5 سؤال که پاسخ آنها نشان می‌دهد در مسیر موفقیت هستید یا نه
اگر همه چیز طبق برنامه‌ریزی‌هایمان در زندگی پیش برود، نیازی نیست به محض به وجود آمدن هر مشکل یا مانعی در مسیر به احساس ناامیدی و ناتوانی در کنترل شرایط برسیم.
به گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا، در حقیقت اگر مسیر زندگیمان را به درستی انتخاب کرده باشیم، می‌توانیم از تمام لحظات زندگیمان لذت ببریم و بدانیم که بعد از سختی‌ها به آن چه که انتظارش را می‌کشیم، دست خواهیم یافت. در ادامه با ما همراه باشید تا نشانه‌هایی را از زبان روانپزشک معروف «گرنت هیلاری برنر» معرفی کنیم که از بودن زندگی در مسیر موفقیت و پیشرفت خبر می‌دهند. به گزارش یوکن، او این نکات را با تکیه بر تجربیات شخصی و تحقیقات علمی خود ارائه داده است.
1- آیا هر روز منتظر تجربیات لذت بخش هستید؟
افرادی که نیازهای خود را به خوبی می‌شناسند، روز خود را با انتظارات مثبت آغاز می‌کنند و با روی باز به استقبال رخدادهای هر روز می‌روند. این انتظارات مربوط به فعالیت‌های شغلی، تحصیلی یا خانوادگی است یا حتی ممکن است خارج از محدوده برنامه‌های هر روز باشد. چند دقیقه مطالعه کتاب، تماشای برنامه مورد علاقه، وقت گذرانی با دوستان یا هر کاری که از علایق شخصی‌تان باشد، می‌تواند این تجربه لذت بخش را برایتان فراهم کند. هدف این است کاری کنید که از انجام آن لذت ببرید. ساعاتی را که به خودتان و علاقه‌‌مندی‌هایتان اختصاص می‌دهید به ویژه در زمانی که زندگی برایتان سخت و چالش‌برانگیز است، باعث تقویت روحیه شما می‌شود و برای مقابله با مشکلات زندگی آماده‌تان می‌کند.
2- از زندگی کردن احساس خوبی دارید؟
این که با وجود تمام سختی‌ها و تردیدها از زنده بودن احساس خوبی داشته باشیم، نشان دهنده بودن زندگیمان در مسیر موفقیت است. هر فردی ممکن است در زندگی خود دچار استرس شود. استرس با توجه به موقعیتش می‌تواند مثبت یا منفی باشد اما همیشه فرصت خوبی برای رشد و یادگیری است. هر فردی ممکن است به طریقی با اتفاقات چالش‌برانگیز زندگی مواجه شود، به همین خاطر پیامدهای ناشی از این چالش‌ها نیز در هر فردی متفاوت است. عده‌ای در اثر مواجهه با مشکلات خانوادگی و کاری دچار تزلزل شخصیت می‌شوند و ممکن است از خودشان و دیگران فاصله بگیرند و گرفتار ناامیدی شوند. ناامیدی احساسی طبیعی است اما اگر این احساس به عادت تبدیل شود بهتر است به سراغ یک مشاور بروید. وقتی با چنین حالتی برخورد می‌کنیم، ارتباطمان با زمان حال از دست می‌رود و احساس شادی و پرانرژی بودن نداریم. در این حالت، قادر به خوش‌بینی و انعطاف‌پذیری شناختی نخواهیم بود و هیچ رغبتی برای به چالش کشیدن خودمان در اتفاقات سخت و طاقت‌فرسا نخواهیم داشت. بنابراین اگر صبح که از خواب بیدار می‌شوید و به خودتان می‌گویید از امروز نهایت استفاده را ببر و در زمان حال زندگی کن و این را هم می‌دانید که گاهی ممکن است برنامه به درستی جلو نرود یعنی مسیر درستی را در نظر گرفته‌اید.
3- در زمان حال زندگی می‌کنید؟
یکی از اصول خودمراقبتی این است که در عین این که به زمان حال توجه داریم از ابعاد کلی‌تر زندگی نیز غافل نشویم. برای مثال، باید بتوانید درکی از روایت زندگیتان در زمان گذشته تا حال و از حال تا آینده داشته باشید. باید یاد بگیرید بدون این که در گذشته غرق شوید به اتفاقات گذشته نیز توجه کنید و از تجربیاتتان استفاده کنید اما خیلی در اتفاقات بد گذشته جا نمانید. حتی می‌توانید خود را در زمان جلو ببرید و با ذهنیتی منعطف به آینده پیش بروید. باید به‌رغم زندگی در زمان حال به توانایی خودنظارتی سالم در گستره زمان برسید و بدون غرق شدن در گذشته از تجربیات آن روزها درس بگیرید و بدون ترس از آینده منتظر فرداهای دیگر باشید.
4- هر شب کارهایتان را بررسی می‌کنید؟
پایان روز وقت مناسبی است تا با خود خلوت کنید و ببینید روزتان را چگونه پشت سر گذاشته‌اید. باید ببینید تا شب چه احساسی را تجربه کرده‌اید، سرکار چطور بوده است، با چه مشکلات و چالش‌هایی مواجه شدید و چه تجربیاتی به دست آوردید. به این نتیجه می‌رسید برخی روزها با احساسی فوق‌العاده و برخی روزها با پشیمانی و ناامیدی به پایان رسیده است. البته فردی که زندگی‌اش در مسیر درستی قرار دارد، بیشتر شب‌ها احساس رضایت می‌کند. هر فرد ممکن است انتظار متفاوتی از هر روز خود داشته باشد، پس لازم است اولویت‌ها و ارزش‌های خود را بشناسید. همچنین شب‌ها اهداف روز بعدتان را مرور کنید و خود را از تمام افکار منفی و آزاردهنده رها کنید. اگر با احساس رضایتی که سرشار از کمال‌گرایی نباشد، به استقبال خواب بروید و بدانید امروز تمام دغدغه‌هایتان را در نظر گرفته‌اید و فردا هم برای رسیدن به اهدافتان برنامه دارید، یعنی زندگیتان در مسیر درستی قرار دارد و به خوبی اوضاعتان را مدیریت می‌کنید.
5- برای کارهای مورد علاقه‌تان وقت می‌گذارید؟
خیلی از ما تنها مشغول فعالیت‌های شغلی هستیم و به اشتباه فکر می‌کنیم که فعالیت‌های حرفه‌ای به تنهایی می‌توانند باعث رضایت از زندگی شوند اما این طرز تفکر کاملاً اشتباه است و ممکن است این باور به خاطر عوامل اجتماعی و فرهنگی ایجاد شده باشد. این وضعیت وقتی خطرناک‌تر می‌شود که فرد به شغل خود علاقه کافی ندارد. باید به شغل خود به دید یک سکوی پرتاب نگاه کنید که می‌تواند ما را به اهداف فردی و حرفه‌ای دلخواه‌مان برساند. کار وسیله‌ای برای رسیدن به هدف است و نباید نقشی را که در ارضای نیازهای بنیادین ایفا می‌کند، نادیده گرفت.
منبع: روزنامه خراسان
انتهای پیام/4028/
انتهای پیام/
