در یک نشست آنلاین بررسی شد؛
تأملی در رشته سیاست‌گذاری‌عمومی، ماهیت و فرصت‌های شغلی
در یک نشست آنلاین، تأملی در رشته سیاستگذاری عمومی ماهیت و فرصت‌های شغلی آن با بیان نظرات کارشناسان این حوزه بررسی شد.
به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، رشته سیاستگذاری عمومی شاخه‌ای نوپا از علوم‌سیاسی است که از ۱۹۵۰ به بعد در ایالات متحده توسعه پیدا کرده و معطوف به اقدامات دولت در عصر معاصر در عرصه عمومی زندگی افراد جامعه را دنبال می‌کند.
عموما به دلیل تصدی‌گری دولت‌ها در تمامی عرصه‌ها اعم از سیاست و اقتصاد و فرهنگ و ... این رشته میتواند در بسیاری از حوزه‌ها ورود نماید و کمترین عرصه در کشورها وجود دارد که دولت در آن نقش نداشته باشد.
رشته سیاستگذاری عمومی از دهه ۸۰ وارد کشور ما شد و ادبیات این رشته نیز محدود و ناپایدار است و شناسایی ماهیت و فرصت‌های شغلی آن از اهمیت فراوانی در هدایت تحصیلی افراد علاقمند به تحصیل در این رشته برخوردار است در این راستا انجمن علمی سیاستگذاری عمومی دانشگاه تهران دیروز پنجشنبه ۱۱ شهریورماه با برگزاری نشستی آنلاین در پلت‌فرم اسکای روم با حضور مجید وحید رئیس مرکز مطالعات سیاستگذاری عمومی دانشگاه تهران ، علی ملکی رئیس اندیشکده حکمرانی دانشگاه شریف و آزاده شوشتری دانش‌آموخته سیاستگذاری عمومی دانشگاه تهران به مسائل مربوط در این حوزه پرداخت که در ادامه مشروح آنرا می خوانید.
فارغ‌التحصیلان سیاست‌گذاری‌عمومی با رایزنی مشاغل مربوط به تخصص خود را باز پس گیرند / کارآفرینی سیاستی است از یک زوایایی شبیه کارآفرینی اقتصادی است
علی ملکی نیز با اشاره به اینکه به‌طور کلی در مقطع آکادمیک سه دوره را می توان از هم متمایز کرد، گفت : دانشجو در مقطع کارشناسی با کلیات بحث‌های سیاستگذاری آشنا شده و کارآموز است در مقطع کارشناسی ارشد در وهله نخست ، حدود رشته و زمینه‌های مطالعاتی و ابزارهایی در قالب درسها و تمرکز بر تئوری ها و روش حوزه ها در اختیار شخص قرار می گیرد تا فرد کارشناس شود ولی مقطع دکتری فرد را پژوهشگر و محقق خواهد کرد.
استادیار اندیشکده گفت: سیاستگذاری عمومی کارکرد دولت، بهره‌وری و اثربخشی آنرا افزایش می‌دهد و با توجه به بزرگی دولت در کشور ما، مشاغل دولتی باید توسط فارغ‌التحصیلان این رشته در لایه‌های کشوری شامل وزارت‌خانه، وزیران، معاونان وزیر و در لایه‌های استانی شامل استانداران و فرمانداران و شهرداران و ... پر شوند.
وی با اشاره به اینکه بخش زیادی از این مشاغل چند هزار موقعیت شغلی بالقوه دارد، خاطر نشان کرد: مدیران بخش‌های دولتی و خصوصی و سازمان‌های مردم نهاد نیازمند دانش سیاستگذاری اند و هر شخصی که تمایل به اشتغال در این حوزه ها است، باید به این علم و دانش نوپا اشراف کامل داشته باشد.
بیشتر بخوانید:
نشست آنلاین «واکاویِ یک اشغال» برگزار می شود
کارآفرینی و بین‌المللی‌سازی از ماموریت‌های دانشگاه تهران است
نشست علمی تخصصی با عنوان مطالعات حدیثی میان‌رشته‌ای برگزار می‌شود
ملکی در ادامه افزود: به دلیل اینکه اصل کار در سیاستگذاری حوزه عمومی زندگی افراد است، یکسری مشاغل مختص فارغ‌التحصیلانی است که منافع حوزه عمومی را در دولت پیگیری می‌کنند و در نتیجه باید آگاهی کامل به شناخت دولت داشته باشند مانند روابط عمومی‌ها که بخش ارتباطی با دولت (اجرایی- کل حاکمیت و ساخت قدرت) و نهادی بین بخشی و بین قوه ای و ... است.
این استادیار عنوان کرد: بخش خصوصی هم به وسیله اتاق‌های بازرگانی توان انجام این نقش را دارد و این اتاق‌ها، نماینده بخش خصوصی برای پیگیری مسائل انها در برابر اقدامات دولتی هستند بنابراین اگر همه دانش سیاستگذاری داشته باشند مشاغل مدیریتی حکمرانی توسط این آگاهان اشغال می‌شود.
ملکی نقش نهایی سیاستگذاری عمومی را کارآفرینی سیاستی دانست و گفت: از یک زوایایی شبیه کارافرینی اقتصادی است البته در راستای تحقق این نوع کارآفرینی، سازمان ها و افراد قدرت اقناع و تغییر یک سیاست موجود را دارند و هرچند که تاکنون ۱۰ پژوهشکده و اندیشکده نوپا در کشور وجود دارد ولی با همین ظرفیت محدود، روند مطلوبی در استفاده از فارغ‌التحصیلان این رشته وجود دارد.
وی با اشاره به یک اشکال عمده در بعضی حوزه‌های سیاستی که با متخصصان فنی آن عرصه پر می‌شود، خاطر نشان کرد : این امر به فارغ‌التحصیلان بیشتری در رشته سیاستگذاری عمومی نیاز دارد، به طور مثال در نظام سلامت صرفا به یک وزیر پزشک نیاز نیست و یک سیاست‌گذار حوزه سلامت که کلیاتی از این حوزه را بداند برای تصدی این پست، کفایت خواهد کرد.
ملکی فارغ التحصیلان این رشته در کشور را محجور دانست و افزود: شناسایی و پیگیری برای جا انداختن موقعیت‌های شغلی لازم است در این راستا فارغ التحصیلان باید گزارش تحلیلی سیاستی خوب بنویسند، تببین مسئله کنند و راه حل ارائه دهند و باید با رایزنی مشاغل را پس بگیرند.
در رشته سیاستگذاری عمومی باید سه مولفه مسئله‌شناسی، شبکه‌سازی و نیاز سنجی را در دستور کار قرار گیرد
آزاده شوشتری نیز مسئله محوری، چند رشته ای بودن، متعلق به عرصه عمومی و گستردگی خاص را از ویژگی‌های شاخص رشته سیاست‌گذاری‌عمومی عنوان کرد و گفت: اصل بر این است دانشجویان یکسری ابزارها و مهارت‌هایی را خارج از کلاس درس بیاموزند تا پس از فارغ‌التحصیلی بتوانند به طور عمیق در آن مباحث کار کنند و با توجه به اینکه سیاستگذاری عمومی یک هویت تمایز یافته دارد، دانشجویان این رشته باید ضرورت آنرا به درستی بیان کنند.
وی با اشاره به اینکه در رشته سیاستگذاری عمومی باید سه مولفه مسئله‌شناسی، شبکه‌سازی و نیاز سنجی را در دستور کار قرار گیرد، افزود: در این راستا باید بر مباحثی که نیاز ضروری کشور در یک برهه خاص است تمرکز شود بنابراین دو بال کنجکاوی و همدلی با ذینفعان و درک این نکته که هزار توی این رشته جدید چه چیزی است، ضرورت دارد.
این پژوهشگر عنوان کرد: فردی که سیاست خوانده و در تلاش برای ورود به حوزه‌هایی اعم از سلامت و اقتصاد و علم و فناوری می شود باید در رشته جدید هم پیوند خوبی را با رشته قبلی ایجاد کند در نهایت وقتی به ابزارهای رشته خودم مسلط شود و پیوند به رشته دیگر بزند فرصت‌های نقش مدیریتی بالا می‌رود.
شوشتری گفت : اصلاح فرهنگ عمومی رشته‌های دانشگاهی ضرورت دارد و این تصور که فارغ‌التحصیل برای ورود به بازار کار، میز اماده‌ای از دولت بخواهد، اشتباه است.
وی ضمن اشاره به اینکه فرهنگ عمومی حاکم بر رشته‌ها در کشور مطلوب نیست، خاطرنشان کرد: موفقیت دانش‌آموخته گان در گرو شناسایی توانایی‌های فردی و بالقوه کردن آن و دستیابی به موقعیت مطلوب شغلی است.
این پژوهشگر در ادامه افزود: در این راستا دانش‌آموخته گان باید به رزومه سازی صادقانه پرداخته و در کنار این امر، مقاله مسئله محور بنویسند و شبکه سازی کنند.
شوشتری فقدان فضای کافی برای ابراز وجود به فارغ‌التحصیلان حوزه سیاستگذاری عمومی در کشور را نگران کننده دانست و گفت: دانشگاه‌های کشور پتانسیل زیادی برای تربیت مدیران شایسته در راستای تصدی گری برای جایگاه های تصمیم‌گیری و تصمیم سازی دارند ولی وقتی فضاهای کافی برای ابراز وجود داده نشده تربیت این مدیران عملا در رفع معضلات جاری کشور کارگشا نیست و بر تراکم بیکاران می‌افزاید.
وی در پایان با اشاره به اینکه باید از نگاه جزیره‌ای پرهیز کنیم، تأکید کرد: فارغ‌التحصیلان باید توجه داشته باشند که از مسیرهای مختلف باید موفق شوند و یک راه واحد برای موفقیت وجود ندارد به طور مثال اگر در سیاست‌گزاری اقتصادی بخواهیم موفق شویم، ابتدا باید در سیاستگذاری عمومی موفق شویم زیرا اصل سیاستگذاری و فرع دیگر رشته‌ها است.
انتهای پیام/
انتهای پیام/
