آنا از فعالیت‌های احتمالی اصلاحطلبان در ۴ سال پیش‌رو گزارش می‌دهد؛
واکنش‌گرهای در سایه/ رویکرد اصلاحطلبان تغییر می‌یابد؟
اصلاحطلبان که در طول ۴۳ سال انقلاب اکثر ادوار دولت و مجلس را در اختیار داشتند، در طول مدت دور بودنشان از این قوا محک جدی می‌خورند.
گروه سیاست خبرگزاری آنا/ علیرضا مزینانی؛ در دوران ۴۳ ساله انقلاب اسلامی ایران حدود ۳۲ سال جریان موسوم به اصلاحات، اختیار دولت را در دست داشته است؛ ۸ سال نخست‌وزیری میرحسین موسوی، ۸ سال ریاست جمهوری اکبر هاشمی رفسنجانی، ۸ سال ریاست جمهوری سید محمد خاتمی و ۸ سال ریاست جمهوری حسن روحانی، این دوران را تشکیل می‌دهند. در بسیاری از ادوار مجلس شورای اسلامی نیز، حزب حاکم و اکثریت، اصلاحطلبان بودند. در انتخابات مجلس سال ۱۳۹۸، اصولگرایان اکثریت کرسی‌های مجلس را به دست آوردند و در انتخابات ریاست جمهوری ۲۸ خرداد هم سید ابراهیم رئیسی به‌عنوان نماینده جریان انقلابی، منتخب مردم شد؛ به‌این‌ترتیب اصلاحطلبان که در سال‌های اخیر بر مجلس دهم و دولت یازدهم و دوازدهم حاکم بودند، هم‌اکنون به دلیل از دست دادن اقبال عمومی و با نظر مستقیم مردم، اختیار این دو قوه را واگذار کردند. عده‌ای از کارشناسان معتقدند که امکان دارد مدت‌زمان دوری اصلاحطلبان از قدرت با کارشکنی‌هایی از سوی این جریان همراه باشد.
در همین راستا حسین انواری عضو شورای مرکزی حزب موتلفه در گفت‌وگو با خبرنگار گروه سیاست خبرگزاری آنا گفت: «معتقدم اصلاحطلبان باید نگاهشان را تغییر دهند زیرا این‌گونه صف‌بندی‌ها، قهرکردن‌ها و تحریم انتخابات، واقعاً شایسته نیست. بعلاوه این افراد بیش از ۳۰ سال اختیار دولت و بعضاً مجلس را در دست داشتند، چه اشکالی دارد که برای مدتی یک گروه دیگر اختیار دولت و مجلس را داشته باشد؟»
همچنین حسین سبحانی‌نیا نماینده ادوار پیشین مجلس نیز در گفت‌وگو با خبرنگار گروه سیاست خبرگزاری آنا در همین مورد اذعان کرد: «در این دوره به دلیل عملکرد ضعیف جریان اصلاحات در دولت، مردم از این جریان زده شدند. اینکه رئیس دولت اصلاحات و بسیاری از احزاب اصلاح‌طلب مانند حزب کارگزاران، به صحنه آمدند و از شخصی حمایت کردند ولی او کمتر از ۳ میلیون رأی آورد، نشان‌دهنده اعتراض مردم به این جریان است.
وی ادامه داد: احتمالاً در طول این چند سال اصلاحطلبان هم اصلاح درون ساختاری خودشان را خواهند داشت و هم سعی می‌کنند انسجامی به فعالیت‌های آینده جریانشان بدهند. عمده فعالیت این جریان در سال‌های آینده به عملکرد آیت‌الله رئیسی در قوه مجریه مربوط است؛ اگر رئیسی با کمک نیروهای انقلابی عملکردی داشته باشد که افکار عمومی را با خودش همراه کند، تا حدی باعث خنثی‌سازی اقدامات کارشکنانه احتمالی اصلاحطلبان می‌شود و بهانه را از دست آن‌ها می‌گیرد.»
انتقادهای دلسوزانه به پیشرفت و اعتلای کشور کمک می‌کند
در تمام حکومت‌های مردم‌سالار و دموکراتیک، به دلیل وجود دو یا چند جریان سیاسی، همواره انتخابات همراه با پیروزی یک جریان و شکست جریانات دیگر همراه است. عملکرد جریانات مغلوب انتخابات در دوران حضور جناح رقیبشان در قدرت، می‌تواند نشان‌دهنده ماهیت، گفتمان و چهره واقعی آن جریان و کنشگرانش باشد. اگر این فعالیت با همکاری و در بعضی موارد انتقادهای دلسوزانه همراه باشد، قطعاً به پیشرفت و اعتلای کشور کمک می‌کند ولی درصورتی‌که صرفاً فعالیت افراد مخالف دولت وقت در جهت تخریب جریان مقابل و سنگ‌اندازی در مسیر اداره کشور باشد، با هیچ متر و معیاری پسندیده نیست. در این مورد علیرضا خجسته‌پور قائم‌مقام جامعه اسلامی مهندسین در گفت‌وگو با گروه سیاست خبرگزاری آنا تصریح کرد: «احزاب و جریان‌های سیاسی باید ضمن حفظ استقلال و انتقادهای خودشان، به این بلوغ برسند که در مسیر منافع ملی، بر اساس ریل‌گذاری‌های موجود حرکت کنند و با حرف‌ها و موضع‌گیری‌های مختلف برای جریان مستقر در دولت و مجلس چالش درست نکنند.
وی افزود: احزاب سیاسی در دوره‌ای که بر مسند کار نیستند، می‌توانند فعالیت‌های مثبتی داشته باشند، کادرسازی برای جریان، بازاحیای خودشان و تغییر نگرش‌ها و شیوه‌های مدیریتی درون جریان، بخشی از این تغییرات است. در سوی دیگر فعالیت منفی و ناپسندیده‌ای که بعضی جریان‌ها در دوران دور بودنشان از قدرت انجام می‌دهند، سنگ‌اندازی‌ها و چالش درست کردن‌ها برای جریان مستقر در دولت و مجلس است.»
طبیعی است که در کابینه دولت آینده با توجه به عقاید متفاوت حسن روحانی و سید ابراهیم رئیسی، شاهد تغییرات فراوانی خواهیم بود. هر رئیس‌جمهوری در انتخاب اعضای کابینه‌اش به دو معیار کارآمدی و توانایی‌های افراد و البته جناح سیاسی آن‌ها توجه می‌کند. نکته دیگر اینکه در مقطع فعلی با توجه به میانگین سنی بالای دولت دوازدهم و فرمایشات مقام معظم رهبری پیرامون تشکیل «دولت جوان حزب‌اللهی» تغییرات با مبنای جوان‌گرایی خواهد بود. البته در دولت فعلی هم افرادی هستند که با توجه به اصل شایسته‌سالاری و عدم تندرویشان در موضع‌گیری‌های سیاسی، امکان حضور در دولت بعد را دارند؛ کارشناسان معتقدند در این مورد نباید نگاه صرف سیاسی داشت و می‌توان به عملکرد و ظرفیت‌های افراد توجه کرد. در این خصوص حسین سبحانی‌نیا اظهار کرد: «آیت‌الله رئیسی اعلام کرد که ملاکش برای انتخاب کابینه شایستگی افراد است و به جناح خاصی توجه نمی‌کند. نیروهایی در دولت فعلی هستند که توانایی دارند و احتمالاً در بدنه اجرایی کشور حفظ می‌شوند. نباید مثل گذشته تغییر و تحولات دولت، اتوبوسی باشد یعنی افراد جدید وارد شوند و نیروهای قبلی قلع‌وقمع شوند.»
علیرضا خجسته‌پور نیز در این‌باره معتقد است: «کسانی می‌توانند با یک طیف سیاسی در اداره کشور همکاری کنند که نزدیکی و قرابتی با آن داشته و به اصول، اعتقادات و شیوه طیف مستقر معتقد باشند.»
اصولگرایان از وجود رقیب قوی استقبال می‌کنند
به عقیده کارشناسان جریان اصلاحات پس از عملکرد ضعیف در دولت یازدهم و دوازدهم و مجلس دهم، بخش عظیمی از طرفداران و بدنه مردمی خود را از دست داده است. این جناح سیاسی اکنون در شکننده‌ترین دوران خود از زمان تشکیل به سر می‌برد و می‌تواند طی ۴ سال آینده با شناسایی عوامل این وضعیت، و برطرف کردن آن، مجدداً با اقبال عمومی روبه‌رو شود.پیرامون همین مطلب علیرضا خجسته‌پور اذعان کرد: «جریان اصلاحات باید گفتمانش با مردم را تغییر بدهد و از نفی دیگران و موضوعاتی که دغدغه مردم نیست تغییر دهد، پرهیز کنند و به مسیر خودشان بپردازند. اصولگرایان هم همواره از رقیب قوی استقبال می‌کنند و تمایل دارند در تمام انتخابات‌ها، با رقیبی قوی روبه‌رو باشند.»
در روی دیگر سکه اما عده‌ای پیش‌بینی می‌کنند، برخی از فعالین اصلاح‌طلب در طول این ۴ سال، با انتقادهای تند و ساختارشکنانه سعی بر تغییر فضا علیه دولت مستقر و برهم زدن آرامش جامعه کنند. بزرگ‌ترین عامل بازدارنده این اتفاق از سوی اصلاحطلبان و هر جریان دیگری در داخل و خارج از کشور، عملکرد مثبت دولت سیزدهم خواهد بود. در همین خصوص حسین سبحانی‌نیا تصریح کرد: «جریان ارزشی و انقلابی باید در دولت آینده، فعالیت جدی برای خدمت به مردم داشته باشد. انقلابیون نباید بهانه به جریان مقابل بدهند زیرا آن‌ها دنبال این هستند که ایراداتی از دولت آینده ببینند و بزرگنمایی کنند. سخنانی و نامه‌هایی که سید محمد خاتمی و افراد دیگر جناح اصلاحات مانند علی مطهری داشتند نشان‌دهنده مطالبه‌گری بیش‌ازحد آن‌ها در سال‌های پیش رو است.»
در پایان باید گفت رشد و تعالی یک کشور زمانی رخ می‌دهد که همه افراد، احزاب و جریانات آن به حفظ منافع ملی پایبند باشند و حتی اگر در موردی شاهد تعارض منافع حزبی خودشان با منافع ملی باشند، منفعت کل کشور را در نظر بگیرند. در ایران هم این مطلب برای هردو جریان اصلاح‌طلب و اصولگرا صدق می‌کند و مطلوب است هردو جریان به این بلوغ سیاسی برسند که به غیر از پیشرفت جمهوری اسلامی ایران، چیزی را در درجه اول اهمیت قرار ندهند. در همین راستا حسین انواری اظهار کرد: «در نظریه نظام جمهوری اسلامی که امام خمینی (ره) آن را بنا کردند، مسئله سهم داشتن افراد مطرح نیست و مفید بودن برای ثبات و استواری نظام و کشور مهم است. اگر این تفکر بنا باشد، سهم‌خواهی‌های غیراصولی کنار گذاشته می‌شود.»
انتهای پیام/
انتهای پیام/
