محقق جوان گیلانی؛
///ادیت لازم////اولویت استان خود را شناسایی و به سمت آن حرکت کردیم
گروهی از محققان دانشگاه آزاد اسلامی واحد لاهیجان با موفقیت دستگاه تشخیص کیفیت چای را تولید کردند.
عرفان شکرالله زاده در گفتگو با خبرنگار حوزه علم، فناوری و دانش‌بنیان گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، توضیحاتی را در مورد دستگاه اختراع گروه خود و اهداف و کاربردهای پروژه بیان کرد. با توجه به مشکلات استان گیلان در خصوص تعیین میزان کیفیت چای برداشتی از مزارع، گروهی از متخصصان جوان دانشگاه آزاد اسلامی واحد لاهیجان پروژه بااهمیتی برای استان خود و حتی کل کشور را آغاز کردند.
آنا: گروه شما چه دستگاهی را طراحی کرده و هدف از ساخت این محصول چیست؟
شکرالله زاده گفت: سازمان چای به دانشگاه آزاد اسلامی واحد لاهیجان طرحی برای تشخیص کیفیت برگ سبز چای خریداری‌شده از چای داران، ارائه داد. با ارائه این طرح گروهی از محققان و دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد لاهیجان تشکیل شد. گروه ما در ابتدا از دوربین‌های مادون‌قرمز برای تشخیص کیفیت چای استفاده کرد. به خاطر اینکه کار سرعت بیشتری بگیرد رفتیم به سراغ دوربین RGB رفتیم.
این محقق جوان افزود: در فصل کشت چای از بهار تا تابستان، نمونه گرفتن از مزارع چای را آغاز کردیم. کارشناسان چای را به ما می‌دادند در حد یک کیلو و می‌گفتند این درجه‌یک است و ما همه این‌ها را ثبت می‌کردیم. در مهرماه شروع کردیم دستگاه را تست کردیم و هر چایی که درون دستگاه می‌گذاریم، پردازش می‌کنیم. آزمایش کیفیت چای را با خود کارشناسان سازمان چای رفتیم و به‌صورت زنده این را انجام دادیم و همان چیزی بود که آن‌ها می‌گفتند، یعنی دستگاه جواب داد.
شکرالله زاده ادامه داد: الآن دقت دستگاه تا 85 درصد است و باید تا سال دیگر به 95 درصد برسد و تا سال 1400 به تولید انبوه رسیده و در تمامی کارخانه‌های چای استان گیلان یا سراسر کشور مستقر شود که وقتی کشاورز یک چایی را می‌آورد مطمئن باشد که 100 درصد آن درجه‌بندی که اعلام می‌شود، واقعی است. چون تقریباً هر کیلو چای درجه‌یک مثلاً 3 هزار تومان است اما درجه 2 تقریباً 2 هزار تومان است که این موضوع در میزان درآمد کشاورز بسیار تعیین‌کننده است.
پژوهشگر دانشگاه آزاد اسلامی واحد لاهیجان عنوان کرد: در هنگام درجه‌بندی چای در روش کنونی ناظر آنجا یک انسان است و به‌هرحال ممکن است دچار خطا شود. چون از گونی‌های چای که می‌آورند یک مشت برمی‌دارد، بررسی می‌کند و نظر می‌دهد که این درجه‌یک یا درجه‌دو یا کلاً غیرقابل خرید است. اکنون با استفاده از این دستگاه خطایی در تعیین درجه کیفیت چای رخ نخواهد داد. همین‌طور در آینده قرار است به‌صورت لحظه‌ای که درجه کیفیت چای ثبت می‌شود، به‌صورت آنلاین به سرور سازمان انتقال یابد تا آن‌ها هم ببینند که در هر کارخانه چای چه مقدار محصول واردشده و دارای چه درجه کیفیتی است؛ بنابراین نظارت کامل شده و خطا به‌طور زیادی کاهش پیدا می‌کند.
آنا: تابه‌حال چقدر برای پروژه دستگاه تشخیص کیفیت چای هزینه کرده‌اید؟
شکرالله زاده بیان کرد: فعلاً نمونه اولیه دستگاه 2 میلیون تومان هزینه داشته است.
آنا: آیا سازمان چای در مسیر ساخت این دستگاه شما را حمایت کرد؟
این محقق جوان گفت: سازمان چای طرح پروژه را ارائه و دانشگاه هزینه ساخت دستگاه را داد. ما برای تولید انبوه و فروش باید یک شرکت دانش‌بنیان ثبت کنیم و دستگاه‌های تولیدی خود را به سازمان چای بفروشیم.
آنا: آیا دانشگاه هزینه دستگاه تشخیص کیفیت چای را به‌صورت کامل پرداخت کرد؟ و با جای دیگری برای فروش دستگاه رایزنی کرده‌اید؟
شکرالله زاده عنوان کرد: بله. دانشگاه آزاد اسلامی واحد لاهیجان کلیه هزینه‌ها را داد ولی این دستگاه چون مخصوص تشخیص کیفیت چای است، در حال حاضر فقط خودِ سازمان چای مشتری ما است.
آنا: گروه شما شامل چند محقق است؟
شکرالله زاده بیان کرد: گروه ما پنج‌نفره است. اعضای گروه عبارت‌اند از استاد راهنما داشتیم آقای خوشحال، عرفان شکرالله زاده برنامه‌نویس، علیرضا روشن‌سان برنامه‌نویس، میلاد بهنیا دانشجوی ارشد که الآن دانشجوی دکترای هوش مصنوعی هستند، رضا علی‌نیا بخش الکترونیک و مهدی گلی پور که طراحی دستگاه و نرم‌افزار را به عهده داشت.
انتهای پیام/4133
انتهای پیام/
