باکو؛ خواهرخوانده تبریز را می‌شناسید؟! +معرفی ویژگی‌های منحصر بفرد آن
شهر باکو پایتخت کشور آذربایجان است و آن را یکی از نفت خیزترین مناطق دنیا می‌دانند.
به گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا، باکو یکی از زیباترین شهرهای آسیایی شناخته می‌شود که در کشور آذربایجان واقع شده است و به آن لقب خواهرخوانده تبریز را داده اند، اما این شهر چه ویژگی هایی دارد؟
این موضوعی است که خبرگزاری آنا در ادامه به آن پاسخ می‌دهد.
معرفی شهر باکو
شهر باکو پایتخت کشور آذربایجان است و آن را یکی از نفت خیزترین مناطق دنیا می‌دانند.
جالب است بدانید؛ به دلیل شباهت زیادی که این شهر با تبریز دارد آن را خواهرخوانده تبریز لقب داده‌اند.
تاریخ شهر باکو به عصر پارینه سنگی (قدیمیترین دوران ماقبل تاریخ انسان) باز میگردد، در آن زمان انسان‌های باستان در آبشوران زندگی می‌کردند.
سنگ نگاره‌هایی که از آن زمان به دست آمده، سطح پیشرفت قبیله‌های محلی که در قلمروی آبشوران پراکنده بودند را در دوره انتقال از عصر سنگ تا اوایل عصر برنز به خوبی نشان می‌دهد.
یافته‌های باستانی تایید می‌کنند که پیدایش شهر باکو در دوره باستان اتفاق افتاد. بسیاری از ساختمان‌هایی که در عصر باستان در محله قدیمی باکو ساخته شدند بر روی پایه‌های ساختمان‌های قدیمی ویران شده شکل گرفتند و اکثریت آن‌ها الان قابل شناسایی نیستند.
- بیشتر بخوانید:
- با زیبایی‌های استانبول آشنا شوید
- با زیبایی‌های شهر آنکارا آشنا شوید
- نواحی شرقی ترکیه، زیبا و حیرت آور!
شهر باکو در ابتدا از قلعه‌هایی کوچک در کناره ساحل تشکیل شده بود. برای حفاظت از شهر در اطراف آن دیوار کشیده و خندق حفر کرده بودند به طوری که حتی در هزاره اول هم این شهر، بندری توسعه یافته بود.
طبق کتیبه‌ای که در پای کوه «بیوک داش» قرار دارد، در آن دوره شهر، تحت سلطه رم بود و در اوایل قرون وسطی، سرزمین باکو بخشی از ناحیه شیروان بود، شیروان یک بخش اداری مستقل بود که تحت فرماندهی ساسانیان قرار داشت و بعد‌ها وقتی آذربایجان به اشغال عرب‌ها درآمد به این سرزمین که شامل باکو، شماخا، دربنت و دیگر شهرهای آذربایجان بود، شروان شاهان گفته می‌شد.
پس از مدتی باکو از یک قلعه کوچک ساحلی به بندر تجاری بزرگ در دریای خزر تبدیل شد و همانند بسیاری از دولت‌های خلافت عرب، دولت شروان شاهان هم نسبتا مستقل بود.
این شهر بار‌ها مورد حمله روس‌ها قرار گرفت، اما به طور کلی تاریخ باکو در آن زمان نسبتا هموار و بی سر و صدا بود.
یکی از این حملات روس‌ها در سال ۱۰۳۰ در باکو اتفاق افتاد، در آن زمان نیرو‌های روس توانستند شروان شاهان را شکست دهند و برخی از سرزمین‌ها را تصرف کنند، اما یک سال بعد، همه آن‌ها از باکو بیرون رانده شدند.
قرن یازدهم با لشکرکشی‌های ترک‌های سلجوقی آغاز شد و در سال ۱۰۶۶ سلجوق‌ها برای اولین بار به شهر باکو حمله کردند و در اواخر قرن بعد دولت شروان شاهان به همراه پایتخت آن‌ها باکو، تحت سلطه سلجوقیان درآمد.
دیوار‌های مستحکم اطراف شهر گسترش پیدا کردند و طبق گفته تاریخ دانان، آن زمان باکو کم کم به یکی از بندر‌های دست نیافتنی دریای خزر تبدیل شد و اهمیت آن به طور قابل توجهی افزایش یافت و در سال ۱۲۲۰ آذربایجان مورد حمله مغول‌ها قرار گرفت، در دومین حمله که در سال ۱۲۳۱ اتفاق افتاد تقریبا همه سرزمین آذربایجان تسلیم مغول‌ها شدند که با این که باکو تنها شهری از آذربایجان بود که تا آخرین توان در برابر مغول‌ها ایستادگی کرد، اما اهالی شهر در نهایت مجبور به تسلیم و تحویل شهر به دشمن شدند.
تحت فرماندهی مغول ها، حکمرانان سلسله شروان شاهان به رعیت‌های خان‌های مغول تبدیل شدند و آن قسمت از سرزمین قفقاز که به تصرف مغول‌ها در آمده بود به سلطانیا تغییر نام داد و باکو تبدیل به قصر زمستانی حاکمان مغولی شد.
پس از فروپاشی دولت مغول در قرن چهاردهم، شروان شاهان مبارزاتی را برای به دست آوردن استقلال انجام دادند، به مدت یک سال باکو و دولت شروان شاهان کاملا مستقل از نیرو‌های خارجی اداره شدند و آن دوره تبدیل به مرحله تازه‌ای از پیدایش تاریخ باکو شد و در آن زمان بود که قصر معروف شروان شاهان بنا شد، امکانات شهری افزایش پیدا کرد و کاروانسرا‌ها و پل‌های زیادی ساخته شدند.
مرحله جدید فتح شهر درست در زمانی آغاز شد که سلسله صفوی در ایران به قدرت رسید.
شاه اسماعیل صفوی، در سال ۱۵۰۱، باکو را تصرف و آن را جزئی از سرزمین‌های ایران کرد و در نتیجه‌ی جنگ بین ایران و عثمانیان ترک، باکو برای چندین سال تحت سلطه نیرو‌های ترک در آمد، به ویژه در سال ۱۵۷۸ شهر را تصرف کردند، اما بعد‌ها نیرو‌های ایرانی آن‌ها را وادار به عقب نشینی کردند.
از آن جایی که باکو یکی از بزرگ‌ترین بنادر تجاری در دریای خزر بود از نظر استراتژیک اهمیت خاصی داشت و به همین دلیل روس‌ها برای به دست آوردن این شهر جنگ‌های زیادی را ترتیب دادند.
جالب است بدانید؛ در اواسط قرن ۱۸ باکو برای اولین بار در سال ۱۷۹۶ توسط نیرو‌های روس اشغال شد و در نهایت در سال ۱۸۰۵ کاملا تحت سلطه روسیه درآمد تا اینکه با فروپاشی شوروی، امروز، شاهد باکویی مستقل هستیم که روز به روز هم گردشگران بیشتری را جذب می‌کند.
مناطق گردشگری باکو
- ایچری شهر
ایچری شهر هسته اولیه شهر باکو است که به دلیل محصور شدن در دیوار‌های کنگره دار به ارگ باکو معروف شده است.
در این شهر قدیمی نشانه‌هایی از انواع قوم‌ها با تمدن‌ها و فرهنگ‌های مختلف وجود دارد مانند ایرانیان، عثمانیان، روس هاو…از مهم‌ترین بنا‌های ایچری شهر «برج دختر و کاخ و موزه‌ی شیروان شاه» است.
- برج‌های شعله
برج‌های شعله از بلندترین آسمان خراش‌های این شهر محسوب می‌شوند که ارتفاع این سه برج ۱۶۱،۱۶۵و۱۸۲ متراست و هرکدام دارای کاربری متفاوتی هستند.
یکی از آن‌ها مسکونی و یکی از آن‌ها تجاری-اداری و دیگری هتل پنج ستاره است و سبک طراحی این برج‌ها ریشه در فرهنگ آذری‌ها دارد. ترک‌های آذربایجان ارزش خاصی برای آتش قائل بودند و ان را عنصری پاک می‌دانستند به همین دلیل در ساخت این برج‌ها از آتش الهام گرفته شد.
- کاخ شیروانشاه (SHIRVANSHAHS’ PALACE)
این کاخ در پشت دیواره‌های شهر قدیمی (شهر قدیمی نام دیگر ایچری شهر است) قرار گرفته است و یکی از قدیمیترین نماد‌های شهر باکو محسوب می‌شود.
این کاخ در قرن پانزدهم و در زمانی که باکو به عنوان پایتخت امپراطوری شیروانشاه انتخاب شد، ساخته شد و یکی از بهترین بنا‌ها و بقایایی است که از ساختمان‌های قدیمی باکو بر جای مانده است. در سال ۲۰۰۰، این کاخ به عنوان میراث جهانی یونسکو انتخاب شد و در لیست این سازمان قرار گرفت.
این کاخ در شهر قدیمی باکو قرار دارد و فاصله آن از مترو ایچری شهر فقط ۵ دقیقه پیاده روی است و یکی از بهترین جاذبه‌های گردشگری شهر باکو محسوب می‌شود.
انتهای پیام/
انتهای پیام/
