مانند عبور موسی از نیل!
به گزارش گروه رسانههای دیگر خبرگزاری آنا، مهدی فضایلی طی یادداشتی در روزنامه صبح نو نوشت: میگویند بزرگی یک ملت در گرو داشتن آرمان بزرگ، مشکل بزرگ، دشمن بزرگ و رهبر بزرگ است. ملت ایران پس از انقلاب اسلامی و در بیش از چهار دهه، از این چهار عامل بزرگ شدن به نحو اعلایی برخوردار بوده است.
آرمانهای انقلاب اسلامی در شعارهای انقلاب متبلور است و آنگونه که رهبر حکیم انقلاب اسلامی در بیانیه گام دوم انقلاب فرمودهاند: برای همهچیز میتوان طول عمر مفید و تاریخ مصرف فرض کرد، اما شعارهای جهانی این انقلاب دینی از این قاعده مستثناست؛ آنها هرگز بیمصرف و بیفایده نخواهند شد، زیرا فطرت بشر در همه عصرها با آن سرشته است. آزادی، اخلاق، معنویت، عدالت، استقلال، عزت، عقلانیّت، برادری، هیچیک به یک نسل و یک جامعه مربوط نیست تا در دورهای بدرخشد و در دورهای دیگر افول کند.»
پس از گذشت چند دهه نه تنها آرمانهای انقلاب فراموش نشده که از منظری تکامل هم یافته است.
اگر روزی این آرمانها به ملت ایران محدود بود اکنون بحث شکلگیری تمدن نوین اسلامی مطرح است که مرزهای ایران را هم در مینوردد.
این انقلاب از نخستین روزهای پیروزیاش تا الآن با مشکلات عدیده بزرگی دست و پنجه نرم کرده و گردنههای صعبالعبوری را پشت سر گذاشته است.
مستقر کردن نظام اسلامی و تثبیت آن به رغم غایلههای متعدد در مناطق مختلف کشور، جنگ تحمیلی، ترورها، تحریمهای گوناگون، جنگ نرم همیشگی و فتنههای منطقهای و داخلی از جمله مشکلاتی بودهاند که مردم صبور و شکور ایران طی ۴۲سال گذشته با آنها ورزیده شده و از آنها سربلند بیرون آمده است. انقلاب اسلامی، همواره دشمنان بزرگی هم در برابر خود داشته است.
منظورم آنهایی نیستند که به اپوزسیون خارج کشور معروفند چون آنها اتفاقا بسیار حقیر و ناچیزند، بلکه منظور قلدرها و قدرتهای تراز اول دنیا هستند.
ابتدای پیروزی انقلاب تقریبا هر دو بلوک شرق و غرب در مقابل ایران اسلامی بودند و به تدریج و به خصوص پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی این دشمنیها متمرکز شد در غرب که بیشترین توانمندیهای نظامی،سیاسی و اقتصادی را داشته و دارد و همچنین ایادی منطقهای آنها.
البته نفوذیها و دلبستگان به غرب در داخل را هم نباید فراموش کرد.اینها نیز همواره در داخل نقش ستون پنجم دشمن را بازی کرده و مقابل آرمانهای انقلاب ایستادگی کردهاند و چه بسا در مسوولیتهای حساس هم بودهاند!
اگر نگاهی عمیق و همهجانبه داشته باشیم، عبور انقلاب از این همه مانع و مشکل رنگارنگ و بزرگ که هریک برای از پا درآمدن ملتی کفایت میکند فقط به معجزه میماند؛ معجزهای مانند بلعیده شدن ساختههای سحره فرعون و عبور حضرت موسی از نیل!
اما همه این عوامل سهگانه یعنی آرمانهای بزرگ، عبور از سد مشکلات عظیم و مواجهه با دشمنان بزرگ، بدون داشتن رهبر بزرگ دست نیافتنی است.
رهبر بزرگ است که خود صاحب افق دید بلند و آرمانهای بزرگ است و افق دید امت خود را هم بالا میبرد و آرمانهای بزرگ پیش روی آنها میگذارد.
رهبر بزرگ است که در مواجهه با مشکلات بزرگ هم خود چون کوه میایستد و هم پشت امتش را برای ایستادگی گرم میکند و رهبر بزرگ است که دشمنان بزرگ در مقابلش به صف میشوند و ابر حریف آنها میشود!
انقلاب اسلامی ایران هم در دوران قبل از پیروزی و هم پس از آن،از نعمت رهبری بزرگ برخوردار بوده است.
امام خمینی؟ره؟ بنیانگذار این انقلاب شخصیتی بیبدیل و با عظمت که نظام ستمشاهی را سرنگون کرد و دهه دشوار اول انقلاب را با استقرار نظام و تثبیت آن پشت سر گذاشت و به این مردم «توانستن» را آموخت.
آن امام بزرگ با همان دید الهی خویش، از میان همه یاران خود، یک نفر را برای ادامه راه پر فراز و نشیب انقلاب شایسته و توانمند تشخیص داد و انگشت اشاره خود را به سوی خامنهای نشانه رفت.
خبرگان ملت نیز هم خود تشخیص دادند و هم آن اشاره را به درستی گرفتند و خلفی صالح برای خمینی بزرگ انتخاب کردند؛رهبری که دشمنانش او را «ابر حریف» میخوانند!
در آستانه چهلودومین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی هستیم، بدون ذرهای تردید طی این مدت انقلاب اسلامی به مراتب قویتر از روزهای نخست خودش شده است و دشمنانش بارها ضعیفتر از قبل،پس باید امیدوار و مصمم گامهای بعدی را محکمتر و بلندتر برداریم و باقی مانده مشکلات را تا رسیدن به تمدن اسلامی در نوردیم.
انشاءالله.
انتهای پیام/
انتهای پیام/