تاریخچه و نقشه جامع شهر پارس‌آباد در ویکی آنا

به گزارش خبرنگار حوزه سفر و گردشگری گروه اجتماعی خبرگزاری آنا، پارس‌آباد مغان دومین شهر بزرگ استان اردبیل در شمال غربی ایران است. نام این شهر از کلمه پارسا، که نام خانوادگی مدیرعامل شرکت شیار آذربایجان که در سال ۱۳٣٠ شمسی این شهر را بنیان نهاد، برگرفته شده امّا بعدها به دلیل اشکال در تلفّظ دو حرف آ به صورت پشت سرهم یکی از الف‌ها حذف و شکل نوشتاری پارس‌آباد صورت امروزی خود را یافت.

شهر پارس‌آباد منطقه‌ای است که در جلگه‌ای هموار با آب و هوایی معتدل تا گرم قرار دارد. فاصله آن تا اردبیل ۲۲۰ کیلومتر می‌باشد. جلگه پارس‌آباد مستعدترین خاک و مطلوب‌ترین شرایط آب و هوایی را برای زراعت دامپروری و باغداری داراست. شرکت بزرگ کشت و صنعت و دامپروری مغان بزرگترین شرکت در نوع خود در کشور و در خاورمیانه با حجم عملیات زراعی، دامی و صنعتی در همین شهرستان دایر است همچنین وجود کارخانه قند، کمپوت سازی، مرباسازی، پنبه پاک کنی و کارگاه تولید لبنیات رونق خاصی به این شهرستان داده‌است. پوشش گیاهی منطقه بیشتر به صورت علف‌های مرتع مرغوب می‌باشد و عشایر شاهسون که بقایای ۳۲ طایفه اصلی اند با حفظ نژاد و سنتهای خویش هنوز در دشت مغان به حیات خویش ادامه می‌دهند. از محصولات کشاورزی و دامی مغان می‌توان به پنبه، چغندر قند، ذرت، گندم،جو، برنج هاشمی، حبوبات، دانه‌های روغنی، کنجد، و میوه جات و بادام زمینی و سیر اشاره کرد.

شرایط جغرافیایی جلگه مغان و آران که دو رود بزرگ ارس و کر(کورا) از داخل این اراضی، مسیری طولانی را پیموده و به دریای خزر می پیوندند، از دیر باز موجب پیدایش حیات بشری بوده است. قوم رس، مغان (میک ها) و کاسپیان و آلبانی ها از ملل آسیانی نژادی بوده اند که قبل از ورود آریایی ها و ترکان در این نواحی استقرار داشته اند. قدیمی ترین تمدن شناخته شده جلگه مغان، مربوط به اصحاب رس است که در ساحل ارس (آراز) با ایجاد شهرهای بزرگ و پرداختن به کارهای کشاورزی، باغداری و دامپروری به عنوان یکی از تمدن های درخشان بر صفحه روزگار پدیدار شده اند.

قدیمی ترین تمدن شناخته شده دشت مغان، مربوط به اصحاب رس است که در ساحل رود ارس (آراز) با ایجاد شهرهای بزرگ و پرداختن به کارهای کشاورزی، باغداری و دامپروری به عنوان یکی از تمدن های درخشان بر صفحه روزگار پدیدار شده اند. یکی از قبایل مستقر در کنار رود ارس در هزاره اول قبل از میلاد، قبیله میک بوده است که بعدها تبدیل به مغ، و مغان شده است.

جلگه مغان، براساس داده های کتاب جغرافیای قدیم روزگاری آباد بود و رونق داشت. اما بعدها بر اثر حوادثی نا معلوم از میان رفت. نمونه بارز روستاهای کهن و تاریخی جلگه مغان، روستای پرجمعیت (( اولتان)) است که دارای سابقه تاریخی مهم است. گفته می شود در قدیم، این روستا دارای آبادی هایی بود که آن ها را به اسامی دوازده گانه ماه های سال از جمله آنها فروردین، اردیبهشت و به نام سایر ماههای سال بوده است، می نامیده اند( سایت ایرانگردی – گردشگری ، ایران – تور). در سال 1328 این منطقه که در آن پارس آباد قرار دارد به نام قوچ قشلاقی معروف بوده است. در این منطقه عشایر مغان با ابتدایی ترین امکانات زندگی می کردند. شغل آنها دامداری بوده و به عبارتی در این منطقه کشت صورت نمی گرفته است. در همین ایام مطالعاتی در منطقه انجام می گیرد و شرکت شیار با مقصد احیای کشاورزی و زمین های کشاورزی تاسیس می گردد. این شرکت در یوشان آباد که بعدها شاه آباد نامیده شد مستقر شدند. نام این منطقه نیز بعد از انقلاب به جعفرآباد تغییر یافت.