چشمپوشی قابلانتظار یونیسف از تبعات ویرانگر پورنوگرافی بر روح کودکان
به گزارش گروه جهان خبرگزاری آنا، مرکز خانواده و حقوق بشر که یک موسسه غیردولتی و خیریه کاتولیک در واشنگتن دی. سی است شاید به نمایندگی از تمامی نهادها، کارشناسان و افراد علاقهمند به سلامت روانی کودکان و نوجوانان در غرب دست به نگارش مقالهای انتقادی در خصوص گزارشی که یونیسف بهتازگی منتشر کرد زده است تا ثابت کند هرگونه عادیسازی پورنوگرافی (به تصویر کشیدن ارتباط جنسی غیرمتعارف یا هرزهنگاری) برای سنین حساس کودکی و نوجوانی میتواند چه آثار زیانباری برای آینده فرزندانمان در بر داشته باشد.
ضرورت هشدار به یونیسف در خصوص پرهیز از به مسلخ بردن روح و روان کودکان
ماجرا ازاینقرار است که یونیسف بهتازگی دست به انتشار گزارشی زدهاست تا مشخص کند شواهد قاطعی در دست نیست که ثابت کند کودکانی که در معرض پورنوگرافی بودهاند لزوماً متضرر شدهاند. این گزارش بر اساس مطالعه ۱۹ کشور عضو اتحادیه اروپا صورت گرفته است و نتیجه آن میگوید که اغلب کودکانی که تصاویر پورن را دیدهاند نه احساس خوشی داشتند نه برعکس آن غمگین شدند. درواقع گزارشی که یونیسف بر آن اتکا کرده میگوید فقط ۳۹ درصد کودکان اسپانیایی از دیدن تصاویر پورن احساس تمایل به انجام کار مشابه داشتهاند یا حس خیلی خوبی به آنها دست دادهاست.
قبل از اینکه به جزئیات بیشتری در خصوص گزارش یونیسف بپردازیم بهتر است به سال ۲۰۱۵ بازگردیم تا ببینیم که این نهاد زیر مجموعه سازمان ملل چگونه در قالب یک سند ۱۲ صفحهای موسوم به سند توسعه ۲۰۳۰ در کنار بیان بسیاری از حقوق حقه یک کودک برای دستیابی به آموزشهای ضروری دست به شیطنتی ویرانگر زد تا بهصورت قانونی و سازمانیافته همه کشورهای جهان را مجبور کند آموزش جنسی را در قالب متون درسی در اختیار کودکان و نوجوانان قرار دهند.
پاییز سال ۱۳۹۵ بود که بهتدریج سروصداهای اجرای این سند به ایران هم رسید و بحثبرانگیز شد. سندی که بخشهایی از آن با قانون اساسی و شرع تعارض داشت و واکنش بسیاری از مسئولین و مهمتر از همه مقام معظم رهبری را نیز در پی داشت.
مهمترین بخش جنجالآمیز این سند موضوع آموزش و موارد مطرحشده درباره آن بود. بر اساس موارد مطرحشده در سند ۲۰۳۰ و در بخش آنالیز وضعیت آموزش جنسیت در آموزش جامع جنسیت، پیشنهاد شده کودکان ۵ تا ۸ سال آموزشهای جنسیتی را فراگیرند و با بیماریهایی که میتواند از فردی به فرد دیگر منتقل شود، آشنا شوند. بهعلاوه برای کودکان ۹ تا ۱۲ نیز آموزش قسمت عمدهای از نحوه انتقال ویروس ایدز از طریق رابطه جنسی وهمچنین راهنمای تکنیکی آموزش جنسیتی برای مدارس و معلمان در مقالات وابسته به این سند مطرح شده است. منظور از آموزش جنسیتی این است که به غیر از افراد مذکر و مونث دیگر دگرباشان از جمله همجنسگرا هم به کودکان شناسانده شوند.
با مطرح شدن این سند بینالمللی، برخی برای اجرایی شدن آن در سیستم آموزشوپرورش کشور تلاش کردند و حتی در مواردی نیز شاهد اجرای علنی و گاه پشت پرده آن بودیم. هرچند که در این زمان نیز همچنان انتقادها به اجرایی شدن آن وجود داشت و بسیاری از نمایندگان مجلس، مسئولان دولتی و شورای عالی انقلاب فرهنگی با آن مخالفت کرده و سند مذکور را مخالف ارزشهای اعتقادی و مذهبی کشور میدانستند.
باوجود اذعان کارشناسان و تأیید نتایج تحقیقات غربی بر تأثیرات منفی آموزش مسائل جنسی در مدارس، روشن است که اجرای اهداف آموزشی سند ۲۰۳۰ نیز بهغیراز زوال کودکان و نوجوانان کشور نتیجه دیگری ندارد
اما مخالفتها با سند توسعه پایا بهقدر کافی کارساز نبود و از سوی دیگر برخی تلاشها برای اجرای آن همچنان ادامه داشت؛ تا اینکه درنهایت واکنش رهبر معظم انقلاب نسبت به لزوم جلوگیری از اجرای این سند، موجب توقف آن در کشور شد. حال با توضیحات فوق در خصوص سند توسعه پایا و قانونی کردن آموزش جنسی به کودکان فهم اهداف گزارش اخیر یونیسف و رابطه آن با سند ۲۰۳۰ آسانتر میشود. بنابراین به دلیل مخالفتها با گزارش اخیر یونیسف بازمیگردیم.
به نوشته موسسه آمریکایی مرکز خانواده و حقوق بشر، مخالفان پورنوگرافی با این گزارش یونیسف موافق نیستند. آنها میگویند که گزارش یونیسف بخش وسیعی از زیانهای پرونوگرافی بر سلامت روان کودکان و نوجوانان را نادیده گرفته است.
لیزا تامسون معاون یک انستیتو تحقیقاتی در مرکز ملی بهرهکشی جنسی معتقد است که با نادیده گرفتن این آثار مخرب، یونیسف دارد با ایمنی و سلامت کودکان بازی میکند. سازمانی که تامسون برای آن کار میکند در زمینه انجام تحقیقات کارشناسی و مشاوره داده به مقامات مسئول برای پایان دادن به سوءاستفاده جنسی از کودکان و زنان فعال است. این سازمان به این نتیجه رسیده است که پورنوگرافی نقش موتور محرکه اینگونه سوءاستفادهها را بر عهده دارد.
بیشتر بخوانید:
تربیت هالیوودی دانشآموز؛ دلایل مخالفت امام خامنهای با سند غربی ۲۰۳۰ چیست؟
آنا گزارش میدهد؛ کدام نهاد پای سند ۲۰۳۰ را به بودجه ۱۴۰۰ باز کرد؟
تامسون تأکید میکند که پورنوگرافی در حال حاضر شامل سوءاستفاده جنسی وحشتناک، تجاوز، و نژادپرستی است که هیچکدامشان نباید بهعنوان خوراک فرهنگی به کودکان و نوجوانان ارائه شود. وی معتقد است این ارزیابی نصف و نیمهای که یونیسف ارائه داده اصلاً نمیتواند از نتایج مثبت احتمالی سیاسی ازجمله رعایت حقوق بشر و آزادی در تصمیمگیری دفاع کند و فقط کودکان را در یک مسیر پرمخاطره قرار میدهد.
مقالات تحقیقاتی بسیاری در زمینه اثرات وحشتناک آزادی دسترسی کودکان به محتوی مستهجن در دست است. بر اساس تحقیق منتشرشده در یک وبسایت روانشناسی کودکان در صورت عدم وجود سایر منابع کسب اطلاعات، پورنوگرافی میتواند به منبع اصلی آموزش جنسی یک جوان تبدیل شود.
استفاده از پورنوگرافی توسط نوجوانان میتواند به ایجاد نگرشهای جنسی جدید و خطرناک ختم شود. مثلاً ممکن است براثر تماشای پورن، فرد نوجوان تغییر نگرشی به مسائلی مانند رابطه جنسی قبل از ازدواج و رابطه جنسی غیررسمی پیدا کند. شواهدی هست که نشان میدهد قرارگیری در معرض پورنوگرافی میتواند احتمال اولین تجربه جنسی در سنین کم را افزایش دهد. این موضوع بهویژه برای نوجوانانی که بهطور مکرر پورنوگرافی را دنبال میکنند، ریسک بیشتری به وجود میآورد.
نکته دلهرهآور این است که پورنوگرافی بر انتظارات یک نوجوان در مورد رابطه جنسی تأثیر میگذارد. مثلاً آنچه یک پسر یا دختر نوجوان انتظار دارد همسرش با وی انجام دهد از همین فیلمها و تصاویر الگو میگیرد. بر اساس مطالعات، افراد نوجوان پس از تماشای مکرر پورن ممکن است انتظار داشته باشند شریک جنسیشان اعمال انجامشده در آن فیلمها را برایشان تکرار کند. کارهایی که میتواند باعث آسیب به رابطه و مشکلات روانی عمیق شود. رابطه جنسی با چندین شریک ازجمله این انتظارات آسیبزا است.
باید گفت که پورنوگرافی اعتیادآور نیز است و میتواند فاصله بین انتظارات و واقعیت را آنقدر افزایش دهد که باعث بروز عدم اطمینان جنسی در مورد باورها و ارزشهای جنسی شود و درنهایت به نارضایتی جنسی، اضطراب و ترس تبدیل شود.
گفتنی است کودکانی که در معرض تماشای پورن هستند، بهمرور میزان عزتنفسشان کاهش مییابد یعنی اینکه بهراحتی میشود از آنها سوءاستفاده جنسی کرد. همچنین در مورد فرم بدنشان دچار افکار وسواسی میشوند. تماشای پورنوگرافی توسط کودکان و نوجوانان بهویژه مذکر، با پدیدار شدن اعتقادات قویتر در کلیشههای جنسیتی همراه است. پسرانی که بهطور مکرر پورنوگرافی نگاه میکنند، زنان را بیشتر بهعنوان اشیا جنسی میبینند و دیدگاههای جنسیتی اشتباهی را بهعنوان غالب فکری باور میکنند. باورهایی مانند اینکه زنان همیشه باید باعث تحریک مردان شوند در این زمره کجفکری قرار دارد.
در ضمن پورنو گرافی در ذهن کودک ممکن است نگرشهای حاوی خشونت جنسی و خشونت علیه زنان را تقویت کند. شواهدی مبنی بر ارتباط بین تماشای پورنوگرافی و آزار و اذیت جنسی برای پسران وجود دارد. طبق تحقیقات، نوجوانانی که پورنوگرافی خشونتآمیز میدیدند، در مقایسه با افرادی که پورنوگرافی بدون خشونت میدیدند، شش برابر پرخاشگری جنسی داشتند.
لازم به ذکر است که حتی پیشپا افتادهترین پورنوگرافی هم حاوی پیامها و رفتارهایی درباره جنسیت، تبعیض، قدرتطلبی و لذتجویی بیشازحدی هستند که عمیقاً مشکلساز خواهند شد. بهطور خاص، این اثرات ممکن است بهمرور شامل رفتارهای پرخاشگری جسمی مانند سیلی زدن، خفگی یا کشیدن مو و پرخاشگری کلامی مانند الفاظ رکیک شوند که عمدتاً توسط مردان نسبت به همسرانشان اعمال میشود.
موسسه مطالعه آنلاین کودکان در اروپای ۲۰۲۰ در تحقیقات خود به این نتیجه دستیافته است که کودکان و نوجوانان به چند دلیل تمایل به دستیابی به محتوای پورن دارند. کنجکاوی دوره بلوغ برای یافتن پاسخ به سؤالات مربوط به هویت جنسی و دیدن تفاوتهای ظریف باعث میشود کودکان به جستجو و مشاهده محتوای آنلاین جنسی رویآورند.
یونیسف میگوید هرگونه تلاش برای جلوگیری از دسترسی کودکان به پورنوگرافی آنلاین ممکن است حقوق انسانی آنها را نقض کند. یونیسف این ادعا را بر اساس تفسیری گسترده از میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی ارائه میدهد.
یونیسف همچنین مدعی است که درخواست تأیید سن برای دسترسی آنلاین به پورنوگرافی ممکن است با این مشکل مواجه شود که برخی از کودکان به آنچه آموزش جنسی حیاتی نامیده میشود دسترسی نداشته باشند. لازم به ذکر است که آموزش جامع جنسی هم منتقدانی دارد که این روش را پورنوگرافیک و مضر برای کودکان میدانند.
گزارش جنجالی یونیسف تنها چند روز پس از اع لام ادامه حمایت مالی آژانس آمریکایی توسعه بینالمللی از یونیسف منتشر شد. این آژانس قرار است ۳۰۰ میلیون دلار بیشتر به یونیسف کمک کند
لازم به ذکر است که یونیسف که درواقع آژانس کودکان تحت مدیریت سازمان ملل متحد است برای کمک به کودکان بیخانمان پس از جنگ جهانی دوم تأسیس شد ولی در حال حاضر حتی دست به حمایت از فمینیستها که موافق سقطجنین هستند هم میزند به همین دلیل است که بسیاری از اندیشمندان معتقدند که یونیسف از مسئولیت اولیه خود خیلی دور شده است. شاید تمایل یونیسف برای دسترسی کودکان به محتوای پورن به بهانه حمایت از حقوق بشر هم در همین راستا باشد.
شایانذکر است که گزارش جنجالی یونیسف تنها چند روز پس از اعلام ادامه حمایت مالی آژانس آمریکایی توسعه بینالمللی از یونیسف منتشر شد. این آژانس قرار است ۳۰۰ میلیون دلار بیشتر به یونیسف کمک کند. آمریکا بزرگترین حامی دولتی یونیسف در سال ۲۰۲۰ بود و حدوداً یک میلیارد دلار به این سازمان اختصاص داد.
از همان ابتدا مشخص بود که سند توسعه پایا شکست خواهد خورد زیرا درواقع با طبیعت انسان در تضاد بود. دیری نپایید که منتقدین این سند دست به تحقیقات گسترده در خصوص تبعات اجرای این سند در برخی کشورها زدند.
سال ۲۰۱۷ روزنامه دیلی میل مطلبی را با عنوان چه زمانی از این خواب که آموزشهای جنسی موجب کاهش حاملگی نوجوانان میشود، بیدار خواهیم شد؟ منتشر و با ارائه برخی آمارها، اعلام کرد که آموزش مسائل جنسی در مدارس کودکان و نوجوانان نهتنها باعث کاهش روابط غیراخلاقی و حاملگیهای ناخواسته میان افراد نمیشود بلکه عامل تشدیدکننده در افزایش حاملگی میان نوجوانان شده است.
در ادامه مطلب دیلی میل آمده است: در سالهای گذشته این تصور وجود داشت که هرچه نوجوانان آگاهی بیشتری نسبت به آموزههای جنسی داشته باشند کمتر به سمت این مسائل میروند این در حالی است که بررسیها خلاف این موضوع را نشان میدهد و هرچه نوجوانان نسبت به این مسائل آگاهی بیشتری داشته باشند میزان روابط جنسی و بارداریهای ناخواسته در نوجوانان کم سن و سال افزایش مییابد.
بررسیهای کارشناسانی ازجمله دیوید پاتون از دانشگاه اقتصاد ناتینگهام و لئام رایت از دانشگاه شفیلد انگلیس نشان میدهد، در مناطقی که بودجه آموزشهای جنسی کمتر بوده و این مسائل به میزان کمتری در مدارس تدریس شده، میزان حاملگی نوجوانان نیز بهشدت کاهش داشته است.
لزوم پاسخ منطقی دولتها به کنجکاوی طبیعی دوره بلوغ نوجوانان
بر اساس این مطلب، از سال ۲۰۰۸ دولت بریتانیا بودجه آموزش روابط جنسی و پیشگیرانه از حاملگی و توزیع وسایل پیشگیرانه در مدارس را کاهش داد و این امر موجب کاهش شدید حاملگیهای نوجوانان شد. بهطوریکه در طول سالهای ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۴ رقم حاملگی در انگلستان از سال ۱۹۶۹ به بعد به پایینترین رقم خود یعنی ۴۲.۶ درصد رسید.
آمارها نشان میدهد، آموزش مسائل جنسی در مدارس آمریکا نهتنها موجب منصرف کردن نوجوانان از انجام این عمل نشده بلکه به دلیل آشنایی افراد کم سن و سال با این مسائل موجب تشویق آنها به تجربه داشتن رابطه جنسی نیز شده است
نتایج تحقیقات انجامشده توسط یک موسسه مسیحی در انگلیس نشان میدهد؛ آموزش همجنسگرایی و مسائل جنسی بهصورت تصویری در کتب درسی موجب عادی شدن برقراری روابط جنسی میان کودکان و نوجوانانی که هنوز به سن بلوغ نرسیدهاند شده و افزایش تمایل آنها به انجام این اعمال را در پی دارد.
آمارها نشان میدهد، آموزش مسائل جنسی در مدارس آمریکا نهتنها موجب منصرف کردن نوجوانان از انجام این عمل نشده بلکه به دلیل آشنایی افراد کم سن و سال با این مسائل موجب تشویق آنها به تجربه داشتن رابطه جنسی نیز شده است.
باوجود اذعان کارشناسان و تأیید نتایج تحقیقات غربی بر تأثیرات منفی آموزش مسائل جنسی در مدارس، روشن است که اجرای اهداف آموزشی سند ۲۰۳۰ نیز بهغیراز زوال کودکان و نوجوانان کشور نتیجه دیگری ندارد.
با توجه به اینکه کشور ما با داشتن جمعیتی جوان و نظامی ضد استکباری همیشه در معرض حملات فرهنگی کشورهای سلطهجو بوده و با توجه به اینکه یکی از تأثیرگذارترین راههای صدمه زدن به یک ملت تخریب سلامت روانی نوجوانان آن جامعه است تصویب قوانین جدید برای صیانت از فرزندانمان در مقابل هجمه دشمنان از طریق فضای مجازی یک ضرورت به نظر میرسید.
در همین راستا شورای عالی فضای مجازی پس از ۳ ماه وقفه، در روز ۱۷ خرداد به ریاست حسن روحانی رئیسجمهور و با حضور سایر اعضا تشکیل شد. در این جلسه بخشهای باقیمانده از سند صیانت از کودکان و نوجوانان موردبررسی قرار گرفت و این سند پس از حدود ۵ سال انتظار برای تصویب، توسط شورای عالی فضای مجازی به تصویب رسید.
آنطور که تدوینکنندگان سند صیانت از کودکان و نوجوانان در فضای مجازی مطرح کردهاند این سند به نحوه مواجهه خردسالان، کودکان، نوجوانان و والدین با فضای مجازی نگاه ویژهای دارد. درعینحال همه نیازمندیهای عمومی و ضروری کودک اعم از موتور جستجو و شبکههای اجتماعی و اپلیکیشنها که باید در یک محیط امن در دسترس کودکان قرار گیرد، در این سند مورد تأکید قرار گرفته است. گفتنی است که ۹ سیاست کلان برای محافظت از کودکان در برابر آسیبهای احتمالی فضای مجازی موردتوجه قرار گرفته است که به این قرارند:
۱. توسعه محیطهای صیانت شده در فضای مجازی،
۲. ردهبندی محتوا و خدمات متناسب با سن و جنسیت و آمادگی جسمی،
۳. ارتقای سواد فضای مجازی و مهارت افزایی کودکان با ابزارهایی که در اختیار والدین قرار میگیرد،
۴. آگاهسازی و هوشیار سازی والدین و مربیان به دلیل نقش حمایتی که در این زمینه دارند،
۵. پیشگیری از ارائه محتوای خدمات مضر،
۶. برخورد قضائی با کسانی که علیه کودک و نوجوان اقدام مجرمانه انجام میدهند،
۷. مراقبت اجتماعی از کسانی که در این فضا آسیب دیدهاند و یا در معرض خطر هستند،
۸. مشارکت محوری بخش خصوصی،
۹. توسعه همکاریهای بینالمللی با کشورهای مختلفی که نسبت به این موضوع دغدغه دارند.
انتهای پیام/۴۱۵۵
انتهای پیام/