حذف پرسپولیس و استقلال مقابل الهلال یک دلیل داشت
به گزارش گروه ورزش خبرگزاری آنا - ابراهیم طالبی؛ شب گذشته آخرین نماینده فوتبال ایران نیز با شکست مقابل الهلال از ضیافت فتح لیگ قهرمانان آسیا خداحافظی کرد. آنچه غیر قابل انکار است، حذف یحیی گلمحمدی و شاگردانش و وداع فرهاد مجیدی و آبیپوشان استقلال دلیل مشخصی داشت. آنها رقیب هم وزنی برای الهلال نبودند و همانطور که بعد از شکست استقلال گفتم پس از باخت پرسپولیس نیز به دوستان سرخپوش میگویم اگر قرار بر دریافت مجوز ادامه حیات در این رقابتها با عیار شایستگی بود، پس عدالت در مورد هر دو نماینده فوتبال ما در قیاس با نماینده عربستان اجرا شده است.
آقای یحیی گلمحمدی موفقیت اتفاقی نیست و ربطی هم به بخت و اقبال تصادف ندارد. موفقیت فرایندی قابل برنامهریزی است که نیاز به مدیران و مربیان با دانش و علم به روز و ایجاد امکانات لازم برای رشد و تحول فوتبال کشور دارد. در فوتبال مدرن دیگر بحث فوتبال هجومی و دفاعی نیست بلکه تفاوت در عملکرد اکتیو (فعال) و پاسیو (منفعل) است، تفاوت در عمل کردن و عکسالعمل نشان دادن است. تفاوت در بازی تیمی که برنامه و هدف به دست آوردن چیزی را دارد و تیمی که تنها تلاش در ایجاد مانع برای رسیدن حریف به اهدافش دارد.
در تمامی موارد گفته شده هر دو نماینده ایران طرف دوم این معادله بودند. عربها عمل کننده بودند و ما تلاش میکردیم عکسالعمل مناسب برای مهار آنها داشته باشیم. الهلال با برنامه مشخص در زمان حملات خود به دنبال رسیدن به دروازه پرسپولیس بود و از همان دقیقه اول با سرعت دادن به بازی و کارهای ترکیبی سریع در صدد ایجاد شکاف در خط دفاع پرسپولیس بود. در فاز مالکیت توپ الهلال با ایجاد پرس جلو اجازه بازیسازی را از همان زمین پرسپولیس به نماینده سرخپوش کشورمان نمیدادند و پرسپولیس برای فاز مالکیت توپ خود و رسیدن به دروازه حریف هیچ برنامه قابل اجرایی نداشت. تیم یحیی گلمحمدی تنها زور میزد تا کاری کند یا دل به اشتباه مدافعین حریف داشت اما ره به جایی نبرد.
فقط نمیدانم چرا وقتی کادر فنی پرسپولیس متوجه برنامه الهلال که پرس جلو در زمین این تیم بود شد چرا برنامهای به بازیکنان خود در مقابله با چنین پرس سنگینی نداد و حتی در نیمه دوم هم سرخپوشان هیچ راهکاری برای گذشتن از این فشار نداشتند؟
با حذف پرسپولیس چون ادوار گذشته پرونده فوتبال ایران بار دیگر با مهر ناکامی در آسیا بسته شد. این حکایت پر درد فوتبال ما در ۳۰ سال گذشته است ناکامی در مسابقات معتبر باشگاهی آسیا و پس از قهرمانی پاس تهران که دیگر نشانی از این تیم نمانده، اینقدر این ناکامیها و حذف شدنها تکراری شده که دیگر کسی انتظاری ندارد و دریغ از یک بحث کارشناسی آسیبشناسی و علتیابی دقیق ناکامیهای پی در پی، چون به یکی از اتفاقات عادی برای همه تبدیل شده است.
انتهای پیام/۴۰۴۸/
انتهای پیام/