به مناسبت روز حمل ونقل؛
روز رهایی از مترو و اتوبوس نزدیک است/ فناوری‌هایی که حمل ونقل را تکان اساسی می‌دهند
آیا می‌توان روزی را تصور کرد که از شلوغی سرسام‌آور مترو و اتوبوس‌های بی‌آر‌تی رهایی پیدا کنیم؟ در این گزارش مروری بر برخی از اشکال نوین حمل‌ونقل خواهیم داشت.
به گزارش خبرنگار گروه علم و فناوری خبرگزاری آنا، در حال حاضر به لطف فناوری‌های جدید، حمل‌ونقل تغییرات عمده‌ای را تجربه می‌کند. اگرچه ما به پروازهای طولانی و با تأخیر، وسایل حمل‌ونقل عمومی پر ازدحام و شلوغ، و کامیون‌های دیزلی mpg 20 عادت کرده‌ایم، اما آینده حمل‌ونقل نوید تغییر همه این‌ها را می‌دهد و این تحولات نزدیک‌تر از آن است که بسیاری از مردم تصور می‌کنند. در این گزارش نگاهی به شش فناوری حمل‌ونقل خواهیم داشت که برای همیشه صنعت حمل‌ونقل را دستخوش تغییر قرار می‌دهند.
1. اتومبیل‌های خودران
خودروهای خودران همین حالا در دسترس هستند. آنها هنوز در مراحل ابتدایی توسعه و آزمایش قرار دارند، اما در جاده‌های برخی کشورها تردد دارند. متأسفانه در مارس ۲۰۱۷ یکی از خودروهای خودران اوبر(یک سرویس هم‌سفری آنلاین) با یک دوچرخه‌سوار در آریزونا تصادف کرد. این حادثه باعث شد آزمایش‌های این شرکت تا ماه مارس 2018 به حالت تعلیق درآید و از آن بدتر اینکه اعتماد مردم خدشه‌دار شود. اگرچه این رخداد موجب عقب‌گردی چشمگیر در پیشرفت خودروهای کاملاً مستقل شد، اما توسعه‌دهندگان همچنان نسبت به آینده این فناوری خوش‌بین هستند. فراموش نکنیم کشتی هوایی هلیومی زپلین تنها به خاطر تعداد انگشت‌شماری حادثه برای همیشه از صنعت حمل‌ونقل کنار گذاشته شد.
2. نسل بعدی دستگاه‌های GPS
دستگاه‌های GPS چیز جدیدی نیستند و دهه‌هاست که وجود دارند. بزرگترین تفاوت دستگاه‌های GPS مدرن با مدل‌های قدیمی در میزان کارایی و قابلیت‌هایی است که در سخت افزار جدید دیده می‌شود. در گذشته، دستگاه‌های GPS بسیار دامنه کاربرد محدودی داشتند. آنها می‌توانستند مسافت پیموده شده را محاسبه کرده و زمان تقریبی رسیدن به مقصد نهایی را تعیین کنند. دستگاه‌های GPS امروزی بسیار متنوع‌تر هستند. آنها نه تنها برنامه‌ریزی سفر را تسهیل می‌کنند بلکه می‌توانند شرایط آب‌وهوایی، ترافیکی یا حتی مسیر دلخواه افراد را نیز تشخیص دهند.
3. تغییرات اساسی در حمل‌ونقل عمومی
حمل‌ونقل عمومی معمولاً در شهرهای بزرگ و جاهایی با تراکم جمعیت بالا بسیار حائز اهمیت است. در عین حال از آنجایی که هدف اصلی در چنین محل‌هایی انتقال حداکثر افراد ممکن است، معمولاً مسافران تجربه‌های خوشایندی را در چنین سفرهای درون‌شهری سپری نمی‌کنند. وسایل نقلیه حمل‌ونقل عمومی نه تنها غالباً دارای مسافران بسیار زیادی هستند بلکه گهگاه محل وقوع جرایم و فعالیت‌های مشکوک نیز هستند(تجمعات و شیوع بیماری‌های واگیردار که جای خود دارد).
آینده حمل‌ونقل عمومی این نوید را می‌دهد تا به لطف فناوری‌های جدید و در حال توسعه، این وضع تغییر پیدا کند. اکنون در برخی مناطق، مانند ابوظبی و حوالی فرودگاه هیثرو لندن از محفظه‌های حمل‌ونقل تک‌سرنشین(personal transportation pod)، برای کاهش بسیاری از مشکلات معمول وسایل حمل‌ونقل عمومی استفاده می‌شود.
فقط یک مسافر در هر محفظه حضور دارد بنابراین خطر جرم یا صدمه دیدن یا ابتلا به بیمارهای واگیردار بلافاصله کاهش پیدا می‌کند. هر چند هزینه برپایی چنین زیرساخت‌هایی بالاست اما می‌توان امیدوار بود با کم شدن جمعیت زمین، بتوان امکانات را به صورت پربارتری در میان جمعیت باقیمانده توزیع کرد.
4. خودروهای هوشمند
به دلیل ترس و بی‌اعتمادی عمومی نسبت خودروهای خودران احتمالاً در ابتدا خودروهای هوشمند در بین مردم رواج یابد. در حال حاضر خودروهای هوشمند در بسیاری کشورها مورد استفاده قرار می‌گیرد. تعریف دقیق یک خودروی هوشمند بین تولیدکنندگان، فروشندگان و افراد مختلف فرق دارد، اما به طور کلی یک وسیله نقلیه جمع‌وجور و کم‌مصرف گفته می‌شود که از فناوری‌های جدید برای راحتی راننده و سرنشینان برخوردار است.
تولیدکنندگان تلاش می‌کنند راهکارهای جدید مصرف انرژی را در این خودروها تعبیه کنند، به همین علت برخی از کارشناسان نام این وسایل نقلیه را براساس نوع انرژی مصرفی آنها تعیین می‌کنند(برای مثال به آنها خودروهای برقی یا هیبریدی می‌گویند). این نسل جدید از وسایل نقلیه به دلیل اصرار شرکت‌ها بر تغییر منبع انرژی، هنوز با چالش‌های گوناگونی دست‌وپنجه نرم می‌کنند. برای مثال محدودیت در حداکثر مسافتی که طی هر بار شارژ شدن می‌توانند بپیمایند، تعداد مسافران و وزنی که می‌توانند تحمل کنند و... . با این وجود هشدارهای محیط زیستی و همچنین بی‌اعتمادی نسبت به خودران‌ها به توسعه این خودروها سرعت بخشیده است.
5. شبکه‌های ریلی پرسرعت
شبکه‌های ریلی پرسرعت در سراسر جهان مورد استقبال قرار گرفته اند. قطار سریع‌السیر شینکانسن در سال 1964 به طور رسمی در ژاپن رونمایی شد.این قطارها با سرعت ۴۴۳ کیلومتر در ساعت و بدون هیچ تلفاتی طی این چندین دهه، توجهات زیادی را به خود معطوف کرده‌اند. از آن زمان به ندرت کشورها روی این حوزه معطوف شده‌اند زیرا توسعه زیرساخت‌های فناوری‌های پروازی امری جذاب‌تر تلقی شده است. اما در سال‌های اخیر پیشرفت‌های تازه‌ای صورت پذیرفته است.
برای مثال هایپرلوپ(Hyperloop) – که یکی از ایده‌های الون ماسک است - یک سیستم حمل‌ونقل زیرزمینی است که در آزمایش‌های اولیه از حدوداً سرعت 400 کیلومتر پشتیبانی می‌کند. توسعه‌دهندگان امیدوارند که در نسخه نهایی این قطار زیرزمینی تا سه برابر این سرعت را بپیماید.
6. وسایل نقلیه ژیروسکوپی
اگرچه هنوز اتومبیل‌های پرنده و تاکسی‌های هوایی برای استفاده شخصی(منظور عموم مردم و افراد عادیِ کوچه و بازار است) چندان در دسترس به نظر نمی‌رسند، اما وسایل نقلیه معلق( که با کمک مونوریل حرکت می‌کنند و از طریق نسل بعدی ژیروسکوپ‌های تعادل خود را حفظ می‌کنند) می‌توانند مشکلات حمل‌ونقل عمومی را در سراسر جهان حل نمایند. در حالی که اکنون به نظر می‌رسد این وسایل نقلیه بخشی از یک نقاشی روی کتب مصور علمی‌تخیلی یا نمایش تلویزیونی هستند، اما زودتر از آنچه انتظارش را دارید به واقعیت تبدیل خواهند شد.
اندازه این دستگاه‌ها باعث می‌شود تا از نظر حجم شبیه اتوبوس‌ها یا قطارهای مدرن باشند. تصاویر اولیه نشان می‌دهد این وسایل نقلیه می‌توانند در خیابان‌های شهر حرکت کنند و بدنه خود را از طریق ستون‌هایی روی ریل جابه‌جا کنند و بدون توقف از میان ترافیک رد شوند!
مسیر نوآوری
این آیندهِ روشن تنها شروع موفقیت و نوآوری‌های جدید در عرصه حمل‌ونقل است. اگرچه شهروندان و مسافران در کشورمان شاید به زودی شاهد یک شبکه ریلی سریع‌السیر یا محفظه‌های حمل‌ونقل تک‌سرنشین نباشند، اما این پیشرفت‌ها و همچنین نمونه‌های اولیه نوید آینده‌ای درخشان را در این حوزه می‌دهد.
انتهای پیام/
انتهای پیام/
