بی زبان4/ یک روانشناس در گفتگو با آنا:
کنکور مانعی برای یادگیری زبان انگلیسی است/ بهترین سن برای یادگیری زبان دوم 6 تا 7 سالگی
یک روانشناس با بیان اینکه به آموزش زبان دوم در کشور بها داده نمی‌شود، گفت: ترس از تنوع‌های فرهنگی و اعتقادی موجب می‌شود که افراد و فرهنگ‌ها در برابر برخی آموزش‌ها موضع حفاظتی بگیرند که به ضررشان تمام می‌شود.
به گزارش خبرنگار آموزشی و پژوهشی گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، در سال‌های اخیر در موارد زیادی اتفاق افتاده که مسئولانی که دارای مدارک و مناصب بالای دانشگاهی و مملکتی هستند اشتباهات فاحشی در صحبت کردن به زبان انگلیسی داشته‌اند که تا مدتی سوژه خبری رسانه و دستمایه طنز مردم شده و پس از مدتی فراموش شده است.
گروه دانشگاه خبرگزاری آنا در سلسله مصاحبه‌هایی قصد دارد از طریق گفتگو با معاونان آموزشی، اعضای هیئت‌علمی دانشگاه‌های مختلف و متخصصان امر به بررسی عملکرد دانشگاه‌ها در این زمینه بپردازد. در چهارمین مصاحبه نظر تهمینه کمالیان روانشناس را در این رابطه جویا شده‌ایم.
بیشتر بخوانید:
آنا: آیا آموزش زبان انگلیسی در سال‌های پیش از دبستان مفید است؟
کمالیان: در سال‌های پیش از دبستان، به‌خصوص قبل از 4 سالگی توصیه می‌شود که آموزش رسمی برای کودکان وجود نداشته باشد؛ چرا که سطح شناختی و ذهنی در این سنین کامل نیست و فشار زیادی را به کودک تحمیل می‌کند و موجب می‌شود کودک نتواند اطلاعات را پردازش کند و فایل بندی کند.
بنابراین توصیه می‌شود که در سنین قبل از 4 سالگی آموزش زبان دوم به شکل غیررسمی باشد و در عین حال که محیط و شرایط مساعدی برای سروکار داشتن با واژه‌ها به زبان انگلیسی ایجاد می‌شود و فرصت کاوش خوبی در محیط به کودک داده شود، انتظار خروجی وجود نداشته باشد. چراکه اگر آموزش رسمی باشد به دلیل آمادگی نداشتن کودک موجب می‌شود که به احساس توانمندی و کارآمدی او آسیب وارد شود.
فارغ از تخریب کردن‌های سیاسی جناحی و طنز و تمسخرهای رسانه‌ای و تخطئه افراد به دلیل نابلدی زبان انگلیسی و اصرار به استفاده از آن، زیاد بودن این اشتباهات، این مسئله را به ذهن متبادر می‌کند که اصولاً مسئله آموزش زبان دوم در کشور ما چقدر جدی است و کیفیت آموزش زبان انگلیسی در دانشگاه‌ها در چه سطحی قرار دارد.
آنا: آموزش زبان در سنین پایین چه مشکلاتی را برای کودکان ایجاد می‌کند؟
کمالیان: اگر آموزش زبان از سن مناسب شروع نشود ممکن است به دلیل آمادگی نداشتن کودک بازخوردهایی نظیر اینکه "از پسش برنیامدی" و "نتوانستی یاد بگیری" در پی داشته باشد و این مسئله به‌تدریج اثر منفی در شناخت کودک از خود ایجاد کند و حتی گاهی موجب مقاومت در کودکان می‌شود. بنابراین در زمانی که فرصت یادگیری هم هست مقاومت می‌کنند و تمایلی به یادگیری نشان نمی‌دهند.
شرایط مشابه آموزش زبان انگلیسی را می‌توان در برخی خانواده‌ها که هم‌زمان به زبان ترکی نیز صحبت می‌کنند مشاهده کرد. در این خانواده‌ها کودک در محیط قرار دارد و به‌تدریج صوت را می‌شنود و در عین‌حال که انتظاری از او نمی‌رود که به این زبان صحبت کند طی مرور زمان آن را می‌آموزد. درست مثل زمانی که کودکان زبان مادری را یاد می‌گیرند که در این شرایط نیز تا دو سال و نیم ممکن است چیزی بروز ندهند، اما بعد از مدتی که عضله‌های زبانشان قوی و آماده شد می‌توانند واژه‌ها را به کار ببرند و تلفظ کنند.
چه سنی بهترین زمان برای شروع آموزش رسمی زبان دوم است؟
کمالیان: آموزش غیررسمی زبان محدودیت سنی ندارد اما آموزش رسمی زبان انگلیسی می‌تواند در سنین 6 تا 7 سالگی که سطوح شناختی کودک به‌اندازه کافی رشد یافته و پذیرای آموزش رسمی دیگری را نیز هست اتفاق بیافتد و با قوانین ملایم‌تری به‌موازات آموزش زبان مادری خود زبان دیگری نیز بیاموزد.
آموزش رسمی زبان انگلیسی می‌تواند در سنین 6 تا 7 سالگی که سطوح شناختی کودک به‌اندازه کافی رشد یافته و پذیرای آموزش رسمی دیگری را نیز هست اتفاق بیافتد
آنا: آیا روش‌های آموزشی زبان انگلیسی در کشور را قابل‌قبول می‌دانید؟
کمالیان: آموزش رسمی زبان انگلیسی می‌تواند از مقطع ابتدایی آغاز شود البته یادگیری زبان به رغبت و علاقه فردی نیز نیاز دارد و نباید تحت‌فشار انجام شود اما این رغبت به نحوه آموزش نیز مربوط است.
در حال حاضر آموزش زبان در کشور با گرامر همراه است که جنبه رسمی و آکادمیک و درجه دشواری زیادی دارد و این مسئله نقطه‌ضعفی برای آموزش به شمار می‌رود. در بسیاری موارد دانش آموزان از ادبیات و گرامر اطلاعات زیادی دارند اما نمی‌توانند چند کلمه کوتاه به انگلیسی صحبت کنند و توانایی مکالمه ندارند.
آمادگی برای کنکور نیز مانع دیگری است برای اینکه دانش آموزان نتوانند به‌خوبی زبان انگلیسی را آموزش ببیند. زیرا زبان انگلیسی یکی از دروس عمومی کنکور است و دانش آموزان و مؤسسات آموزشی کنکور مباحث گرامری انگلیسی و تست زنی را در اولویت قرار می‌دهند و اولویت جدی‌تر به قبولی در این مباحث می‌دهند و به مکالمه و یادگیری کیفی زبان انگلیسی کمتر توجه می‌شود.
پروتکل‌های آموزشی دانشگاه چقدر برای آموزش زبان مفید است؟
کمالیان: ضعف در آموزش زبان دوم تا سال‌های دانشگاه هم ادامه پیدا می‌کند و بدترین قسمت داستان اینجاست که حتی جایی که دانشجویان نیاز دارند که مقاله‌ها و پژوهش‌های مختلف را مطالعه کنند به دلیل نداشتن دانش زبان کافی دچار مشکل می‌شوند.
وی افزود: در دروس دانشگاهی زبان تخصصی در همه رشته‌ها وجود دارد اما خیلی جدی و قوی نیست. البته زمان دیری هم هست برای آموزش زبان چراکه به دلیل نداشتن پیشینه قوی دانشجویان نمی‌توانند در سطحی که دانشگاه از آن‌ها انتظار دارد پیش بروند و مشکل ایجاد می‌شود.
البته در خصوص موسسات آموزشی نیز این موضوع که افرادی که زبان انگلیسی را در کشور تدریس می‌کنند خود توانمندی کافی برخوردارند یا خیر نیز جای سؤال دارد چراکه به دلیل پایین بودن سطح دانش زبان در کشور ما افراد با یک دانش حداقلی هم می‌توانند مدرس باشند و از طریق مراکز مختلف تدریس کنند.
به نظر شما چرا تا این حد در آموزش زبان در کشور با مشکل روبه‌رو هستیم؟
کمالیان: متأسفانه به آموزش زبان دوم در کشور بها داده نمی‌شود و در این رابطه از نظر فرهنگی و علمی دچار تناقض هستیم و تکلیفمان روشن نشده است که خلاصه آموزش زبان دوم برای ما نیاز هست یا نیست؟ و البته از شواهد برمی‌آید نیاز نبودنش در بین مسئولین پررنگ‌تر است.
این موضوع که افرادی که زبان انگلیسی را در کشور تدریس می‌کنند خود توانمندی کافی برخوردارند یا خیر نیز جای سؤال دارد، چراکه به دلیل پایین بودن سطح دانش زبان در کشور ما افراد با یک دانش حداقلی هم می‌توانند مدرس باشند و از طریق مراکز مختلف تدریس کنند.
این حس در بین مسئولین وجود دارد که تاکنون بدون زبان انگلیسی کارها پیش رفته است و بازهم پیش می‌رود و هر شخصی کار خود را می‌کند. اما اشکال کار در اینجا مشخص می‌شود که وقتی فردی با داشتن تحصیلات تکمیلی بعد از سال‌ها درس خواندن نه می‌تواند از منابع علمی معتبر به زبان خارجی استفاده کند و نه می‌تواند مطالب خودش را در رشته تخصصی خود ترجمه کند.
باید بپذیریم آموزش زبان انگلیسی یک نیاز است و این نیاز نباید انکار شود و اتفاقاً باید جدی گرفته شود. در دوره‌های پیشین در مقاطعی آموزش زبان انگلیسی در محوریت قرار گرفت ولی مجدداً حذف شد. مسئولان آموزشی باید آموزش زبان انگلیسی را با شجاعت به‌عنوان یک محور آموزشی پیگیری کنند.
برخی معتقدند که آموزش زبان دوم در سنین پایین هویت کودکان را خدشه‌دار می‌کند؟ نظر شما در این رابطه چیست؟
کمالیان: آموزش زبان انگلیسی از سنین پایین به‌هیچ‌وجه خدشه‌ای به هویت کودکان وارد نمی‌کند و اتفاقاً یک توانمندی و نقطه قوت برای افراد ایجاد می‌کند که به‌وسیله برقراری رابطه با جوامع بیشتر و مطالعه متون متنوع‌تر دانش گسترده‌تری به دست بیاورند و جایگاه هویت خود را در بین ملت‌ها بهتر پیدا کنند.
ترس از تنوع‌های فرهنگی و اعتقادی موجب می‌شود که خیلی اوقات افراد و فرهنگ‌ها در برابر برخی آموزش‌ها موضع حفاظتی بگیرند که به ضررشان تمام می‌شود.
انتهای پیام/4139/
انتهای پیام/
