حتی بعد از عادی شدن اوضاع کرونا، تئاتر تا ۲ سال مخاطب زیادی ندارد/ مردم به دنبال سرگرمی رایگان هستند
زهرا شایانفر کارگردان تئاتر در گفتوگو با خبرنگار تئاتر گروه فرهنگ خبرگزاری آنا با اشاره به این که تعطیلیهای مکرر در این دو سال به تئاتر ضربه زده است، افزود: هنوز این اعتماد برای تماشاگران شکل نگرفته که بخواهند با خیال راحت به سالنهای تئاتر بیایند. به نظر من تا زمانی که آمار مبتلایان و فوتیهای کرونا کاهش پیدا نکند، این وضعیت پابرجا خواهد بود.
وی اظهار کرد: آخرین کاری که من روی صحنه بردم «جادوی پاهای من» بود که در گونه تئاتر کودک و در عمارت نوفللوشاتو روی صحنه رفت. قرار بود در بهار سال ۹۹ هم باردیگر اجرا داشته باشیم که کرونا همه برنامه ها را به هم زد.
شایان فر عنوان کرد: این اثر را با همکاری اعضای گروه تئاتر صلح روی صحنه بردم. گروهی که هنرمندان آن از سال ۱۳۸۱ تاکنون ثابت بودهاند. فراز و فرود زیادی داشتهایم و افراد مختلفی آمده و رفتهاند، اما از سال ۱۳۹۴ که من کار کارگردانی را دوباره شروع کردهام، افرادی که با من کار میکند، به صورت ثابت در همه پروژهها حضور دارند ولی بسته به پروژههای جدیدمان، افرادی را اضافه کرده یا مرخص کردهایم، اما آنها همچنان عضو گروه هستند تا در پروژههای دیگر باردیگر با ما همکاری کنند.
۲ چالش عمده تئاتر در دوران پس از کرونا
این کارگردان تئاتر گفت: با این شرایط کرونایی که در کشور حاکم است، فعلاً به اجرای صحنه فکر نمیکنم. به هر حال من حدود دو سال است که صبر کردهام و حالا هم تا زمانی که روند واکسیناسیون سرعت بگیرد عجلهای برای بازگشت به صحنه ندارم. سعی میکنم دوباره اعضای گروه را جمع کنم و کاری را برای اجرا در دست بگیرم،اما با شرایط فعلی واقعاً نمیتوان برنامهریزی کرد چون نمیدانیم چه اتفاقاتی میافتد.به نظر من جمعکردن دوباره گروههای تئاتری در کنار ایجاد اعتماد بین تماشاگران برای بازگشت به سالن، دو چالش عمده عرصه تئاتر در ماههای آینده خواهد بود.
بیشتر بخوانید:
توقع من از دولت جدید واکسیناسیون هنرمندان تئاتر است
وی اظهار کرد: تئاتر هنری است که در ارتباط مستقیم و چهرهبه چهره با مخاطبان تعریف میشود. اگر قرار بود که فقط برای دل خودمان کار کنیم که در خانه مینشستیم و برای خودمان نمایشنامه مینوشتیم و اجرا میکردیم. تئاتر با تماشگر معنا پیدا میکند بنابراین در شرایطی که شاید حتی خانواده خودم هم جرئت نمیکنند که برای دیدن کار من به سالن بیایند چطور میتوانم از بقیه مردم دعوت کنم که به تماشای کارهایم بنشینند.
کارهایی که به خاطر کرونا پشت خط ماندهاند
این کارگردان تئاتر افزود: الان هم یک کار عروسکی و دو متن برای مخاطب بزرگسال در دست دارم اما هنوز این جرئت را پیدا نکردهام که کار را آغازکنم. باید مقداری زمان بگذرد تا تماشاگران باز هم به سالنها برگردند.
وی گفت: قرار بود یک تئاتر برای پخش در پلتفرمهای آنلاین آماده کنم که مخاطبان آن کودکان و خانوادهها بودند. متأسفانه مجموعهای که به عنوان سرمایهگذار قرار بود با ما همکاری داشته باشد، با مشکلات مالی مواجه شد. با شرایط اقتصادی فعلی سرمایهگذاران خُرد در این حوزه هم مجبور هستند که احتیاط کنند و دست به عصا راه بروند. به هر حال من با این که بیش از ۲۵ سال است که به صورت حرفهای در تئاتر فعالیت دارم، اما این امکان برایم فراهم نیست که بتوانم سرمایه قابل توجهی را برای اجرای کارهایم جذب کنم.
شایانفر افزود: در این کار تمایلی به استفاده از بازیگران چهره سینما و تلویزیون نداشتم چراکه معتقدم این دسته از بازیگران در این دو سال که بازیگران تئاتر عموماً بیکار بودند، در کارهای سینمایی و تلویزیونی مشغول به کار بودند؛ بنابراین ترجیح میدهم از بازیگران ناشناخته اما مستعد تئاتر بهره ببرم.
خیابان و پاساژ امن است، سالن تئاتر نه!
این کارگردان تئاتر گفت: از طرف دیگر نمیدانم چه اصراری است که در برخی رسانهها فضای سالنهای تئاتر را این قدر منفی و مخوف جلوه میدهند؛ به گونه ای که انگار هرکس به آنجا برود مبتلا خواهد شد! در حالی که این طور نیست و در همه سالنها شیوهنامههای بهداشتی به خوبی رعایت میشود. این را زمانی متوجه می شویم که نگاهی به حضور مردم در خیابانها، پاساژها، مترو و اتوبوس و... داشته باشیم و متوجه خواهیم شد که سالن های تئاتر بسیار امنتر هستند.
وی عنوان کرد: جامعه آسیبدیده از کرونا حتی بعد از عادیشدن ترجیح میدهد که از سرگرمیها و تفریحات رایگان استفاده کند. در نتیجه، تئاتر از سبد هزینه بسیاری از خانوادهها خارج خواهد شد چون برایشان ضرورت ندارد. معمولاً بعد از هر بحران اقتصادی و اجتماعی آمار تماشاگران تئاتر افت میکند. این موضوعی است که بسیاری از نیروهای باتجربه تئاتر ما در سالها و دهههای اخیر آن را تجربه کردهاند.حالا شما تصور کنید دو سال است که یک نشست کلی در اقتصاد کشور داشتهایم و مردم از خیلی از هزینههای خودشان زدهاند تا بتوانند رندگیشان را اداره کنند. بنابراین، پیش بنی من این است که حتی پس از رفع شرایط کرونایی، یک یا دوسال طول بکشد تا تماشاگران بار دیگر بتوانند تئاتر را در اولویتهای هزینه خود قرار دهند.
انتهای پیام/۴۱۰۴/
انتهای پیام/