دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
12 مرداد 1399 - 16:30
گزارش آنا؛

نظرسنجی‌های انتخابات آمریکا چقدر قابل‌اعتماد هستند؟ / چرا نمی‌توانیم از کوتاه بودن عمر حضور ترامپ در کاخ سفید مطمئن باشیم؟

نقص‌های ذاتی نظرسنجی‌های انتخاباتی و ساختار خاص انتخابات آمریکا موجب می‌شوند احتمال غلط از آب درآمدن نظرسنجی‌های فعلی در خصوص نتیجه انتخابات ریاست جمهوری 2020 چندان پایین نباشد.
کد خبر : 505557
3.jpg

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری آنا، درحالی‌که حدود سه ماه تا انتخابات ریاست جمهوری سال جاری آمریکا باقی‌مانده است، نظرسنجی‌ها نشان می‌دهند جو بایدن بافاصله قابل‌توجهی از دونالد ترامپ پیش است.


اختلاف طرفین به حدی بالاست که از انتخابات سال 2004 به بعد سابقه نداشته است و این روند همچنان ادامه دارد. درصد محبوبیت رئیس‌جمهور کنونی آمریکا نیز آن‌قدر پایین آمده که از انتخابات سال 1992 تاکنون بی‌سابقه بوده است.


این در حالی است که بایدن به خاطر بحران کرونا ترجیح داده برنامه‌های انتخاباتی خود را به‌صورت مجازی اجرا کند و در سمت مقابل، ترامپ بر برگزاری تجمع‌ها و سخنرانی‌های خود اصرار دارد.


گفته می‌شود که شیوع ویروس کرونا و رکود اقتصادی که متعاقب آن به سراغ اقتصاد آمریکا آمد تأثیر زیادی بر برگشتن ورق به سمت بایدن داشته است.



ترامپ توسط کارشناسان متهم شده که شیوع ویروس کرونا در آمریکا را دست‌کم و استراتژی اشتباهی برای کنترل این بحران در پیش‌گرفته است.


درهرحال ترامپ که تا ماه مارس پنج درصد از رقیب خود در نظرسنجی‌ها جلوتر بود، بعد از وخامت بحران کرونا حدود 10 درصد عقب‌افتاده است.


انتخابات سال 2016، ریشه تردیدها در صحت نظرسنجی‌ها


انتخابات ریاست جمهوری سال 2016 باعث شد خیلی‌ها در صحت نظرسنجی‌های انتخاباتی تردید کنند.



ترامپ با وجوداینکه حدود 3 میلیون رأی مردمی کمتری از کلینتون آورد؛ اما حدود 100 رأی الکترال بیشتر از وی جمع کرد و برنده انتخابات شد. این نتیجه کاملاً غیرمنتظره بود.



در آن انتخابات نظرسنجی‌ها نشان می‌دادند هیلاری کلینتون رقیب ترامپ به‌احتمال بسیار زیاد رقابت را خواهد برد. برای نمونه ساعت 10 صبح روز انتخابات، نیویورک‌تایمز به هواداران کلینتون مژده داد که شانس پیروزی او 85 درصد است.


اما ترامپ با وجود گاف‌های متعدد و جنجال‌هایی که پیرامون کمپین انتخاباتی او وجود داشت توانست برنده نهایی انتخابات باشد.


نکته جالب اینکه ترامپ توانست رأی حدود 40 درصد از زنان آمریکایی را به خود جلب کند، درحالی‌که بی‌احترامی او به زنان واقعیتی اثبات‌شده بود و رقیب انتخاباتی وی نیز خود یک زن بود.


چرا نظرسنجی‌ها قابل‌اعتماد نیستند؟


اما چرا نظرسنجی‌های سال 2016 با نتیجه واقعی انتخابات متفاوت بودند؟


به‌طورکلی می‌توان سه فاکتور زیر را در باب چرایی احتمال درست درنیامدن پیش‌بینی نظرسنجی‌ها برشمرد:


1. دشواری انتخاب نمونه آمارگیری: بر اساس قاعده علم آمار، جمعیت نمونه یک نظرسنجی باید نماینده جامعه هدف باشد. اما در عمل، انتخاب یک جمعیت نمونه متعادل کار دشواری است چراکه یافتن راه ارتباط با بعضی اقشار جامعه دشوار است و بعضی گروه‌های جمعیتی نیز کمتر به تماس‌ها پاسخ می‌دهند. همچنین بعضی نظرسنجی‌ها همه‌کسانی که می‌توانند رأی دهند را در سبد خود می‌گنجانند و بعضی فقط سعی می‌کنند نظر رأی‌دهندگان احتمالی را لحاظ کنند. این مسائل موجب شده نظرسنجی‌ها حاشیه خطا داشته باشند و این حاشیه خطا با توجه به ساختار انتخابات آمریکا می‌تواند بسیار تعیین‌کننده باشد.




بیشتر بخوانید:


جو بایدن همچنان پیشتاز نامزدهای حزب دموکرات


بیشتر مردم آمریکا خواهان برکناری ترامپ هستند


بایدن در ۴ ایالت آمریکا از ترامپ سبقت گرفت




2. صداقت پاسخ‌دهندگان: حتی اگر نمونه به‌صورت متوازن و متعادل انتخاب شود نیز چنانچه مردم حقیقت را نگویند نظرسنجی کمکی به‌ پیش‌بینی آینده نخواهد کرد. رأی‌دهندگان خجالتی یا محتاط ممکن است نخواهند اعلام کنند که به چه کاندیدایی رأی می‌دهند. مسئله دیگر این است که شاید بخشی از پاسخ‌دهندگان اساساً نخواهند رأی دهند، اما در نظرسنجی بگویند رأی می‌دهند چون رأی دادن رفتاری خوب محسوب می‌شود. در سال 1982، تام بردلی، شهردار سیاه‌پوست لس‌آنجلس وارد مبارزه انتخاباتی برای فرمانداری ایالت کالیفرنیا شد. نظرسنجی‌ها نشان می‌دادند وی وضعیت بسیار خوبی در انتخابات دارد؛ اما درنهایت رقابت را باخت. تحقیقات بعدی نشان داد بسیاری از پاسخ‌دهندگان سفیدپوست نظرسنجی‌ها به خاطر اینکه متهم به نژادپرستی نشوند گفته بودند به بردلی رأی می‌دهند؛ اما در عمل به نامزد سفیدپوست رأی دادند.


3. تغییر شرایط: نظرسنجی‌ها تنها وضعیت لحظه نظرسنجی را نشان می‌دهند و شرایط ممکن است روز بعد تغییر کند. با نزدیک شدن به انتخابات خیلی از رأی‌دهندگان مردد تصمیم می‌گیرند به کسی که در نظرسنجی‌ها پایین‌تر است رأی دهند و درنتیجه روز انتخابات جای برنده و بازنده نظرسنجی‌ها عوض می‌شود. در انتخابات سال 2016 تعداد رأی‌دهندگان مردد حدوداً 15 درصد بود، درحالی‌که تعداد رأی‌دهندگان مردد در انتخابات سال 2012 تنها پنج درصد بود. آمارهای بعد از انتخابات نشان می‌داد حدود 13 درصد رأی‌دهندگان در ایالت‌های مهم مانند ویسکانسین، فلوریدا و پنسیلوانیا تصمیم خود را هفته آخر قبل از انتخابات گرفتند. رأی‌دهندگان مردد در ایالت ویسکانسین 30 درصد رأی ترامپ را بیشتر کردند و در ایالت فلوریدا و پنسیلوانیا نیز 17 درصد رأی وی را افزایش دادند.


تصویری مخدوش از واقعیت


علاوه بر این سه فاکتور ساختار خاص انتخابات آمریکا نیز باعث می‌شود پیش‌بینی کار دشواری باشد. فرض کنید در ایالت کالیفرنیا رقابت دو نامزد نزدیک باشد و یکی از آن‌ها با اختلاف کم برنده انتخابات شود. نامزد پیروز 53 رأی الکترال این ایالت را از آن خود خواهد کرد و نامزد بازنده هیچ رأیی نخواهد داشت.


آمریکا در انتظار نتیجه انتخابات ریاست جمهوری


انتظار مردم آمریکا برای اعلام نتیجه نهایی انتخابات ریاست‌جمهوری سال 2016


نکته جالب این است که در 6 انتخابات از هفت انتخابات قبلی آمریکا که از سال 1992 به این سو برگزار شده‌اند دموکرات‌ها رأی مردمی را بردند، ولی در دو انتخابات به خاطر سیستم الکترال کالج انتخابات را باختند.


درنهایت باید به خاطر داشت که نظرسنجی‌ها در بسیاری از اوقات نمی‌توانند در پیش‌بینی آینده به ما کمک کنند و باید آن‌ها را تصویری محو از وضعیت جامعه در یک بازه زمانی مشخص و کوتاه در نظر گرفت.


در انتخاباتی مانند انتخابات آمریکا که معمولاً بین دو نامزد برگزار می‌شود و رقابت نزدیک است، نتیجه انتخابات ممکن است خیلی اوقات با نتیجه نظرسنجی‌ها در تناقض باشد.


انتهای پیام/4106/پ


انتهای پیام/

ارسال نظر
قالیشویی ادیب