ابعاد مختلف تعاملات راهبردی تهران و کاراکاس
می‌توان سفر وزیر خارجه ونزوئلا به تهران را گامی دیگر از سوی دو قطب مبارزه با نظام سلطه ارزیابی کرد که بر اساس ظرفیت‌های گسترده دو کشور می‌تواند ابعاد گسترده‌تری یابد.
به گزارش گروه رسانه های دیگر خبرگزاری آنا، «فلیکس پلاسنسیا» وزیر خارجه ونزوئلا دیروز دوشنبه در تهران با مقامات جمهوری اسلامی ایران از جمله رئیس‌جمهور و وزیر امور خارجه دیدار و گفتگو کرد.
نگاهی به روابط دو کشور بیانگر آن است که از دوران ریاست جمهوری «هوگو چاوز» رئیس جمهور فقید این کشور روابط همه‌جانبه و راهبردی را تجربه کرده‌اند که در دوران «مادورو» نیز این روند در ابعاد گسترده‌ای ادامه داشته است.
در خصوص سفر وزیر خارجه ونزوئلا به تهران چند نکته قابل توجه است:
نخست؛ این سفر را می‌توان در راستای دیپلماسی هوشمند و عمل‌گرایانه ایران در دولت سیزدهم دانست که علاوه بر اولویت کشورهای همسایه و منطقه بر اساس منافع و اهداف جمهوری اسلامی به سایر نقاط جهان نیز گسترش می‌یابد، به ویژه آنکه جایگاه و موقعیت ونزوئلا در آمریکای لاتین می‌تواند زمینه‌ساز تقویت جایگاه ایران در این منطقه در ارتباط با سایر کشورها شود.
در چارچوب این دیپلماسی هدفمند و هوشمندانه، ایران از گره زدن صرف مراودات خارجی به برجام و اروپا خودداری کرده و تعامل متوازن با سراسر جهان را در دستور کار دارد که برگزاری دهمین دور گفت‌وگوهای سیاسی ایران و آفریقای جنوبی در تهران و نیز سفر وزیر خارجه ونزوئلا به تهران نمودی از این دیپلماسی است.
دوم؛ قرار داشتن دو کشور در جبهه ضد امپریالیسم که در قالب مقابله با دخالت‌ها و بحران‌سازی‌های آمریکا، اروپا و مقابله با رژیم صهیونیستی و حمایت از فلسطین صورت می‌گیرد مولفه‌ای مهم در توسعه مناسبات دو کشور است.
ایران در غرب آسیا و ونزوئلا در آمریکای لاتین کانون مقابله با امپریالیسم هستند و تعامل آنها می‌تواند تقویت کننده ارتباط میان دو حوزه مقاومتی از غرب آسیا تا آمریکای لاتین باشد. این ارتباط چنان اهمیت دارد که آمریکا همواره حضور ایران در آمریکای لاتین را به دلیل تقویت بیداری ملت‌ها و دولت‌های این منطقه علیه سلطه‌گری و زیاده‌خواهی‌های آمریکا تهدیدی برای منافع خود می‌داند.
نکته آنکه با توجه به ظرفیت‌های بومی جمهوری اسلامی ایران در حوزه دفاعی و نظامی و نیاز ونزوئلا به این تسلیحات، دیپلماسی دفاعی و نظامی می‌تواند ابعاد جدید روابط دو کشور را تشکیل دهد به ویژه اینکه از سال گذشته بر اساس قطعنامه 2231 هیچ منعی برای ایران جهت خرید و فروش تسلیحات متعارف وجود ندارد.
سوم؛ ایران و ونزوئلا در حوزه انرژی در ردیف برترین دارندگان نفت و گاز جهان هستند. این ظرفیت بزرگ از یک سو می‌تواند در بعد همگرایی و هماهنگی میان دو کشور برای به ثبات رساندن و عادلانه‌سازی بازار انرژی جهان به کار گرفته شود و از سوی دیگر مولفه‌ای باشد برای مقابله با سیاست‌های خرابکارانه و تحریمی که آمریکا تلاش دارد با دخالت و تاثیرگذاری بر بازار انرژی علیه ایران و ونزوئلا اعمال نماید.
نکته مهم آنکه ونزوئلا از ظرفیت‌های عظیمی در حوزه نفت برخوردار است که لازمه تحقق آن برخوردار شدن از دانش فنی و استخراجی است. دستاوردهای بومی ایران در این حوزه‌ها می‌تواند مولفه‌ای برای توسعه مناسبات دو کشور در حوزه انرژی باشد.
چهارم؛ ایران و ونزوئلا که در مواجهه با تحریم‌های ظالمانه و غیر انسانی نظام سرمایه‌داری دارای ظرفیت‌های بسیاری برای خنثی‌سازی تحریم‌ها هستند، مانند آنچه در اعزام چندین کشتی سوخت‌رسان و مواد غذایی از ایران و تبادل آن با طلا رقم خورد، لذا دو کشور در کنار فعال‌تر کردن ظرفیت‌ها برای خنثی‌سازی تحریم‌ها می‌توانند زمینه‌ساز شکل‌گیری ائتلاف تحریم شدگان در جهان شوند.
بر این اساس؛ می‌توان سفر وزیر خارجه ونزوئلا به تهران را گامی دیگر از سوی دو قطب مبارزه با نظام سلطه ارزیابی کرد که بر اساس ظرفیت‌های گسترده دو کشور می‌تواند ابعاد گسترده‌تری یابد.
تجربه سال گذشته انتقال سوخت از ایران به ونزوئلا نشان داد که دو کشور از اراده لازم برای تقویت مناسبات و مقابله با تهدیدات و تحریم‌ها برخوردار هستند و با یک برنامه‌ریزی مدون و فراگیر می‌توانند ابعاد جدیدی از خنثی‌سازی تحریم‌ها را فراغ از مذاکره با غرب محقق سازند، روندی که در آینده می‌تواند ابعاد گسترده‌تری گرفته و حتی به تشکیل باشگاه تحریم شدگان در عرصه جهانی منجر و ابعاد جدیدی از مبارزه با امپریالیسم جهانی را با محوریت مبارزه اقتصادی و سیاسی رقم زند.
منبع: نورنیوز
انتهای پیام/
انتهای پیام/
