آنا گزارش می‌دهد؛
وضعیت دوچرخه‌سواری ایران از رویا تا واقعیت/ رها شدن رکابزنان در دوران هشت ساله مدیریت/ چه کسی مسئول است؟
دوچرخه‌سواری ایران روزهای بی‌رمقی را پشت سر می‌گذارد که بخش اعظم آن مربوط به سوءمدیریت در سال‌های گذشته است.
به گزارش خبرنگار گروه ورزش خبرگزاری آنا، دوچرخه‌سواری ایران مدت‌هاست حال و روز خوشی ندارد، عملکرد رکابزن ایران در دو المپیک لندن و ریو به‌قدری ضعیف بوده که عملا نمی‌توان شانسی برای دوچرخه‌سواری ایران در آوردگاه توکیو قائل شد، از طرف دیگر با وضعیتی که این فدراسیون دارد، اگر رکابزن ایران در مسابقات المپیک از خط پایان عبور کند، شاهکاری بزرگ برای دوچرخه‌سواری ایران محسوب می‌شود!
از آبان ماه سال ۹۸ سهمیه المپیک در جاده برای دوچرخه‌سواری ایران قطعی شد،شیوع ویروس کرونا اگرچه جهان ورزش را با مشکلات وچالش‌های زیادی روبه‌رو کرد، اما تعویق یک ساله المپیک فرصت خوبی برای دوچرخه‌سواری ایران بود که بتواند از آن به خوبی استفاده کند و ناکامی‌های گذشته را جبران کند، اما نه تنها این اتفاق رخ نداد، بلکه در دوران شیوع ویروس کرونا که اکثر کشورها و حتی اتحادیه جهانی دوچرخه‌سواری مسابقات را زودتر برگزار کردند، دوچرخه‌سواران ایران خانه‌نشین بودند و تمرینات را به تنهایی پیگیری می‌کردند!
رکابزنان ایران عملا در دوران شیوع ویروس کرونا که حتی برخی رکابزنان در مسابقات قهرمانی کشور خود شرکت کردند، بدون مسابقه و برنامه‌ریزی خاصی روزگار خود را سپری می‌کردند. بی‌برنامگی و نبود یک هدف مشخص سال‌هاست در فدراسیون دوچرخه‌سواری حرف اول را می‌زند و در آستانه المپیک توکیو همچون اداور گذشته شاهد آن بودیم.
در این میان حتی تعداد مسابقاتی که رکابزنان کشورهای آسیا در دوران کرونا شرکت کردند بیشتر از ملی‌پوشان ایران بود و حتی دوچرخه‌سواری ایران از کشورهای آسیایی هم عقب‌تر است و برنامه مدونی ندارد، البته این مدت سرپرست فدراسیون‌دوچرخه‌سواری تصمیم به برگزاری اردوی برون مرزی در اروپا برای مدعیان حضور در المپیک گرفته است که البته هنوز عملی نشده است و مشخص نیست با شرایطی که دوچرخه‌سواری ایران دارد این اتفاق رخ می‌دهد یا خیر.
ضعف رکابزنان یا سوءمدیریت مسئولان!
قطعا شرایط فعلی دوچرخه‌سواری ایران ناامیدکننده است و نمی‌توان با این وضعیت به آینده این رشته ورزشی امیدوار شد، اما واقعا مقصر چه کسی یا کسانی هستند؟! خسرو قمری از المپیک لندن (۲۰۱۲) تا دی‌ماه سال گذشته(۲۰۲۰) رئیس فدراسیون دوچرخه‌سواری بود، بدون شک هشت سال مدیریت فرصت خوبی است تا برنامه‌های بلندمدت به ثمر بنشیند، اما متاسفانه در دوران ریاست خسرو قمری در فدراسیون دوچرخه‌سواری نه تنها برنامه مدونی برای رکابزنان در نظر گرفته نشد، بلکه در این سال‌ها شاهد بی‌انگیزگی خیلی از رکابزنان ایران هم بودیم به طوری که دیگر نام و نشانی از آن‌ها در این رشته ورزشی نیست. در دوره هشت ساله ریاست قمری در دوچرخه‌سواری انتظار می‌رفت حداقل یک دوچرخه‌سوار ساخته شود تا بتواند از خط پایان عبور کند، اما عملکرد مسئولان این فدراسیون چیز دیگری نشان می‌دهد.
از دی‌ماه ۹۹ که دوره ریاست قمری در فدراسیون‌دوچرخه‌سواری به پایان رسید، سرپرستی این فدراسیون به افشین داوری رسید، فردی که خود نامزد ریاست فدراسیون شطرنج است و این روزها به دنبال کسب رای برای ریاست خود در شطرنج است، البته در دوران او یک مسابقه برای رکابزنان ایران برگزار شد و آن هم مسابقه جایزه بزرگ سرخه حصار بود و دیگر هیچ. اردوی تدارکاتی برون مرزی در اروپا برای رکابزنان مدعی المپیک قرار است در این دوران برگزار شود هر چند که هنوز عملی نشده اما صحبت آن به میان آمده است.
به هر حال طبق اعلام وزارت ورزش و جوانان انتخابات این فدراسیون در پنجم خردادماه برگزار خواهد شد و رئیس جدید دو ماه مانده به المپیک روی کار می‌آید، قطعا نمی‌توان انتظار داشت رئیس جدید در دو ماه مانده به المپیک، برای رکابزنانی که سال‌هاست رها شدند معجزه کند، اما این انتظار وجود دارد که رئیس آینده دوچرخه‌سواری ایران از روزی که صندلی ریاست این فدراسیون را برعهده گرفت برای احیای این رشته ورزشی حداقل در آسیا تلاش کند تا در بازی‌های آسیایی و المپیک ۲۰۲۴ فرانسه دوچرخه‌سواری ایران از این رکود خارج شود،هر چند که این روزها صحبت از مهندسی‌شدن انتخابات فدراسیون دوچرخه‌سواری است و در صورت محقق شدن این موضوع دوچرخه‌سواری همچنان در این رکود باقی می‌ماند و به آینده آن و پاسخگویی مسئولان در برابر نتایج نباید دل بست.
انتهای پیام/۴۰۵۷/
انتهای پیام/
