موارد تجویز قرص فاموتیدین، عوارض و نحوه مصرف آن چیست؟

به گزارش گروه بازار خبرگزاری آنا این دارو در دوز فاموتیدین ۴۰ میلی گرم و فاموتیدین ۲۰ میلی گرم و به صورت خوراکی در داروخانه های سطح کشور موجود است و البته باید بدانید که دریافت آن حتما باید با دستور و نسخه پزشک انجام شود. اصلی ترین مشکلی که این قرص برای درمان آن به کار گرفته می شود جهت بهبود زخم های دستگاه گوارشی است که بر اثر ترشح بیش از حد اسید معده ایجاد می شوند.

یکی دیگر از اصلی ترین مصارف این دارو برای درمان رفلاکس معده یا همان برگشت اسید معده و محتویات معده به داخل مری و گلو می باشد که در صورت حاد تر شدن به درد های عصبی معده می انجامد. اسید معده همانگونه که از نام آن پیداست در معده تولید و ترشح می شود و به هضم شدن غذا کمک می کند. اما افزایش بیش از حد ترشح این اسید، موجب برگشت آن به داخل مری و گلو می گردد که می تواند باعث التهاب و زخم های گوارشی گردد.

قرص فاموتیدین به چه شکلی در بدن عمل می کند؟

قرص فاموتیدین از دسته آنتی هیستامین ها است و بعد از استفاده بر روی سلول هایی که وظیفه ترشح اسید معده را دارند اثر می کند که همین امر باعث کاهش ترشح اسید معده توسط این سلول ها می شود. از دسته قرص هایی که وظیفه ای مشابه این قرص بر عهده دارند می توان به قرص های نام آشنای رانیتیدین و سایمتیدین اشاره کرد که مصرف بسیار زیادی در بین خانواده های ایرانی دارند.

نحوه مصرف این قرص نیز می تواند قبل یا بعد از غذا باشد و تداخل خاصی با غذا ندارد. اما اگر برای درمان رفلاکس معده و برگشت اسید معده به سمت گلو تجویز شده باشد (فاموتیدین ۴۰ میلی گرم یا فاموتیدین ۲۰ میلی گرم فرقی نمی کند)، بهتر است که شب ها قبل از خواب مصرف شود تا بهترین نتیجه را داشته باشد.

این قرص به نسبت سایر دارو های هم خانواده خود عوارض کمتری دارد، اما ممکن است بعد از مصرف آن دچار عوارضی مانند یبوست، اسهال، سردرد، سرگیجه خفیف یا نفخ شکمی شوید. در این صورت در اولین فرصت به پزشک خود مراجعه کرده و با مشورت پزشک خود اقدام به تغییر دارو نمایید.

قرص فاموتیدین با چه دارو ها و مواد غذایی تداخل دارد؟

مصرف این قرص در کنار دارو های دیگر می تواند اثر بخشی آن را کم کند. برای مثال مصرف قرص فاموتیدین همراه با دارو های بی اثر کننده اسید معده مانند منیزیم هیدروکساید، آلومینیوم ام جی و... می تواند باعث کم شدن اثربخشی این قرص شود.

این قرص بر روی آنزیم های کبدی تاثیر گذار است پس بهتر است قبل از تجویز دکتر، حتما دارو هایی را که برای درمان مشکلات دیگر مصرف می کنید را در اختیار پزشک قرار دهید. در غیر اینصورت ممکن است در بلند مدت مشکلات کبدی در بدن شما ایجاد شود. همچنین نیاز است اگر تا پیش از این مشکلات کبدی و کلیوی خاصی را تجربه کردید، حتما این موضوع را نیز با پزشک خود در میان بگذارید.

برای درمان مشکلات سالمندانی که از این دارو استفاده می کنند ممکن است عوارض شدید تری رخ دهد. به همین دلیل نیاز است استفاده از این دارو در سالمندان با دقت بیشتری صورت پذیرد. علی الخصوص قرص دارای دوز بالاتر آن که فاموتیدین ۴۰ میلی گرم می باشد.

استفاده از دخانیات به دلیل افزایش اسید معده می تواند تاثیر قرص فاموتیدین را کاهش دهد و حتی عوارض ناشی از استفاده از این قرص را نیز افزایش دهد. در افرادی که دارای اضافه وزن هستند، کاهش وزن همزمان با مصرف این دارو به دلیل کمتر شدن ترشح اسید معده می تواند تاثیر دارو بر روی بدن را دو چندان کند.

مصرف غذاها و مواد غذایی که باعث تشدید علائم گزارشی ناشی از ترشح بیش از حد اسید معده می شوند می تواند اثر این دارو را کم کرده و باعث بدتر شدن علائم گوارشی این دارو شوند. همچنین مصرف بیش از حد مایعات و پر شدن معده با آن می تواند موجب راحت تر شدن بازگشت اسید معده به سوی گلو شود. پس بهتر است در صورت وجود مشکل رفلاکس بهتر است علی الخصوص در هنگام خواب از نوشیدن مایعات فراوان خودداری کنید.

این دارو نیاز به مصرف طولانی مدت ندارد و مصرف آن تا زمان بهبودی کامل بیمار می تواند کارساز باشد. لازم به ذکر است که با توجه به شدت و نوع بیماری، مدت زمان مصرف آن توسط پزشک تعیین خواهد شد.

چه دارو هایی در صورت مصرف قرص فاموتیدین، اثرشان کاهش پیدا خواهد کرد؟

تداخل دارویی برخی از قرص ها و داروها با داروی فاموتیدین، باعث کاهش اثر آن ها بر روی بدن خواهد شد که می تواند منجر به بروز مشکلاتی شود. از همین رو بهتر است در زمان مراجعه به پزشک، داروهایی را که مصرف می کنید با پزشک خود در میان بگذارید. داروهایی که با مصرف قرص فاموتیدین دچار کاهش اثر می شوند به شرح زیر هستند:

مولتی‌ ویتامین/ مینرال (شامل ویتامین‌های آ، دی، ای، کا، فولات و آهن)، نلفیناویر، نراتینیب، نیلوتینیب، پازوپانیب، پکسیدارتینیب، پوساکونازول، ریلپیویرین، سکرتین، سلپرکاتینیب، ولپاتاسویر، آکالابروتینیب، آتازاناویر، بوسوتینیب، سفدیتورن، سفپودوکسیم، دلاویردین، فوسامپرناویر، ارلوتینیب، جفیتینیب، ایندیناویر، سفوروکسیم، سیستئامین (سیستمیک)، داکومیتینیب، داساتینیب، فراورده‌های آهن، ایتراکونازول، کتوکونازول (سیستمیک)، لدیپاسویرو مزالامین

انتهای پیام/ ر