خود کرده را تدبیر نیست!/ مردی ناکام با یک جین طلا!/ ایالت خودمختار کیانوش باز هم فرو ریخت

به گزارش خبرنگار حوزه وزنه‌برداری گروه ورزشی خبرگزاری آنا، مسابقات جهانی وزنه‌برداری به میزبانی تایلند در حال برگزاری است، در حالی‌که همه نگاه‌ها به سمت وزنه‌برداران ایرانی است تا در این آوردگاه جهانی با دست پر به ایران بازگردند، روز گذشته در کمال ناباوری، کیانوش رستمی در حرکت یک‌ضرب اوت کرد و در حالی که در حرکت دو ضرب مجوز وزنه زدن داشت اما به دلیل مصدومیت از ادامه مسابقات کنار رفت. 

کیانوش رستمی این بار هم ناکام شد، او که مدعی بود خودش تک و تنها مدال المپیک ریو را به دست آورد و نمونه سیستم تمرینی‌اش را هیچ سرمربی نمی‌تواند طراحی کند در کمال ناباوری در دومین مسابقات جهانی هم ناکام شد. او در رقابت‌های قهرمانی جهان 2018، در بازی‌های آسیایی جاکارتا و حالا این‌بار در مسابقات جهانی 2019 بدترین نتایج دوران ورزشی‌اش را کسب کرده است. عملکرد ضعیف رستمی به همگان ثابت کرد خودروی در ورزش ایران نه تنها سودی ندارد بلکه خیلی زود یک قهرمان طلایی المپیک را به دوران ناکامی و شکست می‌رساند. اتفاقی که در چند وقت اخیر برای رستمی بارها رخ داد؛ اما او همچنان مصمم‌تر از قبل ادامه داد و احتمالاً با روحیه‌ای که از این وزنه‌بردار سراغ داریم در آینده هم این کار را تکرار می‌کند که  البته نتیجه‌اش تنها حسرت برای خودش و وزنه‌برداری ایران خواهد بود. 

ورزشکارسالاری مدت‌هاست که در وزنه‌برداری ایران به راه افتاده و هر بار هم مسئولان فدراسیون وزنه‌برداری با سازهای ناکوک رستمی همراهی می‌کنند. مشخص نیست چرا فدراسیون تا به این حد به یک ورزشکار امتیاز می‌دهد؟

رستمی در دوران مربیگری حسین توکلی، سجاد انوشیروانی و حالا هم محمدحسین برخواه، ساز جدایی از تیم ملی وزنه‌برداری را زد و اعلام کرد که خودش تنهایی تمرین می‌کند چرا که هیچ‌کس را به عنوان سرمربی قبول ندارد. در زمانی که انوشیروانی هدایت تیم ملی را برعهده داشت با توجه به نزدیکی المپیک ریو، فدراسیون، کیانوش را به حال خودش گذاشت تا طبق برنامه‌هایی که در سر دارد تمرین کند و به مدال خوش رنگ المپیک برسد. بخت با کیانوش و البته وزنه‌برداری ایران یار بود و در المپیک ریو او گردن‌آویز خوش‌رنگ طلا را از آن خود کرد.

اما دوران اوج و ناکامی پس از المپیک ریو آغاز شد.  رستمی باز هم روش خود را پیش گرفت و در حالی که همه خانواده وزنه‌برداری با این موضوع به شدت مخالف بودند؛ اما پافشاری‌های کیانوش و البته مدارای مسئولان فدراسیون وزنه‌برداری در نهایت باعث شد تا این وزنه‌بردار کشورمان به راه خودش ادامه دهد و جدا از تیم و بدون سرمربی و تنها زیر نظر برادرش که اتفاقا سابقه‌ای مربیگری هم در وزنه‌برداری ندارد، تمریناتش را پیگیری کند. البته با این تفاوت که رستمی بعد از المپیک ریو از دوران اوج خود فاصله گرفت و ناکامی پشت ناکامی نصیبش شد. با وجود شکست‌های متعددی که این وزنه‌برداری طلایی کشورمان کسب می‌کرد؛ اما همچنان بر این باور بود که خودش به همراه بردارش بهتر از هر کسی دیگری می‌توانند در راه رسیدن به مدال و مسیر سخت المپیک توکیو نتیجه قابل قبول کسب کند. باوری که حالا باید اسمش را سراب بنامیم چرا که جز ناکامی و شکست آورده‌ای برای کیانوش طلایی المپیک نداشت.

رستمی پس از تغییر وزن به دسته 96 کیلوگرم آمد، جایی که امید اول ایران در این وزن حضور دارد و در چند سال اخیر نشان داده که یکی از قدرتمندترین وزنه‌برداران است و شانس اصلی کاروان ایران برای کسب مدال در آوردگاه توکیو است، کیانوش با این تصمیم کار را برای خود سخت کرد.البته همان زمانی که قصد تغییر وزن داشت، شورای فنی فدراسیون وزنه‌برداری با نظر مثبت رئیس بدون هیچ مخالفتی با این موضوع موافقت کردند و رستمی به دسته ۹۶ کیلوگرم آمد تا همراه با سهراب ایران رقابتی تنگاتنگ داشته باشند.بدون‌شک یکی از تلخ‌ترین اتفاقات مسابقات جهانی امسال، غیبت سهراب مرادی بود. او قبل از این مسابقات مصدوم شد و چند وقتی هم به آلمان رفت تا بتواند با مداوای کتف آسیب‌دیده‌اش حداقل برای المپیک توکیو آماده به میدان بیاید.

رستمی در مسابقات جهانی در حالی که پیش از این بارها گفته بود به همراه برادرش تمرین می‌کند روی تخته رفت و با سه بار اوت شدن در حرکت یک‌ضرب ناکام این رقابت‌ها لقب گرفت. در واقع ضعف اصلی رستمی و بردارش ناهماهنگی در جدول خوانی مسابقات بود و به گفته کارشناسان وزنه‌برداری، وزنه ۱۸۰ کیلوگرم به اشتباه برای این وزنه‌بردار انتخاب شد و همین موضوع باعث شد که او در مهار آن ناکام‌ شود و تمرکزش بهم بخورد و در ادامه هم‌ نتواند وزنه‌هایش را در یک‌ضرب مهار کند و با همین موضوع ساده، دست کیانوش از مدال جهانی کوتاه ماند تا حسرت همیشه بر دل کیانوش و تیم ملی وزنه‌برداری ایران برای از دست دادن امتیاز او در کسب نتیجه تیمی بماند.

رستمی با دست خودش این بار هم از مسابقات جهانی سهمش ناکامی و شکست شد. او که مدعی بود هیچ‌کس برنامه تمرینی او را ندارد، در این سال‌ها روی ریل ناکامی و شکست غلت زد و جالب از همه فدراسیون‌ هم در برابر زیاده‌خواهی‌های این وزنه‌بردار سکوت اختیار کرده و با او  مدارا کرد. حتی در یک‌ مقطعی فدراسیون مقابل خواسته‌های کیانوش ایستادگی کرد اما این وزنه‌بردار هم‌ اعلام کرد برای همیشه ورزش را کنار می‌گذارد و در نهایت مثل همیشه فدراسیون در برابر کیانوش کوتاه آمد. تا المپیک توکیو کمتر از یک سال دیگر زمان باقی‌مانده و در این سه سال که از عمر المپیک ریو می‌گذرد هیچ کس به اندازه کیانوش با حواشی و چالش روبه‌رو نبوده و البته هیچ فدراسیونی هم به اندازه فدراسیون وزنه‌برداری با ورزشکار خود مدارا نکرده است. اینکه مسئولان فدراسیون هم‌چنین سیاستی در پیش گرفتند خودش نکته عجیب و البته قابل تامل است!

 به هر روی رستمی در مسابقات جهانی ناکام ماند  و دستش از مدال کوتاه ماند و یک شکست دیگر به کارنامه مردی که یک جین مدال طلا دارد اضافه شود!شکست‌های مکرر کیانوش به خوبی به فدراسیون‌نشینان نشان می‌دهد حالا وقت تغییر سیاست است، این ایالت خودمختار فروریخته  و باید هر چه سریعتر طرحی نو دراندازند و این بار با بی‌تفاوتی از کنار چنین موضوع مهمی نگذرند. 

کیانوش در جریان مسابقات به هیئت ژوری این اجازه را داد تا ذهن او را در انتخاب وزنه‌ها بهم بریزند تا در مهار وزنه‌ها ناکام بماند. او پس از این شکست به هیئت ژوری گفت:«باعث و بانی حذف من در این رقابت ناعادلانه شما هستید و باید پاسخگوی خداوند باشید بخاطر این بی عدالتی که در حق من روا داشتید.»

بدون شک این اعتراض رستمی به هئیت ژوری از نگاه فدراسیون جهانی وزنه‌برداری دور نمی‌ماند و برای این وزنه‌بردار کشورمان تبعاتی خواهد داشت. کمااینکه اگر رستمی اعتراضی هم داشت باید از طریق فدراسیون این کار را انجام می‌داد. اما سؤال اصلی اینجاست تا چه زمانی قرار است کیانوش رستمی، زمین و زمان را برای ناکامی‌ها خود مقصر بداند و  در سال منتهی به المپیک چنین نتایجی را رقم بزند؟! تا چه زمانی فدراسیون وزنه‌برداری سیاست بی‌تفاوتی‌اش را کنار می‌گذارد و در برابر خواسته‌های کیانوش می‌ایستد؟ مگر نه اینکه هر ورزشکاری در وهله اول باید تابع فدراسیون و بعد از آن سرمربی خودش باشد، تا چه زمانی قرار است ورزشکار سالاری در فدراسیون وزنه‌بردار ادامه داشته باشد و چرا فدراسیون‌نشینان برای این تفکر خودمختار او فکری نمی‌کنند. 

وزنه‌برداری ایران در المپیک توکیو به دلیل مثبت اعلام شدن تست دوپینگ وزنه‌برداران در سال‌های قبل با کاهش سهمیه روبه‌رو شد و از همین روی تنها دو سهمیه در بخش مردان دارد. با نتایجی که رستمی در چند وقت اخیر به جای گذاشته است به نظر می‌رسد او برای رسیدن به میدان المپیک و کسب مدال در آن آوردگاه راه سختی پیش‌رو دارد و بعید است بتواند افتخارات المپیک ریو را در توکیو تکرار کند.

انتهای پیام/4051/4057/