منازعات پنهانی مرکل و مکرون
گروه بینالملل خبرگزاری آنا؛ اگرچه مقامات ارشد اروپایی همواره بر روی همگرایی رهبران این مجموعه تأکید دارند، اما در عمل این همگرایی در میان سران اروپای واحد مشاهده نمیشود. اختلافات سیاسی و اقتصادی میان برلین و پاریس همچنان ادامه دارد. اختلافاتی که نشان میدهد روش آلمان و فرانسه در حل بحران اقتصادی اروپا با یکدیگر تفاوتهای آشکار دارد و این روشها قاعدتاً نمیتوانند به یکدیگر نزدیک شوند.
از زمان سرکار آمدن امانوئل مکرون و حضور وی در کاخ الیزه بهعنوان رئیس جمهور جدید فرانسه تاکنون، مقامت برلین و پاریس سعی کردهاند از اختلافات اقتصادی موجود میان خود رونمایی نکنند حال آنکه همه اختلافات به قوت خود باقی است. واقعیت امر این است که آنگلا مرکل همچنان بر روی سیاستهای ریاضتی در اروپا و خصوصاً منطقه یورو اصرار میورزد و در مقابل، مکرون نسبت به ایجاد و اعمال اصلاحات اقتصادی در منطقه یورو باور دارد.
اختلافات برلین و پاریس نهتنها در حوزه اقتصاد، بلکه در حوزه سیاست خارجی نیز خود را طی سالهای گذشته خود را نشان داده است. در دوران ریاست جمهوری اولاند و در جریان طرح ادعای واهی استفاده دولت سوریه از سلاح شیمیایی، دولت آلمان مخالفت خود را با هرگونه حمله نظامی به سوریه اعلام کرد. این در حالی بود که فرانسوا اولاند چنین حملهای را ناممکن ندانسته و بر مشارکت کشورش در این حمله تأکید کرده بود.
سخنگوی دولت آلمان اعلام کرده بود که برلین دلیلی برای مداخله نظامی در سوریه نمیبیند. این اظهارات در حالی مطرح شد که رئیس جمهور فرانسه مداخله نظامی در سوریه را در صورت موافقت شورای امنیت سازمان ملل متحد ممکن میدانست. در حال حاضر نیز دولت مکرون مواضع مشابهی را در قبال دولت و مردم سوریه دارد. او همچنان بر همپیمانی با ایالات متحده در سوریه تأکید دارد. البته اعلام خبر خروج نیروهای نظامی آمریکا از سوریه ضربه شدیدی را به دولت مکرون وارد ساخته است.
برلین و پاریس هماکنون در دو دنیای متفاوت سیر میکنند. اگرچه مرکل همواره اعلام میکند که با امانوئل مکرون توافقات خوبی بر سر بحران اقتصادی اروپا پیدا کرده و دو کشور در راستای حل بحرانهای مشترک مالی و سیاسی اروپا با یکدیگر همکاری گستردهای خواهند داشت اما واقعیت امر چنین چیزی را نشان نمیدهد. رئیس جمهور فرانسه برنامههای خود را در تناقض با برنامههای اقتصادی مرکل میداند و مرکل نیز از زمان روی کار آمدن مکرون در فرانسه نتوانسته است روی آرامش را به خود ببیند.
وجه مشترک هر دو سیاستمدار اروپایی، یعنی مرکل و مکرون، شکست آنها در اعمال سیاستهای اقتصادی مدنظر خود است. طرح ریاضت اقتصادی مرکل مدتهاست با شکست و ناکامی مواجه شده و در مقابل، اصلاحات اقتصادی مکرون نیز نهتنها از سوی شهروندان اروپایی، بلکه از سوی فرانسویها نیز مورد پذیرش قرار نگرفته است. تحرکات جلیقه زردها علیه دولت مکرون را میتوان بیانگر همین مسئله دانست.
مرکل اعلام کرده است که در سال 2021 از سمت خود کنارهگیری خواهد کرد. مکرون نیز هماکنون وضعیت خوبی در نظرسنجیهای انتخاباتی ندارد و محبوبیت وی به حدود 22 درصد تنزل پیدا کرده است. همین مسئله انتخاب مجدد مکرون در انتخابات ریاست جمهوری سال 2022 ر در هالهای از ابهام قرار داده و بسیاری از تحلیلگران مسائل سیاسی در فرانسه معتقدند که مکرون سرنوشتی بهتر از سارکوزی و اولاند پیدا نخواهد کرد. البته این در صورتی است که مکرون بر اثر اعتراضات عمومی ناچار به استعفا نشود.
بدون شک در آیندهای نزدیک شاهد تشدید اختلافات میان برلین و پاریس بر سر مسائل و بحرانهای متفاوت جاری در نظام بینالملل خواهیم بود. همچنین اختلافات میان آنگلا مرکل و مکرون بر سر بحران مالی اروپا به قوت خود باقی خواهد ماند، هر چند که آنها ترجیح میدهند در این خصوص سخنی به میان نیاورند.
در خفایای مناسبات سیاسی و اقتصادی برلین و پاریس، مرکل و مکرون سعی دارند به هر نحو ممکن رفتار اقتصادی و سیاسی یکدیگر را به چالش کشیده و طرحهای ارائهشده از سوی یکدیگر را به صورتی غیررسمی وتو کنند. بحران موجود در مناسبات برلین و پاریس نمونه و نمادی بارز از بحرانی است که سرتاسر اروپای واحد را فرا گرفته و اتحاد سیاسی و اقتصادی کشورهای عضو منطقه یورو و اتحادیه اروپا را نشانه گرفته است. این روند فعلاً متوقف نخواهد شد و بالعکس، بهسوی سختتر شدن شرایط موجود سوق پیدا خواهد کرد.
انتهای پیام/4095/
انتهای پیام/