دفنوازی تبدیل یک هویت قومی شاخص به یک هویت ملی در موسیقی ایران است
عماد توحیدی در گفتگو با خبرنگار حوزه موسیقی گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا، درباره نهمین جشنواره بینالمللی «دف؛ نوای رحمت» گفت: جشنواره در بخش تکنوازی بانوان و آقایان در دو رده سنی ١٣ تا ١٩ سال و ١٩ سال به بالا و همچنین بخش گروهنوازی و بخش مولودیخوانی بهصورت آزاد و بدون محدودیت سنی انجام شد و گروههای مختلفی از نقاط مختلف ایران با آمادگی چشمگیر در جشنواره حضور داشتند و در این بین حضور مغتنم برخی گروههای کشورهای فارسیزبان و همسایه نیز شایان توجه بود.
وی با بیان اینکه عامل اصلی که باعث همگرایی اجتماع بزرگی از هنرجویان و نوازندگان و كارشناسان دفنوازی در سنندج شده است بیشک ربط مستقیمی به هویت ملی ایران بزرگ دارد، بیان کرد: اینکه نوای دف بهعنوان یک شاخصه فرهنگی قدرتمند در سرزمین کردستان در عرض چند دهه در همه نقاط ایران بزرگ از کرمان، یزد و خراسان گرفته تا آذربایجان، خوزستان و مازندران و دیگر نقاط طنینانداز میشود بیانگر تبدیل یک هویت قومی شاخص به یک هویت ملی در موسیقی ایران است. این اتفاق به من یادآوری میکند که در جهان پر قیلوقال و جعل و قلب امروز هنوز هویت ملی این سرزمین پرجلال و شکوه، زنده و زاینده است.
داور جشنواره بینالمللی «دف؛ نوای رحمت» اظهار کرد: من جدای از بحثهای فنی که در جشنواره سال گذشته هم بهطور مفصل در این خصوص صحبت کردیم باید به یک نکته مهم دیگر اشاره کنم. همه میدانیم که دفنوازی یک آیین مردمنهاد معنوی است و اگر نوازندگان دف قبل و بعد نوازندگی ساز را میبوسند و بر دیده میگذارند برای احیاناً توسل به ساختار فیزیکی دف نیست که به قول عطار: «سه چیز مختلف او را تن آمد/ ز حیوان و نبات و معدن آمد». حیوان پوست، نبات چوب و معدن همان حلقهها و زنجیرهای سازند. اینها هیچکدام به ذات قدسی نیست! آنچه قدسی است معنویت خداجو و کمالطلب نوازنده اهل معناست که ساز خود را در فضای روحانی و عرفانی مجالس حمد و نعت و مدح و منقبتی و اذکار و اشعار عرفانی و مذهبی به کار میگیرد.
توحیدی با اشاره به نام جشنواره عنوان کرد: کلمه «رحمت» در نام جشنواره نشاندهنده مهربانی و دلسوزی و بخشایندگی است که هم وجهی الهی دارد و هم وجهی انسانمدار. اگر این قول را بپذیریم که دف نوای رحمت است، نوازنده دف هم باید مظهر رحمت باشد. به قول حکیم ناصر خسرو: «ز رحمت مصور ز حکمت مقدر/ به نسبت مطهر به عصمت مشهر». نوازندهایی که در ساحت رحمت و عرفان دف مینوازد رحمت مصور است! مهربان است! دلسوز است و دستگیر! عاشق و اهل معناست! نوازنده دف اگر بد دل و بدبین و بدکار باشد بدنام كننده نكونامی است.
وی با تأکید بر این مطلب که باید تلاش کنیم که جشنواره اتفاقی باشد برای رفاقت و رقابت انسانهایی که همگی با زبان دف همزبانند، گفت: بسیار مبارک خواهد بود که این همزبانی به همراهی و همدلی و همنفسی راستین و پاک هم بیانجامد. جشنواره دفنوازی با برخی برنامهریزیها در آینده نزدیک، ظرفیت والایی در پالایش برخی پلشتیها، تعصبات كوركورانه و ترمیم برخی دیدگاهها و نظرات غیر کارشناسی و یا غرضورزانه را دارد و تردید ندارم که در سالهای آینده به این مهم دست مییابد.
توحیدی درباره عوامل موفقیت و اجرای مناسب این جشنواره تشریح کرد: در مورد مدیریت و سازماندهی جشنواره باید تأکید کنم که حضور گروه اجرایی جشنواره که عمدتاً هنرمند هستند و از سویی ثبات در مدیریت حوزه هنری کردستان و همچنین برخورد غیرتمندانه و مدبرانه کل این مجموعه با موانع و مشکلاتی گاه سهمگین در کنار حمایت و نظارت مرکز موسیقی حوزه هنری سطح جشنواره را ارتقا و ارتفاعی مشهود میبخشد. این مجموعه هر سال با پختگی و جدیت برخی موانع زیرساختی دورههای گذشته را مرتفع میکنند و بر اساس طرحی كارشناسی، مطالعه شده و با زمانبندی دقیق به شکل کلی در پی براندازی طرحی نو برای برگزاری حسابشده دورههای بعد هستند.
این استاد دفنوازی در پایان خاطرنشان کرد: خوشبختانه عموم نیروهای مرکز موسیقی حوزه هنری یا شاعرند یا موسیقیدان و یا اهالی راستین فرهنگ هستند و «موضوعشناسی» بخش راهبردی جشنواره فارغ از برخی تعصبات و دلبستگیهای قومی و عقیدتی با حفظ جمیع جهات تنها بر وقوع یک رویداد هنری خالص و ناب متمرکز است و این برای اهالی موسیقی بسیار شیرین و دلپسند است.
انتهای پیام/4072/4028/
انتهای پیام/