المپیکی‌های بلاتکلیف!
حال و روز ناخوش «مادر ورزش» در ایران
عدم حضور برخی ملی‌پوشان نام‌آور در لیست تیم ملی و بلاتکلیفی حدادی و تفتیان دو ملی‌پوش المپیکی نشان می‌دهد که دوومیدانی مادر ورزش در ایران حال و روز خوشی ندارد.
گروه ورزشی خبرگزاری آنا؛ فرزانه شریفی: کمتر از 20 ماه دیگر تا المپیک توکیو زمان باقی مانده و در این شرایط هنوز وضعیت برخی ملی‌پوشان رشتۀ دوومیدانی مشخص نشده است. اگر به روند دوومیدانی از المپیک ریو تا به امروز نگاه گذرا داشته باشیم نمی‌توان روی این رشته برچسب موفقیت بگذاریم البته مدال‌های بازی‌های آسیایی تا حدودی تیغ تیز برنده انتقادها را از دوومیدانی دور کرد اما وضعیت در این رشته همچنان ناامیدکننده است و با شرایط فعلی بعید است این رشته مادر در المپیک توکیو همچون المپیک‌های گذشته حرفی برای گفتن داشته باشد.
از ریو تا توکیو
دو سال پیش بود که دوومیدانی با حضور 10 ورزشکار راهی المپیک ریو شد تا آن زمان فدراسیون‌نشینان با افتخار بگویند در بین کاروان ورزشی ایران دوومیدانی بالاترین میزان کسب سهمیه المپیک را داشته است. البته برای رشته‌ای مانند دوومیدانی که کسب مدال ورزشکارانش در المپیک و رقابت‌های جهانی کمتر از انگشتان یک دست است، کسب همین تعداد سهمیه در المپیک خودش یک موفقیت بزرگ محسوب می‌شد.
رضا قاسمی، حسن تفتیان، حمیدرضا زورآوند، محمدجعفر مرادی، محمد ارزنده، احسان حدادی، محمود صمیمی، پژمان قلعه‌نویی، کاوه موسوی و لیلا رجبی نفرات اعزامی به المپیک ریو بودند هر چند که از این تعداد تنها تفتیان، مرادی و زورآوند از دور مقدماتی صعود کردند و مابقی ورزشکاران در ناکامی مطلق به سر بردند و دوومیدانی با وجود 10 سهمیه در ریو هیچ مدالی دشت نکرد و دست خالی به ایران بازگشت.
چند روزی است که اسامی ملی‌پوشان از سوی فدراسیون اعلام شده است اما یکی از موضوعاتی که در چند سال اخیر در رشته دوومیدانی به یک موضوع عادی تبدیل شده آب رفتن ورزشکاران این رشته است. در لیست نفراتی که این روزها از سوی فدراسیون اعلام شده است اسامی برخی ورزشکاران دیده نمی‌شود و مانند همیشه پرسش در خصوص این اتفاق و عدم پاسخگویی مسئولان فدراسیون هم نتیجه آن خواهد بود.
رضا قاسمی دونده ماده 100 متر سرعت که دو بار تجربه حضور در المپیک را در کارنامه خود دارد و در آسیا چندین مدال رنگارنگ را کسب کرده است مدت‌هاست از چتر حمایت فدراسیون دوومیدانی خارج شده و این روزها خودش به‌تنهایی تمرین می‌کند.
قاسمی: از جیب خودم برای تمریناتم خرج می‌کنم
قاسمی در گفتگو با خبرنگار آنا درباره آخرین شرایط خودش گفت: من یک سال و نیم است که از لیست ورزشکاران مدال‌آور فدراسیون خارج شده‌ام و این روزها خودم به‌تنهایی تمرین می‌کنم. تمام تمرینات و اردوهایی که شرکت می‌کنم با هزینه شخصی خودم است و متأسفانه با شرایط اقتصادی واقعاً کار مشکلی است، اما من همچنان انگیزه دارم و کار می‌کنم و مطمئن هستم برای سومین مرتبه می‌توانم سهمیه المپیک را به دست بیاورم.
ملی‌پوش دونده سرعت اظهار کرد: من امسال رکوردهای خوبی داشتم و حتی پرامتیازترین ورزشکار لیگ هم محسوب شدم اما متأسفانه همانطور که گفتم مدت‌هاست که زیر چتر حمایت فدراسیون نیستم و شما دیدید در لیست تیم ملی هم در بین نفرات نبودم و در مقابل افرادی حضور داشتند که قطعاً شانسی برای مدال در رقابت‌های قهرمانی آسیا ندارند اما نمی‌دانم با چه منطقی در این لیست قرار گرفته‌اند. در حال حاضر فدراسیون از من می‌خواهد که به رکوردهای گذشته‌ام برگردم اما من زمانی که آن رکوردها را ثبت می‌کردم در اردوی تیم ملی بودم و با حمایت فدراسیون موفق شدم اما حالا با هزینه شخصی و گرانی که این روزها وجود دارد قطعاً تکرار آن رکوردها سخت خواهد بود ضمن اینکه فدراسیون هم هیچ حمایتی از من نمی‌کند.
قاسمی گفت: چند روز پیش رئیس فدراسیون در مصاحبه‌اش اعلام کرده بود که نفرات برتر هر ماده به اردوی تیم ملی دعوت شدند، من امسال پرامتیازترین ورزشکار لیگ شدم اما جایی در لیست تیم ملی نداشتم.
محمدجعفر مرادی هم روزگاری قهرمان ماراتن بود اما این روزها تحت حمایت فدراسیون نیست و شاید اگر نامش را هم از فدراسیون‌نشینان بپرسیم کمتر کسی او را به یاد می‌آورد. محمود صمیمی ملی‌پوش پرتاب دیسک، محمد زورآوند، پژمان قلعه‌نویی و کاوه موسوی هم وضعیتشان به همین صورت است و در لیست جدید تیم ملی جایگاهی ندارند.
البته لیست آب‌رفتۀ ملی‌پوشان، به بازی‌های آسیایی هم سرایت کرده است. در بازی‌های آسیایی احسان حدادی، حسن تفتیان، علی خدیور، رضا ملک‌پور، امیر مرادی، بهنام شیری، حسین کیهانی، شاهین مهردلان، رضا مقدم، سپیده توکلی، علی ثمری، و الهام کاکلی حضور داشتند که در لیست جدید اعلام شده از سوی فدراسیون دوومیدانی تنها 6 نفر از این دوومیدانی‌کاران حضور دارند و مابقی آنها پشت درهای بسته ماندند.
ستاره‌های مغضوب شده
پس از اینکه احسان حدادی چهارمین طلای خود را در آسیا کسب کرد عزمش را برای کسب مدال طلا در المپیک توکیو جزم کرد اما شرایطی که این روزها پرافتخارترین ورزشکار دوومیدانی با آن مواجه است به هیچ‌عنوان قابل قبول نیست. حدادی این روزها در جایگاه ویژه فدراسیون دوومیدانی قرار ندارد و کیهانی هم از بودجه اندک فدراسیون برای حدادی سخن می‌گوید. در جلسه سازمان تیم‌های ملی قرار بود وضعیت حدادی مشخص شود اما گویا رئیس فدراسیون خیلی تمایل ندارد تا تصمیمات زودتر گرفته شود و به همین دلیل شفاف‌سازی در مورد حدادی را به روزهای نامعلوم موکول می‌کند. البته صالحی امیری رئیس کمیته ملی المپیک در تلاش است تا بین فدراسیون دوومیدانی و حدادی آتش‌بس برقرار کند اما هنوز موفق نشده است. کیهانی هم تنها به همین جمله بسنده می‌کند که بودجه‌ای که می‌تواند در اختیار حدادی قرار دهد همانند قبل از بازی‌های آسیایی است. طبیعی است با شرایط ارزی، بودجه‌ای که فدراسیون برای حدادی در نظر گرفته است نمی‌تواند پاسخگوی او باشد.
احسان حدادی در گفتگو با خبرنگار آنا درباره آخرین شرایط خودش گفت: هنوز هیچ اتفاقی نیفتاده است و متأسفانه ورزش دوومیدانی برای یک ورزشکار المپیکی شرایط خوبی ندارد و باعث بی‌انگیزگی می‌شود. قرار بود چند وقت پیش با صالحی امیری دیداری داشته باشم که این اتفاق هم هنوز نیفتاده است.
وی ادامه داد: البته می‌دانم شرایط اقتصادی کشور این روزها خوب نیست و سفرهای برون‌مرزی من هزینه دارد، ما می‌توانستیم با ماهی هفت هزار دلار با مربی امریکایی‌ام قرارداد ببندیم و از آن طرف در کنار آن درآمدزایی هم انجام دهیم چرا که خیلی از ورزشکاران کشورهای همسایه به دنبال این بودند که زیر نظر او تمرین کنند اما متأسفانه این اتفاق هم نیفتاد و حالا مربی‌ام هم با ماهی 25 هزار دلار راهی چین شد.
حدادی در خصوص جلسه‌اش با صالحی امیری گفت: من قرار بود با صالحی امیری جلسه‌ای داشته باشم و برنامه‌ام را به صورت مکتوب اعلام کنم، اما برخی دوستان در جلسه‌ای که با صالحی امیری داشتند صحبت‌هایی مطرح کردند که من دیگر موفق نشدم رئیس کمیته ملی المپیک را ببینم.
بعد از حدادی نوبت به تفتیان می‌رسد او هم مانند حدادی در وضعیت نامعلومی به سر می‌برد، تفتیان که قبل از بازی‌های آسیایی تمرینات خود را در فرانسه پیگیری می‌کرد به نظر می‌رسد در شرایط جدید باید قید پیگیری تمرینات را زیر برج ایفل بزند.
قهرمانی آسیا جایی در تیم ملی ندارد
در بین اسامی اعلام شده از سوی فدراسیون دوومیدانی عدم حضور علی ثمری در لیست تیم ملی جای سؤال دارد. ثمری در سال 2016 توانست قهرمانی آسیا را از آن خود کند و قطعاً اگر دخالت‌‌های فدراسیون قبل از بازی‌های آسیایی در برنامه این پرتاب‌گر جوان نبود او حالا مدال بازی‌های آسیایی را هم در کارنامه خود داشت. اما تغییر مربی، تاکتیک و اعزام او به لهستان نزد مربی که چندان شناختی از ثمری نداشت در نهایت به مصدومیت او منجر شد و او مدال بازی‌های آسیایی را از دست داد. ثمری با وجود اینکه طلای قهرمانی آسیا و همچنین مدال طلای مسابقات قهرمانی ساحلی آسیا را پس از 10 سال به دست آورد مانند فرزند سرراهی این رشته شده است و این روزها بدون حمایت فدراسیون تمرینانش را پیگیری می‌کند.
ثمری: وام گرفتم تا دستمزد مربی‌ام را بدهم
ثمری در گفتگو با خبرنگار آنا درباره آخرین شرایطش گفت: من از قبل هم می‌دانستم اسم من در اردوی تیم ملی نیست چرا که قبل از اینکه این لیست رسانه‌ای شود یک اردو برگزار شد که اسم من نبود. من تا فروردین جزء سه نفر اول ایران بودم اما به دلیل مصدومیتی که برایم پیش آمد و عقب ماندن از برنامه‌هایم از اردوی تیم ملی خط خوردم و حالا هم بدون اینکه از حمایت فدراسیون برخوردار باشم مجبور هستم تمام هزینه‌های خودم را پرداخت کنم تا بتوانم تمریناتم را ادامه بدهم.
وی گفت: مربی‌ام چهار ماه است که حقوق نگرفته است و به همین خاطر مجبور شدم وام بگیرم و دستمزد او را پرداخت کنم تا باز هم در کنارم باشد. نمی‌دانم چه دلیلی داشت که آقایان خیلی زود من را کنار گذاشتند. گویا آنها یادشان رفته است که دو طلای آسیا را در کارنامه خودم دارم. اگر اتفاقات قبل از بازی‌های آسیایی برای من تکرار نمی‌شد به طور حتم مدال این رقابت‌ها را هم کسب می‌کردم اما متأسفانه برنامهریزی نادرست در نهایت باعث مصدومیتم شد. کجای دنیا با مصدومیت ورزشکار را کنار می‌گذارند؟ مگر من چندسال دارم که آقایان فکر می‌کنند دوران حرفه‌ای من تمام شده است؟
ملی‌پوش دوومیدانی گفت: روزهایی که ملی‌پوشان در اردو هستند روزی 30 هزار تومان بود که این مبلغ را چندماهی است قطع کردند و پرداخت نشده است و تنها خرج و مخارج ورزشکاران از قراردادهای لیگ می‌گذرد البته اگر آنها هم پول ملی‌پوشان را بدهند در غیر این صورت باید از جیب هزینه کنند. برای من که به دلیل مصدومیت در لیگ هم حضور نداشتم شرایط خیلی سخت‌تر است و عملاً هیچ منبع درآمدی ندارم.
ستاره‌های بی‌نام و نشان
در کنار لیست مغضوبان فدراسیون دوومیدانی بهتر است به حسین کیهانی و امیر مرادی که توانستند در بازی‌های آسیایی مدال طلا و نقره را از آن خود کنند اشاره کنیم، کیهانی زیرنظر سجاد مردانی در روستای خودش به نام کوچکینه بدون هزینه‌ای تمرین کرد و بر بام آسیا ایستاد. مردانی هم مانند کیهانی چنین شرایطی داشت و با کمترین امکانات بهترین نتیجه را به دست آورد، اما باید به این نکته توجه کرد که میدان المپیک با آسیا خیلی متفاوت است و اگر قرار باشد این دو نفر در المپیک توکیو مدال‌آور باشند باید بیشتر از این به آنها رسیدگی کنند.
بانوان در اولویت دوم فدراسیون
اگر بگوییم بانوان دوومیدانی‌کار در اولویت دوم فدراسیون قرار گرفته‌اند اغراق نکرده‌ایم. در چند سال اخیر بانوان دوومیدانی‌کار روز به روز تقلیل یافتند و کار به جایی رسید که دیگر از مریم طوسی (دختر باد)، لیلا رجبی، فرزانه فصیحی این روزها کمتر خبری است و آنها هم به دنبال این هستند با فعالیت مربیگری روزگار خود را سپری کنند. شاید اگر کیهانی رئیس فدراسیون دوومیدانی با برنامهریزی منطقی به بانوان دوومیدانی‌کار ایران توجهی می‌کرد شرایط بهتر از این بود.
فدراسیون پولدار می‌شود؟
شهریور 95 وقتی مجید کیهانی به عنوان کارمند بانک به صندلی ریاست فدراسیون دوومیدانی رسید با وعده‌های اقتصادی و آوردن اسپانسر به اهالی دوومیدانی نوید این را داد که بی‌پولی‌های فدراسیون تمام می‌شود و این رشته مادر که بیشترین سهم مدال در المپیک‌ها را به خود اختصاص داده در ایران شرایط بهتری پیدا می‌کند، اما وعده‌های اقتصادی و تحولاتی که قرار است با آوردن اسپانسر، لیگ دوومیدانی را متحول کند خیلی زود به گِل نشست و عملاً تغییر محسوسی در این مدت شاهد نبودیم. لیگ دوومیدانی از نظر مبلغ قرارداد، رضایت ملی‌پوشان را به دنبال ندارد و حتی باشگاه استقلال هم که امسال در لیگ دوومیدانی تیم‌داری می‌کند قرارداد مکتوب با ملی‌پوشان خود امضا نکرده است. ورزشکاران طبق توافق شفاهی در لیگ حاضر شدند که البته بخش کمی از مطالباتشان را دریافت کردند اما مابقی آن هنوز باقی مانده است. در واقع این سطح از نارضایتی که ملی‌پوشان از شرایط لیگ ایران دارند نشان می‌دهد کیهانی در رونق دادن به لیگ ناکام بوده و نتوانسته عملاً لیگ را متحول کند.
البته ریاست کیهانی در فدراسیون دوومیدانی قطعاً نکات مثبتی هم داشته است و نباید این موضوعات را نادیده بگیریم. سال گذشته مسابقات داخل سالن آسیا به میزبانی تهران در سطح قابل قبولی برگزار شد اما تا المپیک توکیو زمان زیادی باقی نمانده و بهتر است در این شرایط کیهانی فکری به حال ورزش مادر ایران کند. کمتر از پنج ماه دیگر رقابت‌های قهرمانی آسیا و بعد از آن رقابت‌های جهانی و المپیک از راه می‌رسد و دامن زدن به حواشی تنها دور باطل در پیست‌های بی‌انتهاست که هیچ ثمره‌ای برای دوومیدانی ایران ندارد.
انتهای پیام/4051/4057/پ
انتهای پیام/
