توسط معاون علمی رئیس جمهور؛
در گفتگوی تفصیلی با آنا مطرح شد؛
فعالیت انفرادی زیاد و کار گروهی کم 2 معضل در مسیر پژوهش و تحقیق/ بازار تولیدات علمی تقویت شود
فعال و پژوهشگر حوزه الکترونیک و مکانیک فعالیت انفرادی زیاد و کار گروهی کم را از معضلات مسیر پژوهش دانست و گفت: محصولاتی که محققان و پژوهشگران ایرانی تولید می‌کنند نیاز به حمایت‌های قوی بازاریابی دارد.
گروه استان‌های خبرگزاری آنا، مراکز رشد واحدهای دانشگاه آزاد اسلامی با فراهم کردن زیرساخت‌های فعالیت‌های علمی و پژوهشی و زمینه بروز خلاقیت‌ها و تبدیل ایده به فناوری و محصول، این فرصت را برای همه افرادی که دارای ایده باشند، فراهم کرده تا با استفاده از ظرفیت‌ها به اهداف علمی و پژوهشی خود برسند.
شعبانعلی دلجوی‌توحیدی مديرعامل شركت دانش‌بنيان فناوران الكترومكانيک كاسپين با حوزه فعاليت؛ طراحی و ساخت تجهيزات آزمايشگاهی و پايلوت مستقر در مرکز رشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت ازجمله افرادی است که با آگاهی از این ظرفیت‌ها با حضور در این مسیر گام برداشته است.
خبرنگار آنا به همین مناسبت و با هدف تشریح جزئیات حوزه کاری و فعالیت دلجوی‌توحیدی در مرکز رشد واحدهای فناور دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت با وی گفتگو کرده است که در ادامه می‌خوانیم.
آنا: درباره حوزه فعالیت خود در مرکز رشد واحد رشت توضیح دهید.
دلجوی‌توحیدی: در حوزه الکترونیک و مکانیک فعالیت داریم و تجهیزاتی که مربوط به این دو حوزه میشود، به‌صورت ترکیبی یا مستقل، طراحی و ساختش را به عهده می‌گیریم. از آغاز فعالیت‌مان هم تقریباً 30 تا 35 پروژه مختلف را که بعضی از آنها نمونه اولیه نداشته تولید کرده‌ایم، برخی از محصولات‌مان هم نمونه اولیه داشته اما در دسترس نبوده‌اند که تولید آن را در دستور کار قرار داده‌ایم.
آنا: ایده رفتن به سمت مرکز رشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت چگونه شکل گرفت؟
دلجوی‌توحیدی: سال 95 برای اجرای ایده و طرح‌های خود به دانشگاه مراجعه کرده و به صورت هسته فناور وارد مرکز رشد واحد رشت شدیم؛ البته در شرکت‌های مختلفی که داشتم، این فعالیت را از قبل داشتم. حدود 30 سال است که در این زمینه کار می‌کنم. سال 95 طرحی دادیم که در کمیسیون مربوط واحد رشت مطرح شد و مورد موافقت قرار گرفت.
آنا: درباره طرحی که با آن وارد مرکز رشد شدید توضیح دهید.
دلجوی‌توحیدی: از قبل موفق شده بودم یک پمپ را برای پژوهشگاه صنعت نفت طراحی کنم که خیلی خاص و سُرنگی فشار بالاست و قبلاً از آمریکا وارد می‌شد، مدتی هم از فرانسه و بعد که دیگر به دلیل تحریم نتوانستند آن را وارد کنند، آن را طراحی کرده و ساختم، نمونه پیشرفته‌تر آن محصول را به‌صورت یک طرح به پارک علم و فناوری گیلان هم ارائه کردم.
آنا: چه فرآیندی طی و چه کمک‌هایی از سوی مرکز رشد به شما شد؟
دلجوی‌توحیدی: از آنجایی که وسایل ماشین‌کاری داشتم و برای آنها فضای کارگاهی با برق سه فاز نیازمند بودم، 50 تا 60 متر مربع فضا در مرکز رشد واحد رشت به ما اختصاص داده شد و کار را آغاز کردم. وام و دفتر کاری هم به ما اختصاص داده شد و کارها را جلو بردیم و اکنون نزدیک به چهار سال است که در مرکز رشد واحد رشت مستقر هستم.
آنا: درباره محصولات تولیدشده توضیح می‌دهید؟
دلجوی‌توحیدی: در این مدت یک پمپ دو قلوی جدید را برای شرکت مپنا طراحی کردیم که جدیدترین نوع خودش در دنیاست که با دقت یک هزارم cc بر دقیقه و فشار 6 هزار psi می‌تواند عمل تزریق را انجام دهد.
دستگاهی را برای کار اتومیشن ساخت پروانه‌های فلزی شرکت ایران رادیاتور طراحی کردیم که در سیستم‌های تهویه‌شان استفاده می‌کردند.
پایلوت آزمایشگاهی نیز برای واحد شیمی دانشگاه آزاد اسلامی رشت تهیه کردیم بود که روی ممبرن‌های خیلی خاصی تحقیقات انجام می‌دادند. این پایلوت برای کارهای تحقیقاتی دوره دکتری گروه شیمی بود که هنوز هم از آن استفاده میشود.
یک‌سری دستگاه‌های پزشکی ازجمله یک نمونه پمپ‌های سرنگی بیمارستانی را ساختیم. امسال هم با توجه به شیوع کرونا، دستگاه ونتیلاتور پرتابل طراحی کردیم که کاربرد اورژانسی و خانگی دارد.
آنا: وجود چنین مراکزی تا چه اندازه می‌تواند به افراد دارای ایده که از بخش خصوصی هستید کمک کند؟ در مورد معضلاتی که با آن مواجه بودید توضیح دهید. راهکاری برای بهتر شدن امور دارید؟
دلجوی‌توحیدی: معتقدم تیپ کار مراکز رشد بیشتر به درد جوانان دانشجو می‌خورد و دوستانی که علاقه‌مند هستند پایلوت خیلی کوچکی را به صورت کار اولیه یا کار دانشجویی انجام دهند یا کار نرم‌افزاری باشد، می‌توانند از مراکز رشد استفاده کنند. بعد از آن اگر ساخت‌و‌سازی برای توسعه کار باشد و یا اینکه برای حضور در بازارهای بین‌المللی اقدامات تجاری انجام دهند در این راستا نیز می‌توانند کمک کنند.
درباره بخش دوم پرسش باید عرض کنم، همراه جمعی از دوستان دستگاه‌های آموزشی و آزمایشگاهی در مجموعه مرکز رشد داریم که برای دانشگاه هم مورد استفاده دارد؛ اما تاکنون جلسه‌ای ترتیب داده نشده تا دانشگاهیان با خدمات ما آشنا شوند و از آنها استفاده کنند.
در نمایشگاه ساخت ایران در تهران شرکت کردیم و از محصولات ما بازدید و خریدی از سوی دانشگاهیان انجام نشد و انتظار این بود با توجه به خدمات‌دهی خیلی آسان‌تر و قیمت مناسب، بعضی از تجهیزات مد نظر دانشگاه از ما تهیه می‌شد نا از شرکت‌های دیگر و تا به حال هم این اتفاق نیفتاده است. مراکزی مانند دانشگاه یا مراکز پژوهشی و تحقیقاتی که در استان هستند باید اولویت را به شرکت‌های فعال و شناخته شده در خود استان بدهند.
آنا: برای شکوفایی و رونق اقتصادی شرکت‌هایی مانند شما راهکاری دارید؟
دلجوی‌توحیدی: پیشنهاد من این است متولیانی که در پارک علم و فناوری، معاونت علمی ریاست جمهوری و دوستانی که در دانشگاه آزاد اسلامی مسئولیت دارند، کمک کنند تا نمایشگاه‌های بین‌المللی که در کشورهای همسایه برگزار میشود، اگر قیمت تمام شده نمایشگاه مقرون به صرفه باشد، شرکت‌ها بتوانند به‌صورت تجمعی محصولات‌شان را معرفی کرده و کاتالوگ بزنند یا سایت راه‌اندازی کنند.
مشکل اصلی ما این است که یک شرکت نوپا به‌صورت انفرادی از پس هزینه‌های این کار برنمی‌آید که مثلاً غرفه، بلیت هواپیما و یا هتل بگیرد. چنین سفر دوروزه‌ای حدود 100 میلیون تومان هزینه دارد و برای یک شرکت نوپا چنین اقدامی دشوار است در صورتی که ممکن است محصول آن شرکت از نظر قیمت و کیفیت قابل رقابت و صادرات باشد. اگر بخواهند صبر کنند تا به بازارهای داخلی دست پیدا کنند و بزرگ شوند، باید هفت سال یا 10 سال بگذرد و اصلاً ممکن است آن محصول دیگر محلی از اِعراب نداشته باشد.
آنا: چه راهکاری پیشنهاد می‌کنید؟
دلجوی‌توحیدی: بهترین راهکار این است که شرکت‌هایی که نیمه‌خصوصی بوده و به دولت وابسته هستند یا مؤسسات یا صندوق‌هایی که حمایت می‌کنند، شرکت‌های شهرستانی را هم در نظر بگیرند. اکنون دوستان می‌روند و نمایشگاه‌هایی را هم از طریق معاونت ریاست جمهوری برپا می‌کنند؛ اما اصلاً تا حالا ندیده‌ام با این همه درخواست و نامه‌نگاری که داشته‌ایم به یک شرکت شهرستانی بها دهند.
اگر بخواهیم صادرات خیلی خوبی داشته باشیم باید به یکدیگر کمک کنیم. ببینیم محصولات با کیفیت و برند مناسب چگونه میشود تجاری‌سازی و صادر شوند و در حوزه نمایشگاهی به آنها کمک کنیم. حتی اگر شده یک سایت راه‌اندازی شود. ممکن است شرکتی توانایی شرکت در نمایشگاه را نداشته باشد؛ اما یک مجموعه دولتی اگر حمایت کند، منجر به اتفاقات خوبی میشود.
آنا: گفتید مراکز رشد برای دانشجویان و افرادی خوب است که در ابتدای کار باشند و بخواهند جرقه کار را بزنند. خود شما به عنوان کسی که سالیان سال در این بخش از صنعت فعالیت می‌کنید تا چه اندازه با دانشجویان مشارکت و همکاری کرده‌اید؟
دلجوی‌توحیدی: از آنجایی که تیپ کاری من در 20 تا 30 سال گذشته محصولاتی بوده که سفارش مراکز پژوهشی دانشگاه‌هایی مانند دانشگاه شیراز، دانشگاه تهران، دانشگاه شریف، دانشگاه پلی‌تکنیک، دانشگاه علم و صنعت است و با دانشگاه‌های مختلف درگیر بوده‌ام، دستگاه‌هایی را طراحی کردم که برای دوره کارشناسی ارشد یا دکتری در اختیار دانشجویان خود قرار دادند که کارهای‌شان را جلو ببرند.
محصولاتی که تهیه کردیم بعضاً به عنوان یک پروژه مشترک برای دانشجویی تعریف شده است که آن محصول را به نتیجه برساند، بعضی مواقع هم محصولی که تهیه کردیم، دانشجویان باید فرآیندی را با آن محصول انجام می‌دادند تا آن فرآیند را به صورت مقاله دربیاورند.
به همین دلیل با دانشجویان دوره کارشناسی، ارشد و دکتری سروکار داشته‌ام و سال‌های سال و ساعت‌های متمادی با آنان صحبت کرده‌ام. بعضی از آنان در خارج از کشور هستند و برخی دیگر در کشور به‌عنوان استاد مشغول به کار هستند و بعضی هم جذب صنعت شده‌اند، به‌همین دلیل می‌دانم که بیشتر آنان برای ادامه کار افراد نخبه و لایقی هستند که توجهی به کار و تلاش‌شان نمی‌شود.
آنا: چقدر از قابلیت‌های این دانشجویان برای تحول دانش فنی خودتان استفاده کردید که وارد کارگاه شما شوند؟
دلجوی‌توحیدی: دانشجویانی از رشته‌های مهندسی شیمی، مهندسی برق، مهندسی مکانیک و در مقاطع فوق‌لیسانس و دکتری داشته‌ایم و اکنون به‌صورت مشاوره یا تمام وقت برای ما کار می‌کنند و بعضی اوقات ایده‌های جدیدی دارند و از آنها استقبال و در کار یاری‌شان می‌کنیم و اگر فکر می‌کنند محصولی را می‌توانند جلو ببرند، میدان و اجازه را به آنان می‌دهیم که کار را انجام دهند.
آنا: سخن پایانی...
دلجوی‌توحیدی:محصولاتی که محققان و پژوهشگران ایرانی تولید می‌کنند نیاز به حمایت‌های قوی بازاریابی دارد و مشوق‌هایی لازم دارند که بتوانند محصولات خود را هم تجاری کرده و هم در کار تولید شرکت کنند. یکی از معضلاتی که داریم، کارهای انفرادی خیلی زیاد و کارهای گروهی خیلی کم است.
محصولات و خدمات خیلی حرفه‌ای و ارزشمندی که هم قیمت مناسب و کیفیت بالای تجاری بین‌المللی داشته باشد باید توسط کارهای گروهی بزرگی که در مورد آنها انجام میشود، شکل بگیرد. ای کاش می‌شد این سازوکار را تقویت کرد تا کارهای گروهی تقویت شود. چشمه اصلی تحقق این امر، خود دانشگاه است که باید کاری کند دانشجویان بتوانند از طریق دانشگاه کار تیمی خود را جلو ببرند، نمونه‌هایی از کارهای تیمی را اکنون در برخی دانشگاه‌ها می‌بینیم.
انتهای پیام/4117/4062/
انتهای پیام/
