حرف‌های پوچ بوش، اوباما، ترامپ و اکنون بایدن

به گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا، هنوز کلاف پیچیده انتخابات اخیر آمریکا باز نشده و به صورت قطعی مشخص نیست که جو بایدن روز 20 ژانویه سوگند ریاست جمهوری در واشنگتن می خورد یا دونالد ترامپ اما با این حال گمانه زنی های رسانه ای هم برای آینده روابط میان ایران و آمریکا و وضعیت تحریم ها در دولت دموکرات ها بالا گرفته است.

در کنار این وضعیت مبهم سیاسی در آمریکا، به تازگی باراک اوباما رئیس جمهور سابق و دموکرات این کشور نیز کتاب خاطرات خود را منتشر کرده است. وی  در بخشی از این کتاب با اشاره به تلاشش برای تحت فشار گذاشتن ایران اذعان کرده که «تحریم‌های پیشین آمریکا و رئیس‌جمهور قبل از وی (جورج بوش پسر) عمدتا جنبه نمادین داشته و به اندازه کافی سخت و سنگین نبوده بنابراین او مسیر را به سمت تحریم‌های سخت و سنگین تغییر داده است».

«باراک اوباما»، در بخشی از کتاب خاطراتش با عنوان «سرزمین موعود»  (A Promised Land) توضیح داده که چگونه از سال 89 تحریم‌های بین‌المللی علیه ایران را که تا قبل از آن جنبه «نمادین» داشتند، تقویت کرده تا هم به‌عنوان حربه‌ای برای دمیدن بر شعله درگیری های داخلی ایران پس از حوادث و آشوب های سال 88 به کار گیرد و هم از آن برای امتیازگیری از ایران استفاده کند!

از نگاه مقام‌های آمریکایی، تحریم‌های جدید باید به گونه‌ای می‌بود که به طور مستقیم معیشت مردم را هدف می‌گرفت و زندگی اقتصادی را در ایران فلج  و مردم را به شورش‌های خیابانی دعوت می‌کرد.

اوباما حتی تصریح کرده که بعد از اتفاقات سال88 ایران، خواسته درونی‌اش این بوده است که صریح‌تر از «تظاهرات کنندگان» حمایت کند، اما بعد از مشورت با کارشناسان امور ایران در شورای امنیت ملی آمریکا به این نتیجه رسیده است که این اقدام می‌تواند اثر عکس داشته باشد.

در صفحه 202 کتاب اوباما آمده است: «بعد از آن که تلاش‌هایمان برای آغاز مذاکره با ایران رد شد و در شرایطی که این کشور وارد چرخه هرج‌ومرج و سرکوبگری بیشتر می‌شد، راهبردمان را به‌سمت دومین گام راهبرد منع اشاعه‌ای خودمان تغییر دادیم؛ یعنی بسیج کردن جامعه بین‌المللی برای اعمال تحریم‌های اقتصادی سخت و چندجانبه‌ای که می‌تواند ایران را وادار به حضور در میز مذاکره کند.»

باراک اوباما در حالی به تحریم‌های گسترده علیه ایران مباهات می‌کند که بخش قابل توجهی از این تحریم‌ها ورود دارو و کالاهای اساسی به ایران را مختل کرد و سبب بروز مشکلاتی برای مردم شد. تحریم دارو و کالاهایی که در چارچوب کالاهای بشردوستانه قرار می‌گیرد و به صورت مستقیم با جان مردم در ارتباط است، نشان از سیاستی جدید در رویکرد خصمانه آمریکا علیه ایران داشت که از زمان ریاست‌جمهوری اوباما به صورت گسترده چنین رویکردی مورد استفاده قرار گرفت.

اوباما در جای دیگری از کتابش درباره موفق شدن تلاش‌هایش در اعمال این تحریم‌ها می‌نویسد: «شورای امنیت قطعنامه 1929 (در 19 خرداد 89) را به تصویب رساند تا تحریم‌های بی‌سابقه جدیدی، شامل منع فروش سلاح، تعلیق فعالیت‌های بین‌المللی بانک‌های ایرانی و منع تجارت در زمینه اقلام مهم برای برنامه هسته‌ای ایران وضع شود.

دو سال طول کشید تا ایران آثار کامل این تحریم‌ها را احساس کند، اما با ترکیب این تحریم‌ها با مجموعه جدیدی از تحریم‌های آمریکا ابزارهای لازم را در اختیار داشتیم تا اقتصاد ایران را مگر در صورت قبول مذاکره به تعلیق درآوریم.»

در واقع قطعنامه 1929 که با تلاش‌های اوباما به تصویب رسید، آشکارا برای هدف قرار دادن معیشت مردم ایران طراحی شده بود و شدیدترین فشارها را در چهار حوزه توسعه بخش انرژی، دسترسی ایران به منابع مالی، ایجاد یک نظام بازرسی از کشتی‌ها و محموله‌های هوایی ایران و همچنین به وجود آوردن یک سیستم یکپارچه برای اعلام نقض تحریم‌های بین‌المللی اعمال می‌کرد. بررسی تاریخچه تحریم‌ها نیز نشان می‌دهد که دموکرات‌ها هم از لحاظ کمی و هم از لحاظ کیفی بیشتر از جمهوری خواهان از ابزار تحریم علیه ایران بهره گرفته‌اند.

منبع: روزنامه خراسان

انتهای پیام/