نقش مدیریت راهبردی در کاهش بحران کرونا/ رمز موفقیت آسیاییها چیست؟
به گزارش خبرنگار حوزه علم، فناوری و دانشبنیان گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، با افزایش موارد ابتلا به ویروس COVID-19 در مقیاس جهانی، فناوریهای مدرن بار دیگر اثبات کردند که وقتی صحبت از بقای تمدن بشری به میان میآید، بهترین سرمایهگذاری خود را انجام داده و در خط مقدم مبارزه با آن بحران قرار میگیرند. در تمام این سالها، پیشبینی زیادی برای تحول دیجیتال در همه اشکال صنعت وجود داشته است، اما شیوع COVID-19 باعث شد این امر با سرعت بیشتری به پیش برود. این ترقی به دنیایی که ما چنین فناوریهایی را در زندگی خود به کار گرفته و با آنها سازگار میشویم، بخش مهمی از آنچه متخصصان تجارت "انقلاب صنعتی چهارم" (Industry 4.0) مینامند، بوده و برای تبدیل آن به یک سرمایهگذاری موفق، نیازمند رهبری قوی هستیم.
پیش از این دوران، ما هرگز اهمیت داشتن یک برنامه اضطراری بهداشتی و رهبری مؤثر برای جلوگیری یا مقابله با بحران را درک نکرده بودیم. کشورهایی که موارد فوق را رعایت کردند، پیروزی بهتری در برابر ویروس کرونا کسب کردهاند. علاوه بر این ادغام فناوریهای مدرن مانند هوش مصنوعی، دادههای عظیم، یادگیری ماشین و اینترنت اشیاء به آنها در پیروزی در این جنگ زیستی کمک میکند. آنها امکان نظارت بر اوضاع بحران را از طریق نظارت، مطالعه شیوع ویروس و سرعت بخشیدن به روند یافتن درمان برای آن، فراهم کردند. این فناوریها هنگامی که با رهبری قوی همگام شوند، میتوانند به احیای اقتصاد ازدسترفته کمک کنند.
برای مثال ویتنام بهعنوان کشوری آسیایی توانسته است ویروس COVID-19 را مهار کرده و چرخه اقتصاد و تجارت خود مجدداً از سر بگیرد. این کشور اقدامات انزوای اجتماعی و قرنطینه خود را در 22 آوریل برداشت، اما تجمع مردم را محدود کرده و پوشیدن ماسک صورت را اجبار کرده است.
ویتنام که اولین مورد ابتلا به کرونا را در تاریخ 28 ژانویه ثبت کرد، توانست با ردیابی تماس شدید، آزمایش، اعمال قرنطینه گسترده و بموقع و بسیج کارآمد آژانسهای دولتی، آمار ابتلا و مرگومیر ناشی از کرونا را کنترل کند.
مانند هر کشور دیگر، ویتنام نیز ضربه بزرگی به اقتصادش وارد شد. تولید ناخالص داخلی این کشور در سهماهه اول به 3.8 درصد کاهش یافت. با این وجود، بانک توسعه آسیا (ADB) علیرغم تأثیر COVID-19 پیشبینی میکند تا سال 2021 تولید ناخالص داخلی این کشور به حداقل 6.8 درصد رسیده و همچنین یکی از سریعترین رشد اقتصادهای جنوب شرقی آسیا را به خود اختصاص دهد. برای کمک به بهبود شرایط اقتصادی، دولت این کشور بسته حمایتی اعتباری 10.8 میلیارد دلاری را تخصیص داد، نرخ بهره را پایین آورد، پرداخت مالیات را به تأخیر انداخت و هزینههای استفاده از زمین را برای کسبوکارها کاهش داد. این کشور همچنین برای کارفرمایان و کارمندان مبتلابه این بیماری، کمک مالی صادر کرده است. ویتنام با اقدامات لازم دیگر در صنایعی مانند جهانگردی، حملونقل هوایی و غیره، مطمئناً نسبت به سایر کشورها میزان موفقیت بهتری را شاهد خواهد بود.
حتی کشورهایی مانند تایوان، کره جنوبی و سنگاپور رویکرد دادهمحور را برای صاف کردن منحنی ابتلایان به COVID-19 اتخاذ کردهاند. این کشورها با بهرهگیری از کلانداده (Big Data)، بانکهای اطلاعاتی عظیمی را ایجاد کردهاند، تا بتوانند خطر سرایت ویروس را ردیابی و پیشبینی کنند.
سنگاپور در اواخر ژانویه به محض اینکه سازمان جهانی بهداشت کرونا را ویروسی همهگیر اعلام کرد، ورود مسافران را از سرزمین چین ممنوع کرد. ردیابی از طریق تلفنهمراه نیز برای اطمینان از اینکه افراد در معرض ریسک بالا تحت قرنطینه هستند، اعمال شده و موجب رعایت مؤثر فاصلهگذاری اجتماعی شده است.
بهعلاوه، نهادینه کردن تجربیاتشان از بیماری همهگیر سارس (SARS)، به آنها این امکان را داد تا در زیرساختهای مراقبتهای بهداشت و درمان برای شیوع بیماریهایی اینچنینی سرمایهگذاری کنند.
کشور چین بهطور گستردهای از فناوری هوش مصنوعی برای پیشبینی دقیق ارزیابی گسترش ویروس و مرگومیر استفاده کرد. این کشور این کار را از طریق تجزیهوتحلیل دادههای شخصی توسط ردیابهای تلفنهمراه، تاریخچه سفر و دادههای بالینی انجام داد. چین همچنین از روباتها و هواپیماهای بدون سرنشین (پهپادها) برای حملونقل و جابجایی کمکهای پزشکی، نمونههای تست کرونا، مواد غذایی و کالاهای ضروری، و نیز نظارت و ضدعفونی معابر عمومی استفاده کرده است.
در این بین، کشور جامائیکا نیز با اقدامات استراتژیکی برنامهریزیشده مانند شناسایی زودهنگام مبتلایان، آموزش سواد بهداشتی به شهروندان و تدارک سریع منابع پزشکی، در زمینه مهار کرونا موفق شد. جامائیکا همچنین برای جلوگیری از تجمعات، منع رفتوآمد اعمال کرد. تمام این تلاشها موجب شد این کشور حوزه کارائیب در جهان مطرح شود و مدیرکل سازمان بهداشت جهانی نیز از آنها قدردانی کرد.
تمام این موارد موفقیتآمیز به لطف رهبری جسورانه، سریع و الزامآور بود که منجر به اجرای بهتر استراتژیهای مبارزه با ویروس کرونا شد. در چنین مواقعی که شرایط اضطراری حاکم است، رهبران باید برنامهای را برای انجام اقدامات پیشگیرانه، پاسخگو و قاطع داشته باشند. اگرچه همیشه دستیابی به یک میزان موفقیت در هر برنامه، سیاست و اقدامات امکانپذیر نیست، اما کمترین کاری که میتوانند انجام دهند این است که برای هر سناریو آماده باشند تا در مواجهه با آن غافلگیر نشده و بتوانند آن را مدیریت کنند.
انتهای پیام/4112/پ
انتهای پیام/