دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
21 دی 1399 - 10:30
دفتر وکالت آنا/37

آیا خودکشی جرم است؟

خودکشی یکی از رفتارهای ناهنجاری است که در زمره آسیب‌های اجتماعی قرار می‌گیرد. هر چند این رفتار در دایره شمول زندگی خصوصی قرار دارد اما به دلیل اینکه منجر به اختلال در نظم عمومی اقدامی مجرمانه محسوب می‌شود.
کد خبر : 555547
خودکشی.jpg

به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری آنا، براساس حقوق جزای ایران، خودکشی و شروع به آن، جرم‎انگاری نشده اما مسلم است که خودکشی مخل نظم عمومی است و از همین رو تمام ادیان و مذاهب این عمل را نهی کرده‌اند از همین رو اسلام نیز خودکشی را گناهی نابخشودنی دانسته و آن را در زمره گناهان بزرگ قرار داده و مرتکب را مستوجب عقاب و کیفر اخروی دانسته است.


بر پایه نظریه مجرمیت استعاره‎ای، از آنجایی که خودکشی به طور قانونی جرم و قابل مجازات نیست، معاونت در خودکشی هم جرم تلقی نمی‌شود. معاونت در خودکشی، زمانی جرم دانسته می‎شود که به حد «سببیت» برسد؛ مثال فرد از ناآگاهی کسی سوءاستفاده کند و موجب مرگ او به دست خودش شود. در این حالت معاونت در خودکشی، قتل عمد دانسته می‎شود. تهدید به انجام خودکشی نیز در قوانین جزایی جرم نیست، مگر آنکه ازسوی فرد زندانی و در زندان انجام شود که در آن صورت، تخلف انضباطی از آیین‌نامه زندان تلقی می‎شود و با آن برخورد قضایی خواهد شد.


عطف به اینکه خودکشی، اقدام علیه تمامیت جسمانی محسوب می‌شود، در موضوعات حقوق کیفری قابل بحث است. بر همین اساس، طبق ماده ۸۳۶ قانون مدنی به این  هرگاه کسی به قصد خودکشی، خود را مجروح یا مسموم کند یا اعمال دیگر از این قبیل که موجب هلاکت است، مرتکب شود و پس از آن وصیت کند، آن وصیت درصورت هلاکت، باطل است و هرگاه اتفاقا منتهی به موت نشود، وصیت نافذ خواهد بود. مصادیق جرم‌انگاری خودکشی در قانون در مورد خودکشی‌های موفق، یعنی آن نوع از خودکشی که هدف فرد محقق می‎شود و زندگی‌اش خاتمه می‎یابد، بدون شک نمی‌توان مجازاتی در نظر گرفت؛ زیرا اولا این عمل، جرم‌انگاری نشده و ثانیا اصل شخصی بودن مجازات‌ها در نظام حقوق کیفری ایران، حاکم است و وقتی فرد فوت می‌کند، دیگر کسی وجود ندارد که بتوان او را مجازات کرد. اما زمانی که خودکشی به مرگ منتهی نمی‌شود، ممکن است عمل فرد تحت عناوین دیگری قابل مجازات باشد.


اگر فردی بخواهد در انظار عمومی دست به خودکشی بزند، قطعا اقدام او باعث وقوع بی‌نظمی در محل و برهم خوردن آسایش و آرامش می‎شود که در این شرایط طبق ماده ۶۱۸قانون مجازات اسلامی هرکس با هیاهو و جنجال یا حرکات غیرمتعارف یا تعرض به افراد، موجب اخلال نظم و آسایش و آرامش عمومی گردد یا مردم را از کسب‌وکار بازدارد، به ۳ماه تا یک سال حبس و تا ۷۴ضربه شلاق محکوم خواهد شد. از سوی دیگر، خودکشی و آسیب‎رسانی به خود، در اسلام یک فعل «حرام» است. ماده ۶۳۸قانون مذکور بیان می‎کند: «هرکس علنا در انظار و اماکن عمومی و معابر تظاهر به عمل حرامی کند، علاوه بر کیفر عمل، به حبس از ۱۰روز تا ۲ماه یا تا ۷۴ضربه شلاق محکوم می‎شود»، لذا اگر کسی در منظر عموم اقدام به خودکشی کند و موفق نشود، از باب انجام فعل حرام در انظار و اماکن عمومی، قابل مجازات است.


انتهای پیام/4076


انتهای پیام/

ارسال نظر
قالیشویی ادیب