استراتژی هوشمند و مشخص ایران برای بازدارندگی/ راهبرد تسلیحاتی تهران در مقابل ریاض چه دستاوردی دارد؟

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری آنا از العهد، دولت‌های خلیج‌فارس، هزینه‌های گزافی را صرف مسلح‌سازی خود، علیه امت عربی معترض می‌کنند. این در حالی است که جمهوری اسلامی ایران، در زمینه صنعت نظامی، با اتکا به توان داخلی خود به همراه محور مقاومت، تنها دولتی است که بار سنگین مسئله فلسطین را بر شانه‌های خود حمل می‌کند و همچنان آن را یک موضوع بسیار مهم برای خود می‌داند.

آمریکا و رژیم صهیونیستی الگوی عربستان در هزینه‌های نظامی

پیش از آنکه وارد مقایسه‌ای حیرت‌آور بین استراتژی‌های مسلح‌سازی در ایران و کشورهای خلیج‌فارس شویم، ناگزیر باید بودجه عربستان سعودی را به‌عنوان نماینده محور اعتدال عربی در نظر داشته باشیم که پشت رژیم صهیونیستی و سرور آمریکایی‌اش صف‌آرایی می‌کند!

بانک بین‌المللی که در این پرونده یک مؤسسه بی‌طرف است، حجم خسارت انقلاب‌های عربی را که تحت عنوان بهار عربی شناخته می‌شود، چیزی حدود 800 میلیارد دلار، تخمین زده است؛ یعنی هزینه عمران و اشتغال دوباره در این کشورها، معادل چنین رقمی است و بازگرداندن اوضاع کشورهایی که درگیر بهار عربی شدند، به دوران قبل از این انقلاب‌ها تا این اندازه هنگفت است؛ به‌ویژه در کشورهایی مثل تونس. این رقم که تأمین آن برای دولت‌های عربی که درگیر فقر شدید هستند، به‌نوعی محال به نظر می‌رسد و این دولت‌ها حتی نمی‌توانند نصف یا ربع این مبلغ را برای آبادانی خود فراهم کنند.

بیشتر بخوانید:  ضرورت سپاه در آستانه گام دوم عبور از نقطه تمرکز همه ظرفیت‌های فعال شده جدید دشمنان است

این در حالی است که در سفر رئیس‌جمهور آمریکا به عربستان که به‌اتفاق ایوانکا ترامپ صورت گرفت، ایالات‌متحده به توافقی به ارزش 450 میلیارد دلار، شامل معامله‌ها و توافق‌های تجاری و نظامی دست یافت. تصور کنید اگر این مبلغ، به‌جای آنکه در جیب آمریکا برود، صرف عمران و آبادی دولت‌های عربی می‌شد، با چه نتایجی مواجه می‌شدیم. با در نظر گرفتن این‌گونه اقدامات عربستان، بیزاری امت عربی از عربستان سعودی، عجیب به نظر نمی‌رسد.

تمرکز جمهوری اسلامی بر یک استراتژی هوشمند

ایران 40 سال درگیر محاصره خفه‌کننده غرب بوده و در زمان شاه نقش مأمور ایالات‌متحده را در منطقه ایفا می‌کرد؛ اما مسیر خود را به سمت اولویت دادن به مسئله فلسطین تغییر داده است؛ به‌ویژه آنکه سال 1979، با خروج نهایی مصر از درگیری عربی صهیونیستی و تنها گذاشتن سوریه در مقابل این رژیم هم‌زمان شد.

تهران بر یک استراتژی هوشمند و مشخص متمرکز است؛ هوشمند، به این دلیل که واشنگتن را دشمن اصلی خود می‌داند و مشخص، به دلیل تعامل نرم و درعین‌حال، قدرتمند و کافی با متغیرها. به این شکل، ایران توانسته است دستاوردهای مهمی داشته باشد که آن را به اهداف اصلی‌اش در راستای بازدارندگی در مقابل حضور دشمن در منطقه نزدیک کند.

تهران توانسته است با خودکفایی در زمینه ساخت سلاح، ازجمله موشک‌های دوربرد شهاب 3، تانک‌ها و نفربرهای زرهی، زیردریایی‌ها، کشتی‌های جنگی و پهپادهای قدرتمند به اسطوره تازه‌ای تبدیل شود. نتایج، به‌تنهایی بیانگر موفقیت ایران در زمینه ساخت سلاح است؛ همان‌طور که در جریان ساقط شدن پهپاد آمریکایی توسط موشک ایرانی «خرداد 3» مشاهده کردیم.

مقایسه هزینه تسلیحاتی ایران و آل سعود

درحالی‌که کشوری مانند عربستان، اموال زیادی را برای خرید سلاح از غرب هدر می‌دهد، میانگین هزینه سالیانه ایران برای معاملات سلاح، در هر صورت از 6.5 میلیارد دلار تجاوز نمی‌کند؛ چراکه تفکر اساسی ایران، تکیه‌ بر ساخت سلاح‌های نظامی ساخت داخل است. بودجه نظامی ایران، در مقایسه با بودجه 50 میلیارد دلاری عربستان سعودی، رقمی نزدیک به صفر محسوب می‌شود؛ علاوه بر اینکه بودجه نظامی عربستان در سال 2018 از این رقم نیز تجاوز کرد.

بیشتر بخوانید: سامانه پدافندی «باور ۳۷۳» برتر از سامانه آمریکایی است/ به سامانه قوی‌تر از S۳۰۰ نیاز داشتیم

ایران توانست مقوله «فون کلاوزِویتس»، استاد آلمانی مسائل استراتژیک را درک و اجرا کند که خلاصه آن از این قرار است: «ضامن حفظ صلح، آمادگی دائمی برای جنگ است». بر این اساس، تهران توانست خود را به‌خوبی برای جنگ آماده کرده، توانایی‌های دشمن را بررسی کند و به‌جای ورود مستقیم به درگیری‌های نظامی که خسارت‌های زیادی در بردارد، توان نظامی خود را افزایش داده و به این شکل، توان بازدارندگی خود در مقابل حملات دشمنان را تقویت کند.

مترجم: دکتر مریم نصراللهی

انتهای پیام/4106/پ