از دانشگاه تا تجربه شکست استارت‌آپ تا موفقیت، در مصاحبه با آرمان صفایی
آرمان صفایی از فارغ‌التحصیلان دانشگاه صنعتی شریف است که به عنوان ارائه‌دهنده و مدرس مرکز کارآفرینی دانشگاه صنعتی شریف در تهران و شهرستان‌ها به تدریس مفاهیم استارتآپها و کسب‌وکارهای دیجیتال می‌پردازد.
به گزارش گروه رسانه‌های‌دیگر واحد بازرگانى خبرگزاری آنا، آرمان صفایی از فارغ‌التحصیلان دانشگاه صنعتی شریف است که به عنوان ارائه‌دهنده و مدرس مرکز کارآفرینی دانشگاه صنعتی شریف در تهران و شهرستان‌ها به تدریس مفاهیم استارتآپها و کسب‌وکارهای دیجیتال می‌پردازد. او در زمینه راه‌اندازی استارتآپها نیز تجربیاتی داشته است که در این مصاحبه ایشان به بیان این تجربیات می‌پردازند.
لطفاً خودتان را معرفی کرده و قدری از سوابق خود بگویید.
سلام، من آرمان صفایی هستم متولد سال 73. فارغ‌التحصیل رشته مهندسی شیمی از دانشگاه شریف و مدیریت کارآفرینی از دانشگاه تهران. به دلیل وجود دیرینه روحیه کارآفرینی در خانواده و اقوام، بنده نیز همیشه به این سمت گرایش خاصی داشتم.
از سال 92 در دانشگاه شریف با مفاهیم استارتاپی آشنا شده و شروع به مطالعه و همکاری با نهادهای مختلف دانشگاه کردم تا این فضا را در کشور توسعه دهیم. همکاری با شتاب‌دهنده و مرکز کارآفرینی شریف تا نهادهای بیرون دانشگاه که در این زمینه فعالیت می‌کردند.
خودم هم با راهنمایی دوستانی که استارتاپی نوپا داشتند، تلاش کردم استارتاپ خودم را راه‌اندازی کنم که شکست خورد. وارد فضای شرکت‌های تولیدی شدم که در آنجا موفقیت خوبی حاصل شده که تا به امروز نیز این شرکت تولیدی در حال رشد و ورود به فضاهای بین‌المللی است.
تدریس هم همیشه اما از علایقم بوده و در شریف و سایر دانشگاه‌های تهران و شهرستان‌ها و دانشگاه آزاد اسلامی به تدریس همین مفاهیم استارتاپی با چاشنی تجربیات اندک خودم پرداختم. اگر نیاز به توضیح بیشتری وجود دارد، رزومه کامل‌تر بنده در بلاگ شخصی خودم به نام armansafayi.com بارگذاری شده است.
از تجربه شکست خود بگویید تا برسیم به تجربه موفقیت. این شکست چه عللی داشت تا تیم‌های استارتاپی جدید از آنها اجتناب کنند.
نمی‌خواهم بگویم شکست مقدمه پیروزی است و از این حرف‌های قشنگ بزنم. چرا که این قدر این حرف‌ها زده شده که قبح شکست تا حدی از بین رفته است. به هر حال هر شکستی یک هزینه سنگین است به منابع و امیدهای یک تیم جوان. ما استارتاپی داشتیم که پلتفرمی بود بین وکلا و مردم. سعی می‌کردیم این ارتباط را تسهیل و ارزان‌تر کنیم تا هرچه بیشتر به سمت پیشگیری از جرائم برویم و چشم‌انداز ما کاهش 5 درصدی ورود پرونده به قوه قضاییه بود تا کار مردم سریع‌تر بتواند انجام شود.
به این صنعت در دنیا فناوری‌های حقوقی یا اختصاراً Legaltech می‌گویند. تلاش‌های ما داشت نتایج خوبی می‌داد. تیمی بودیم 4 نفره که سرمایه‌گذار اولیه را نیز جذب کرده بودیم. اپلیکیشن ما آماده شده بود و بیش از 50 وکیل همراه ما بودند و به آنها پرونده‌ها و سؤالات مختلف ارجاع می‌شد و ما تلاش می‌کردیم تا به طور مستمر این ارتباط را برای هر دو طرف از هر لحاظ بهینه‌سازی کنیم. ما به بیش از 50 هزار کاربر رسیدیم و جریان نقدی نسبتاً خوبی را ایجاد کردیم.
اما علت شکست را می‌توانم در تیم خلاصه کنم و ارتباطات سازمانی. متأسفانه برخی سوتفاهم‌های بی‌مورد پیش‌آمده مدام اعضای تیم را نسبت به یکدیگر بی‌اعتمادتر کرد و فاصله ایجاد شد. مشکل هم این بود که اعضای تیم نمی‌آمدند بنشینند و درباره دلخوری‌‌ها با هم صحبت کنند تا برای همیشه حل شود. علت مهم دیگر نیز ناشی از مواردی بود که ما کار خود را معطل سازمان‌های بیرونی کرده بودیم.
یعنی قرار بود قراردادهایی با برخی سازمان‌های دولتی و شبه‌دولتی ببندیم که آن‌قدر این سازمان‌ها لخت و کند بودند که کلی از ما زمان تلف کرد و نهایتاً نتیجه‌ای نگرفتیم و این اتلاف زمان باعث شد تا سرمایه اولیه ما تمام شده و به اهدافی که گذاشته بودیم تا دور بعدی سرمایه را جذب کنیم، نرسیم.
از مشکلاتی که ثبت شرکت و افتادن در دل مسائل حقوقی فراوان مالیات و بیمه برای ما ایجاد کرد که بگذریم که برای خودش مثنوی خواهد شد. توصیه بنده این است که اگر نمی‌خواهند مثل ما یک استارتاپی که دوتا دوتا چهارتای بیزینس درستی دارد و سودآور است را از دست دهند به این نکات توجه کنند:
- الزاماً با دوستان نزدیک خود قرار نیست شریک شوید برای استارتاپ. بگردید دنبال آدم‌هایی که مکمل مهارت‌های شما هستند و آورده مشخصی دارند.
- با تیم خود از ابتدا توافق‌نامه بنیان‌گذاران را امضا کنید تا هم حیطه وظایف و مسئولیت‌ها مشخص باشد و هم میزان سهام.
- تلاش کنید تا استارتاپ‌تان هر وقت اراده کردید بتواند بدون نیاز به سرمایه‌گذاری روی پای خود بایستد و اصطلاحاً بوت استرپ کند.
- از کمک مشاوران خبره و باتجربه حتماً استفاده کنید.
از تجربه موفقیت خود بگویید و اینکه برای آن چه عللی می‌بینید که تیم‌های استارتاپی جدید از آنها الگو بگیرند.
شرکت لکو یک شرکت تولیدی تجهیزات پژوهشی دانش‌آموزان است که از دل یک نیاز واقعی بیرون آمد و آن عدم وجود امکانات پژوهشی در کشور و از آن طرف وجود دانش‌آموزان خلاق در سراسر کشور است. ما تلاش کردیم تا محصولاتی طراحی و تولید کنیم که بتواند مفاهیم ابتدایی فناوری‌های نوین را به دانش‌آموزان منتقل کند.
امروز 18 محصول در حوزه‌های رباتیک و هوافضا و پرینتر سه بعدی و کمیکار و ... آماده کرده‌ایم که دانش‌آموزان بتوانند با آموزش‌هایی که می‌گیرند خودشان با دستان خودشان یک ربات مثلاً فوتبالیست بسازند. در ادامه این دانش‌آموزان می‌توانند در رویدادی بزرگ به اسم لکوکاپ در دانشگاه شریف به رقابت با سایر دانش‌آموزان سراسر کشور بپردازند.
در نهایت امروز که لکوکاپ بین‌المللی شده است و دانش‌آموزان ایرانی با دانش‌آموزان بیش از 10 کشور منطقه و همسایه در محل کشور امارات یا ترکیه یا ... رقابت می‌کنند.
این کسب‌وکار ما، شاید علت موفقیتش در گام اول شناسایی نیازی درست از جامعه هست و بعد روحیه جنگندگی تیم کارآفرین و در گام سوم طراحی و پیاده‌سازی درست مدلهای کسب‌وکار نوینی مانند فرنچایز یا اعطای نمایندگی به شیوه منحصر به فرد خودمان.
علاوه بر لکو، در سال‌های اخیر در دل استارتاپ موفق یکتانت، استارتاپ دیگری را به نام تریبون ایجاد کرده‌ایم که پلتفرمی بین رسانه‌ها و کسب‌وکارهاست و این استارتاپ نیز خدا را شکر در حال رسیدن به موفقیت‌ها و دستاوردهای بزرگی است.
در خبرها می‌خواندم که شما ظاهراً کتابی بومی در حوزه استارتاپ‌ها نیز نوشته‌اید.اولاً دراین‌باره توضیح دهید ثانیاً اگر بخواهید چکیده‌ای از کارگاه‌های آموزشی و سخنرانی‌‌ها و مشاوره‌‌های استارتاپی و نکات کتاب خود را برای جوانان علاقه‌مند به راه‌اندازی استارتاپ بگویید چه خواهید گفت؟
کتاب بنده نامش مدلهای استارتاپی است که با حمایت‌های مالی و معنوی مرکز کارآفرینی دانشگاه صنعتی شریف به چاپ رسید. در این کتاب تلاش کردم تا خلأ وجود کتابی بومی در حوزه استارتاپ‌ها در کشور را پر کنم.
در این کتاب درباره طراحی مدل کسب‌وکار و نوآوری در آن مخصوص بازار ایران مطالبی نوشته شده است که برای شروع راه‌اندازی استارتاپ مفید خواهد بود. امتیاز مالی این کتاب با دانشگاه شریف است و برای تهیه آن می‌توانند به سایت بنده بخش کتاب استارتاپ مراجعه کنند.
اما درباره چکیده آن چه من از راه‌اندازی استارتاپ در اکوسیستم استارتاپی کشور فهمیده‌ام:
- تیم تیم تیم. از ایده و سرمایه اولیه و هرچیزی مهم‌تر برای موفقیت استارتاپ فقط و فقط تیم است. در انتخاب تیم هم بنیان‌گذار استارتاپ خود باید مثل انتخاب همسر خود دقیق باشید و حساس.
- والله سرمایه اولیه در مقابل انگیزه و مهارت‌ها و مطالعه همیشگی خود کارآفرینان هیچ جایگاهی ندارد. چه بسا استارتاپ‌هایی که توان مالی کافی نداشتند ولی موفق شدند و چه بسا استارتاپ‌هایی که با میلیاردها سرمایه‌گذاری به جایی نرسیدند. شروع نکردن به دلیل نبود سرمایه اولیه فقط یک بهانه است.
- نگاه بهبود مستمر داشته باشید. استارتاپ چیزی نیست جز بهبود مستمر محصول و مدل کسب‌وکار بر اساس نیازها و بازخوردهای گرفته شده و همیشگی از بازار. تنها با تکیه بر فکر و ایده خود امکانات جدید به محصول اضافه نکنید بلکه باید از مشتریان بخواهید تا دراین‌باره به شما نظر دهند و مطابق با رفتار آنها و برای رفع نیازهای آنها محصول خود را توسعه دهید.
همین سه مورد به نظر خودم آن‌قدر اهمیت دارد که بقیه موارد را صرف‌نظر می‌کنم تا همین‌ها به یاد بماند و روی آن متمرکز شوند.
ممنون از وقتی که گذاشتید و تجربیاتی که انتقال دادید.
همچنین. بنده نیز از شما و تلاش‌های تیم خبرگزاری محترم آنا تشکر می‌کنم. امیدوارم مفید بوده باشد.
انتهای پیام/4129/
انتهای پیام/
با استفاده مجدد از زبالههای زیستی:
