ترسمان نه از کرونا که از بیماری دروغگویی است

به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، این هراس آیا واقعاً از کروناست؟ اولین بار نبود که در معرض یک بیماری عفونی قرار می‌گیرم. یادم هست موقع آنفلوآنزای H1N1 اولین بخش کاراموزی‌ام را می‌گذراندم و بیمارهای مشکوک را هم می‌دیدیم و نظاره‌گر پروسه درمانشان بودیم و کارورز داخلی که شدم شیوع تب کریمه کنگو جدی شده بود.

 آن موقع‌ها هراس نبود اما این بار مرا چه شده است! آیا اضطراب واقعاً اضطراب بیماری است یا اضطراب ابهام است. اضطراب بی‌اعتمادی! مسئله‌ای که اخیراً به یمن حضور شبکه‌های اجتماعی متوجه آن شده‌ایم این است که آن چیزی که می‌شنویم از چیزی که در واقعیت اتفاق می‌افتد فاصله دارد.

متأسفانه دیوار اعتماد به دولت‌مان فرو ریخته و آن ویروس هراس‌انگیز، ویروس عدم اعتماد است که لرزه بر جانمان می‌افکند. این بار چه خواهد شد؟! آن چیزی که می‌شنویم با واقعیتی که در حال رخ دادن است چقدر به هم نزدیک‌اند؟ امیدوارم روزهای بهتری در انتظارمان باشد. روزهایی که دولتمان این مدل ویروس بی‌اعتمادی را که طبیبان از درمان آن عاجزند را درمان کند.

متأسفانه با توجه به عدم اطلاع‌رسانی درست آن چیزی که من در جامعه شاهدش بودم نه متأسفانه اضطراب بیماری که شاید کوچک انگاشتن بیماری است. مردم در کوچه و خیابان رفت و آمد می‌کنند و دست و دیده‌بوسی نیز هم.

کمی به فکر فرورفتم. متأسفانه عده‌ای از مردم هنوز آن‌چنان آگاه نیستند که مضطرب شوند و مسلماً بخشی از علت آن کم‌کاری رسانه‌هاست.

و آن‌هایی هم که آگاه هستند ترسشان نه از بیماری کرونا که از بیماری دروغگویی و عدم صداقت است.

اگر می‌توانستیم به آن چیزی که در رسانه‌ها گفته می‌شود، اعتماد کنیم اضطراب کمتری را تجربه می‌کردیم، هر چند با آمار شیوع واقعی‌تر بیماری متأسفانه چیزی که ما را رنج می‌دهد ابهام است.

*رزیدنت روانپزشکی

انتهای پیام/4112/