نشانی غلط تحریم
به گزارش گروه رسانههای دیگر خبرگزاری آنا، کلیدواژه بسیاری از بحثها برای ارتقای بهبود وضعیت اقتصادی کشور یکی بوده است؛ «تحریم». هرچند کمرنگ و پررنگ شدن این واژه نسبت معناداری با هم و تلاش دولتمردان برای حل واقعی مشکلات داشته است. اصلاً شاید بتوان مدعی شد کمرنگ و پررنگ کردن این کلیدواژه نسبت عکسی با هم و تلاش دولتمردان دارد.
حالا و در چندماه اخیر آفتی به جان کشور و جامعه افتاده که نشان میدهد کوبیدن بر طبل تحریم بیش و پیش از آنکه یک نشان واقعی از مشکلات و معضلات اقتصادی کشور باشد، بیشتر یک تصور و توهم برای فرار از مسوولیت بوده است.کرونا و تکانههای اقتصادی آنچنان پاشنه بر گلوی نظام اقتصادی بیمار کشور گذاشته که میتوان مدعی شد بازگشت به شرایط اقتصادی دو سال قبل برای خیلیها تبدیل به رویا و آرزو شده است.
کسی از چنین پیشامدی خوشحال نیست اما وضعیت فعلی نشانه یک مساله مهم است؛ نظام اقتصادی فعلی کشور با همه مختصات و نقاط ضعف و قوت بیشاز آنکه از تحریم متأثر باشد، از بیتدبیری سکانداران سیاسی و اقتصادی کشور متأثر است.
این اقتصاد به هر دلیلی در این سالها تبدیل به یک موجود در حال احتضار شده است؛ موجود در حال احتضاری که تحریم برایش صرفاً حکم لگدهایی را دارد که نفس را تنگ میکند. حالا تحریم را بردارید و کرونا را بگذارید، توفیری در اصل مساله نمیکند.
گیریم غربگرایان داخلی - ولو برای مدتی موقت- موفق به کاهش تحریمها هم میشدند ، با کرونا چه میکردند؟ با حجم عظیم واردات و له شدن مسیر کارآفرینی و تولید داخلی چه میکردند؟ با رواج نظام سفتهبازی و سایه سنگین آن بر تولید چه میکردند؟! راهحل این معضلها نه برجام است و نه گرفتن وام از بانک جهانی و نه زیر بار قرضهای خارجی رفتن. دادن نشانی غلط تحریم، کار کسانی است که برای حل مساله در پی سادهترین راهها میگردند غافل از آنکه همیشه درستترین راهها، سادهترین آنها نیستند.
منبع: روزنامه صبح نو
انتهای پیام/
انتهای پیام/