بازگشت غریبانه تیم فوتسال بانوان!/ غیبت مسوولان ورزش کشور در مراسم استقبال
به گزارش گروه رسانههای دیگر خبرگزاری آنا، روزنامه اعتماد در گزارشی نوشت: بازار پیام تبریک و تهنیت هم البته در دو سه روز گذشته بهشدت داغ بود و مسوولان ورزشی و غیرورزشی، هنرمندان و اکثر چهرههای شاخص در شبکههای اجتماعی خود نسبت به موفقیت تیم ملی فوتسال بانوان ایران در مسابقات قهرمانی آسیا واکنش نشان داده و ابراز خوشحالی کردند. نکته قابل تامل البته همین جاست. یک پیام تبریک و قدردانی خشک و خالی شاید از نظر مسوولان، برای قهرمانانی که در ورزش ایران تاریخساز شدند کافی بود!
اتفاقاتی که در بازه زمانی کوتاه قهرمانی تا بازگشت تیم ملی به تهران رخ داد، واقعیت تلخ «موجسواری» و «تبلیغات شخصی» را به همه نشان داد. حقیقت این حرف وقتی برای اهالی ورزش مشخص میشود که هیچ یک از مسوولانی که انتظار میرفت برای مراسم استقبال از تیم ملی فوتسال پس از قهرمانی آسیا در فرودگاه امام خمینی (ره) حاضر شوند، به خودشان زحمت انجام این کار را ندادند. به این ترتیب در کمال تعجب و البته نهایت تاسف، بانوان فوتسالیست تاریخساز بعدازظهر روز یکشنبه، وقتی وارد سالن فرودگاه شدند، مورد استقبال
چهرههایی آشنا قرار گرفتند که تنها حامیان آنها در سالیان گذشته بودهاند. باور کردن این موضوع که در مراسم استقبال از تیم ملی فوتسال بانوان بعد از قهرمانی در جام ملتهای آسیا، فقط اعضای خانوادهشان حضور داشتند شاید بعد از این موفقیت بزرگ و تاریخی سخت باشد. اما عدم حضور مقامات و حتی نماینده وزارت ورزش و جوانان، کمیته ملی المپیک و مسوولان ورزش کشور در فرودگاه علامت سوال بزرگی بود که هیچ کسی برای آن جواب قانعکنندهای پیدا نمیکرد. به این ترتیب بود که بانوان تاریخساز ورزش ایران، بازگشتی «غریبانه» به کشورشان داشتند و حسرت یک تشکر خشک و خالی حضوری در بدو ورود از طرف مسوولان به دل تمام آنها باقی ماند.
بانوان در شرایطی با شایستگی و تحمل و پشت سرگذاشتن مشکلات بسیار زیاد، برای نخستین بار قهرمان شد که معلوم نیست فدراسیون، کمیته المپیک و وزارت ورزش چه پاداشی برای آنها در نظر خواهند گرفت. تیمهای ملی فوتبال آقایان در مسابقات مختلف شرکت کردهاند و در سالهای اخیر چیزی جز ناکامی به ارمغان نیاوردهاند. در این میان بانوان جور آقایان را هم کشیدند و حتی به مدیریت حاکم در فدراسیون ثبات بخشیدند! پاداش این افتخارآفرینی آنها اما تنها «صددلار» ناقابل برای هر پیروزی در مسابقات بوده، که آن هم به صورت نصف و نیمه به بازیکنان و اعضای کادر فنی پرداخت شده است. بانوان تاریخساز با بدترین تدارکات نسبت به حریفان تا بن دندان مسلح شرق آسیایی و البته کمترین توجه از طرف مسوولان بدون اینکه جنجالی به راه بیندازند، به مسابقات اعزام شدند و با عملکردی خیرهکننده حریفان خود را یکی پس از دیگری از پیش رو برداشتند و قهرمان آسیا شدند. برای اینکه ثابت کنند که «میتوانند» و نیاز به حمایت و توجه بیشتر دارند. در نهایت بعد از این افتخار در زمان بازگشت، متوجه شدند قهرمانی آنها برای مسوولان ارشد ورزش کشور آنقدر مهم نبوده که مجبورشان کند برای حضور در مراسم استقبال به فرودگاه بیایند. حتی اگر وزارت ورزش و جوانان و کمیته ملی المپیک در چند وقت آینده برای قدردانی از زحمات آنها بهترین مراسم تجلیل را برگزار کنند، این انتقاد به آنها وارد است که چرا هیچ نمایندهای در فرودگاه امام خمینی (ره) برای استقبال از تیم ملی بانوان نداشتند.
«برای هر پیروزی تیم ملی به بچهها حدود صد دلار پاداش نقدی در بازیها پرداخت شد. اما به خاطر عنوان قهرمانی و موفقیتی که کسب کردهایم که تا الان که برگشتهایم هیچ اتفاقی نیفتاده است و ما هم نمیدانیم قرار است پاداش بگیریم یا خیر». این جملات صحبتهای فرشته کریمی بهترین بازیکن فوتسال آسیا و زننده گل قهرمانی تیم ملی فوتسال بانوان است. کریمی میگوید: «ما تمام تلاش خود را کردیم تا بهترین نتیجه را کسب کنیم. از نظر برنامهریزی و امکانات به جرات میتوانم بگویم که نسبت به حریفان شرق آسیا در مضیقه بودیم. اما این مساله باعث نشد که روحیه خود را از دست بدهیم. ما برای کشورمان و خوشحالی مردمی تیم را قهرمان کردیم که همیشه در این مدت نسبت به ما لطف داشتند. برای همین خاطر خود من تمام گلهایم را به مردم تقدیم میکردم. اینکه چرا هیچ کدام از مسوولان در فرودگاه حاضر نشدهاند هم دلیلش را نمیدانم. اما همین که تلاش و زحمات بچههای ما به چشم مردم دیده شد، برای همه کافی است.» فروزان سلیمانی، سرمربی تیم ملی فوتسال بانوان هم البته دل پری دارد. او با سختترین شرایط تیمش را آماده حضور در مسابقات کرد اما در نهایت توانست ایران را قهرمان آسیا کند. سلیمانی در بدو ورود به ایران بعد از این افتخارآفرینی به خبرنگار «اعتماد» گفت: «من از زحمات همه بچهها تشکر میکنم. ما حدود دو سال زحمت کشیدیم و تلاش کردیم تا بتوانیم بهترین نتیجه را کسب کنیم. قهرمانی کمترین حق ما بود که به آن رسیدیم. بانوان تیم ملی فوتسال را قهرمان آسیا کردند که به مسوولان بگویند به حمایت بیشتر نیاز دارند. ما مسابقات جهانی را در پیش داریم. الان که تیم قهرمان شده خیلیها پیام تبریک دادند. مردم هم بهشدت به ما لطف داشتند. ولی باید روی این مساله تاکید کنم که این تیم توانایی خود را نشان داد. اما به جای پیام تبریک به حمایت و توجه مسوولان احتیاج دارد. من امیدوارم قبل از اینکه عرق این بچهها هم خشک شود، پاداش در خور توجهی به خاطر این نتیجه تاریخی به آنها تعلق بگیرد و این اتفاق مشمول وعده و وعید و زمان هم نشود.»
نیلوفر اردلان، کاپیتان و باتجربهترین بازیکن تیم ملی فوتسال بانوان، در آستانه اعزام تیم به مسابقات قهرمانی آسیا، به خاطر مخالفت همسرش نتوانست در کنار تیم باشد و مجبور شد در ایران بماند. اشکهای او در فردوگاه امام خمینی (ره) به هنگام ورود تیم به کشور بعد از قهرمانی، اتفاقی بود که از چشم هیچ کسی پنهان نماند. بازیکنان تیم ملی به محض روبهرو شدن با اردلان، کاپ قهرمانی مسابقات و مدالهای خود را به او تقدیم کردند و دقایقی با صدای بلند و به صورت تیمی کاپیتان خود را مورد تشویق قرار دادند. بازیکنان تیم ملی در مصاحبههای خود با رسانهها هم نسبت به اتفاقاتی که برای نیلوفر اردلان رخ داد ابراز تاسف و ناراحتی کردند و از مسوولان خواستند برای حل مشکل او مساعدت لازم را داشته باشند. به هر صورت اشکهای اردلان هم در مراسم استقبال از همتیمیهایش بهشدت توی چشم میزد. درست مثل غیبت مسوولان ورزش کشور در فرودگاه!
انتهای پیام/