استرالیا به جرائم جنگی و ترویج تروریسم دولتی در افغانستان اعتراف کند/ روح بیمار و احساس لذت عامل کشتار کودکان
به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری آنا، "اندرو میتروویکا" نویسنده و فعال حقوق بشر که تحولات افغانستان را زیر نظر داشته است با استناد بر شواهد و قرائن محکم از کشتار مردم بیگناه افغانستان به دست سربازان استرالیایی از دولت کانبرا میخواهد که به جرائم جنگی و ترویج تروریسم دولتی اعتراف کند.
وی ادامه میدهد که نخستوزیر استرالیا، وزیر دفاع و شاید مردم این کشور قصد پذیرش گناهکار بودن کشورشان در قضیه جنایات سربازان استرالیایی در افغانستان را نداشته باشند اما آنها نمیتوانند از شواهد موجود چشمپوشی کنند و درنهایت باید مسئولیت نیروهای خود در خاک افغانستان را قبول کنند.
حکایت گزارش بازرس کل نظامی از جنایات سربازان استرالیایی در افغانستان
"میتروویکا" میافزاید شواهد جنایات سربازان استرالیایی در افغانستان را میتوان در گزارش اخیر بازرس کل نظامی یافت. گزارشی که چهار سال زمان برای تهیه کردنش صرف شد و دربرگیرنده جزئیات قساوت تعدادی تروریست است که لباس سربازان را به تن دارند و چندین افغانی بیگناه را به کام مرگ میفرستند.
وی ادامه میدهد که این تروریستها بهوسیله دولت استرالیا استخدامشده بودند، بهوسیله همین کشور آموزش نظامی دادهشده بودند و با پرداخت دستمزد بالا به بهانه حمایت از مردم به افغانستان فرستادهشده بودند. این تروریستها سپس دست به کشتار مردم عادی ازجمله کودکان به نام استرالیا زدند.
این فعال حقوق بشر ادامه میدهد که وحشیگریهای این تروریستهای استرالیایی، که بهزعم من غالباً سفیدپوست و مردانی مسیحی بودند تنها یک هدف داشت آنهم وحشتزده کردن افغانستانیهای غیر مسیحی و غیر سفید بود. بله سربازان استرالیایی مردم را به قتل رساندند نه به خاطر اینکه به اهداف راهبردی-نظامی دست یابند بلکه به خاطر روح بیمارشان و احساس لذتی که به آنها دست میداد. آنها وظیفه نفرتانگیز خود را بهخوبی انجام دادند.
مجوز کشتار در دست استرالیاییها مانند مجوز قتل در دست آدمکشهای یونیفورم پوش اسرائیلی بود که پس از قتل چهار نوجوان فلسطینی در ساحل نوار غزه بهسادگی مورد عفو قرار گرفتند
"میتروویکا" میافزاید لیست افغانهایی که به دست تروریستهای استرالیایی کشته شدند شامل یک پسربچه میشود که گلویش پاره شده بود، یک کودک دیگر که از ترس زیر پتو پنهانشده بود، کشاورزانی که در یک انبار تحت پناه گرفته بودند، زندانیان دستوپابسته و دیگر افراد غیرنظامی که از ترس جانشان در حال فرار بودند و بهوسیله سگهای سربازان استرالیایی تکهپاره شدند. آدمکشهای استرالیایی یونیفورم پوش تنها به دلیل اینکه قدرت، اسلحه و مجوز داشتند دست به قتل مردم افغانستان زدند.
بیشتر بخوانید:
گزارش عملکرد ارتش استرالیا در افغانستان مریضام کرد
جنایات شنیع رخداده در افغانستان شوکآور بود
وی ادامه میدهد که مجوز کشتار در دست استرالیاییها مانند مجوز قتل در دست آدمکشهای یونیفورم پوش اسرائیلی بود که پس از قتل چهار نوجوان فلسطینی در ساحل نوار غزه بهسادگی مورد عفو قرار گرفتند. مجوز کشتار در دست استرالیاییها درست مانند مجوز قتل در دست آدمکشهای آمریکایی یونیفورم پوشی بود که در زندان ابوغریب بازداشتیها را تحت شدیدترین شکنجهها قرار میدادند اما بخشیده شدند. مجوز شکنجه و کشتار در دست سربازان استرالیایی در افغانستان درست مانند مجوزی بود که آدمکشهای انگلیسی یونیفورم پوش برای کشتار و شکنجه مردم در عراق و افغانستان در دست داشتند و پسازآن همه جنایت بازهم بخشیده شدند. همین مجوز کشتار و شکنجه در دست جنایتکاران یونیفورم پوش کانادایی بود که به بهانه استقرار نظم در سومالی به هر جنایتی دست زدند اما بخشیده شدند.
"میتروویکا" میافزاید مجوز کشتار در آرمانی نهادینهشده است که به غربیها میآموزد زندگی سفیدپوستان و مسیحیان مهم است و جان عراقیها، افغانها، فلسطینیها و سومالیاییها بیارزش است.
وی ادامه میدهد که سفیدپوستان مسیحی حق زندگی کردن دارند. ولی بقیه حقشان است که بمیرند. وقتی این آدمکشها مردم بیگناه غیر سفید-غیر مسیحی را میکشند اینیک حادثه غمانگیز است اما وقتی از خودشان فردی کشته میشود برای یادبودش نور بر برج ایفل میاندازند و در توییتر برای یادبودش "هشتگ همدردی انسان دوستانه" راه میاندازند.
عملکرد سربازان استرالیایی در افغانستان شبیه باندهای جنایتکار بود
وی تصریح میکند که عملکرد سربازان استرالیایی در افغانستان عملیات نظامی نبود بلکه شبیه بود به حملات گروهای خلافکار و جنایتکار خیابانی که سوار بر ماشین با شلیک به مردم قصد ترساندن ساکنان بیگناه را دارند.
این فعال حقوق بشر میگوید که بهجای پذیرش این حقیقت ساده، اسکات موریسون نخستوزیر استرالیا و ژنرال آنگوس کمپل وزیر دفاع این کشور از راهکار همیشگی استفاده از لغات زیبا برای توجیه عملی زشت استفاده کردند تا واقعیت اقدامات جنایتکارانه سربازان کشورشان علیه 39 افغانستانی بیگناه برملا نشود. آنها از لغت حادثه بهجای قتل استفاده کردند. آنها بهجای لغت کشتار دستهجمعی از کشتن غیرقانونی استفاده کردند و بجای لغت عمل به قتل دستهجمعی، عبارت سرپیچی جدی از دستور نظامی را بکار بردند. آنها این اقدامات تروریستی را اشتباه توسط برخی از نیروهای مخصوص نام دادند.
25 نفر از نیروهای مخصوص استرالیایی با شادمانی در قتل و وحشتآفرینی شرکت کردند اما وزیر دفاع این کشور حامی تروریسم دولتی به یک معذرتخواهی ساده بسنده کرد. نه کسی محاکمه شد نه مجازات.
من 11 سال از زندگیام را در استرالیا سپری کردم. هرچند در حال حاضر شهروندی استرالیا را ندارم اما بالاخره متولد استرالیا هستم و من هم در خصوص جنایات جنگی سربازان استرالیا در افغانستان مقصر هستم.
انتهای پیام/4155/
انتهای پیام/