمن کار آسانی نیست، نگران قدرت گرفتن مقاومت شدند و دیگر علاقه‌ای به ادامه کار نشان ندادند.

تأسیسات حساس امارات در بانک اهداف یمن نقش پررنگی دارد و حمله به یک فرودگاه یا تأسیسات حیاتی در این کشور برابر با حمله به پایگاه نظامی است

این تحلیلگر عرب‌زبان عنوان کرد: نگرانی امارات نشئت‌گرفته از دو چیز است؛ نخست، اینکه نمی‌توانند تهدیدات علیه خود را از بین ببرند، یعنی همواره باید منتظر تاوان حملاتشان به یمن باشند. دوم، اقتصاد امارات به حمل‌ونقل کالا، توریسم و تراکنش مالی با شرکت‌های خارجی وابسته است، کشوری آماده جنگ نیست و با حمایت بیگانگان و قوانین دیکته شده از سوی غربی‌ها زندگی می‌کنند؛ به همین دلیل از هرگونه تهدید خاک خود می‌ترسند. آخرین حمله انصارالله به عمق خاک امارات این موضوع را تأیید می‌کند، زیرا پاسخی ندادند، سکوت کردند و کوشیدند توجیه کند قتل‌عام مردم یمن کار آن‌ها نبوده است.

عتریسی گفت: امارات از زمان پیدایش و توسعه ساختار دولتی‌اش، در زمینه خدمات، گردشگری یا اقتصادی، کشوری خدمات‌پذیر بوده و به‌وجود آمدن شرایط جنگی در این کشور به معنای فروپاشی بنیادین ساختار آن است.

به گزارش آنا، این واقعیت باعث شد تأسیسات حساس امارات در بانک اهداف یمن نقش پررنگی داشته باشد و حمله به یک فرودگاه یا تأسیسات حیاتی در امارات برابر با حمله به یک پایگاه نظامی باشد. ارتش و کمیته‌های مردمی یمن به حمله به پایگاه‌های خارجی داخل امارات نیازی ندارند، اما تداوم هدف قرار دادن تأسیسات حساس امارات به تغییر کامل معادلات و توازن قوا منجر خواهد شد.

باید در نظر داشت وسعت امارات ۸۳ هزار و ۶۰۰ کیلومتر مربع و مساحت یمن ۵۵۵ هزار کیلومتر مربع است؛ یعنی تنها یک‌ششم مساحت کل یمن، بنابراین برای ابوظبی بهتر است با دُم شیر بازی نکند!

انتهای پیام/۴۰۳۳/پ