با استفاده مجدد از زبالههای زیستی:
بازگشت عصر گیوتین؛
وقتی دختر فرانسوی و نهادهای حقوق‌بشری با هم کور می‌شوند!
کور شدن چشمان یک دختر در پی شلیک مستقیم پلیس فرانسه موجی از خشم را در این کشور در پی داشت و همزمان باعث سکوت نهادهای حقوق‌بشری شد.
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری آنا- محسن احدی؛ فرانسه برای چهارمین هفته آبستن التهاب و ناامنی است. معترضان به سیاست‌های سرمایه‌داری امانوئل مکرون که به افزایش هزینه زندگی مردم عادی این کشور و کاهش مالیات قشر مرفه انجامیده، باعث شده است فرانسویان عاشق‌مسلک، خیابان‌های این کشور را به سنگری برای مقاومت علیه نظام سرمایه‌داری تبدیل کنند.
سخنرانی امانوئل مکرون در تلویزیون و عقب‌نشینی وی از سیاست‌هایی که طبقه متوسط و ضعیف فرانسه را به ستوه آورده نیز نتوانست آبی بر آتش خشم معترضانی باشد که خود را «جلیقه زرد» می‌نامند؛ اما آنچه تصویر رمانتیک و بزک‌کرده فرانسه به‌عنوان مهد آزادی و هوادار دموکراسی‌خواهی در جهان را به‌یک‌باره دستخوش تغییر کرد، اعمال خشونت لجام‌گسیخته نیروهای امنیتی علیه معترضانی بود که جز حق داشتن زندگی مطلوب چیز دیگری از دولت نمی‌خواهند.
هفته گذشته صحنه بازداشت 700 دانش‌آموز فرانسوی در شبکه‌های اجتماعی خشم بسیاری از مردم این کشور را برانگیخت. بسیاری از مردم با سر دادن شعارهایی مانند «این تصاویر بازداشت تروریست‌ها نیست بلکه دستگیری چند دانش‌آموز است» یا «اینجا عراق نیست، اینجا فرانسه است»، مراتب اعتراض خود به این رفتار مشمئزکننده پلیس و دولت فرانسه را اعلام کردند.
از این رو بود که بسیاری از معترضان، سخنان مکرون را بلوفی دانستند که تنها برای آرام کردن خیزش مردمی برای ادامه سیاست‌های خود اتخاذ کرده است. به همین دلیل، «ژاک لوک ملانشون» رهبر حزب «فرانسه سرکش» و از رهبران جلیقه‌زردها از مردم خواست تا شنبه آینده «پرده پنجم خشم انقلابی» را به رخ دولت بکشند.
اما نکته‌ای که فارغ از نوع سیاست اقتصادی اتخاذشده توسط دولت فرانسه باید بدان پرداخت، موضوع سرکوب مردم و توحش علیه آنها و سکوت جوامع به‌اصطلاح حقوق بشری در قبال آن است.
از صبح روز جاری ویدئویی در فضای مجازی دست‌به‌دست می‌شود که در آن تصاویری از دختری وجود دارد که براثر شلیک مستقیم پلیس دچار نابینایی شده است که این ماجرا، پرده‌ای دیگر از اعمال خشونت و سرکوب در فرانسه را که روزی به گیوتین‌های خود افتخار می‌کردند نشان داد.
انتشار این ویدئو دقیقاً در روزی که یادآور محاکمه لویی شانزدهم توسط انقلابیون فرانسوی و سپرده شدن گردن وی به تیغ بران گیوتین است، باعث شده تا بسیاری خشونت پلیس علیه جلیقه‌زردها را به بازگشت دوران این ابزار اعدام به عرصه سیاسی فرانسه تشبیه کنند.
افزون بر این، دولت فرانسه همیشه نسبت به امور سیاسی بسیاری از کشورها سیاستی مداخله‌جویانه اتخاذ کرده است؛ به‌طوری‌که در قبال آشوب‌های دی‌ماه گذشته در کشورمان خواستار مماشات دولت ایران با آشوب‌طلبانی شد که امنیت و آرامش را دستخوش تهدید کرده بودند؛ اما امروز معترضانی را که تنها برخورداری از سطح زندگی مناسب را در خیابان‌ها فریاد می‌زنند یاغی، آشوب‌طلب و غارت‌گر خطاب می‌کند!
در واقع، کور کردن چشم دختر معترض فرانسوی در اعتراض‌های خیابانی به گرانی قیمت سوخت، پرده از چهره فرانسه‌ای برداشت که همیشه با ادعای حمایت از کرامت انسانی، کشورها و حکومت‌های مستقلی چون ایران را مورد شماتت قرار داده است. افزون بر این، انتشار این ویدئو در بحبوحه پرونده قتل جمال خاشقجی، روزنامه‌نگار منتقد آل سعود، ماهیت پلید عربستان سعودی به‌عنوان متحد فرانسه را فاش و ثابت کرد که حقوق بشر تنها ابزاری برای پیشبرد مقاصد سیاسی دولت‌های غربی است.
این در حالی است که مکرون در حاشیه اجلاس رهبران گروه 20 (G-20) دستان محمد بن سلمان را به‌گرمی فشرد و به او گفت: «به تو همیشه توصیه کرده بودم که احتیاط کن! من نگران تو هستم»!! حالا با این میزان توحش اعمال‌شده پی به این موضوع می‌بریم که این سخنان هیچ‌گاه از روی خیرخواهی نبوده بلکه رئیس‌جمهور فرانسه به ولیعهد سعودی توصیه می‌کرد که اعمال خشونت و حذف رقبا را از وی یاد بگیرد تا با سرکوب معترضان در نهان، به اهداف خود دست یابد.
در همین ارتباط، محمدحسن قدیری ابیانه تحلیل‌گر مسائل سیاسی و سفیر اسبق کشورمان در ایتالیا درباره چرایی سکوت جوامع حقوق بشری در قبال خشونت‌های پلیس به خبرگزاری آنا گفت: «در غرب کشورها تلاش می‌کنند تا تنها القای حس آزادی را به جامعه تزریق کرده و اگر این آزادی برای آنها ایجاد تهدید کند با سرکوب با آن برخورد می‌کند و چون نهادهای حقوق بشری ابزار قدرت‌های استعمارگر برای استثمار حکومت‌های مستقل است درنتیجه در قبال خشونت‌ها همیشه سکوت پیشه می‌کنند.»
به گزارش وزیر کشور فرانسه در ناآرامی‌ها یک‌ماهه گذشته در این کشور در حدود پنج نفر کشته شدند. «کریستوفر کاستنر» شمار معترضان در سراسر فرانسه را 120 هزار نفر اعلام کرده بود که در مقابل، برای کنترل آن 90 هزار پلیس اعزام شده بود.
مقایسه این آمار نشان می‌دهد که تقریباً به ازای هر معترض جلیقه‌زرد یک افسر پلیس به خیابان‌ها اعزام شده است، البته باید به این آمار تعداد پلیس مخفی و لباس‌شخصی‌ها را نیز اضافه کرد که در آن صورت تعداد افسران پلیس حتی از شمار معترضان نیز پیشی می‌گیرد که این موضوع از عمق نگرانی مقام‌های دولتی از خیزش اجتماعی و تهدید قلمداد کردن مردم این کشور خبر می‌دهد.
امانوئل مکرون که از وی به‌عنوان ناپلئون جوان یاد می‌شد حالا آرام‌آرام خود را بیشتر به این شخصیت تاریخی شبیه می‌کند؛ اما نه در بازگشت عزمت و شکوه به فرانسه بلکه به بازگرداندن عصر وحشت، ترور و سرکوب! جاه‌طلبی ناپلئون باعث شد تا جوانان فرانسوی در سرمای شدید پشت دروازه‌های مسکو منجمد شوند و امروز جاه‌طلبی مکرون چشم‌های دختر فرانسوی را در شانزه‌لیزه کور می‌کند. سرکوبی که امروز در این کشور اتفاق می‌افتد نشان می‌دهد که اگر می‌خواهی بکشی و نابود کنی و کسی تو را مورد شماتت قرار ندهد باید یا لیبرال باشی و یا به آنها باج‌دهی؛ مانند کاری که گاو شیرده (عربستان سعودی) در قبال آمریکا انجام داد.
انتهای پیام/4106/4093/پ
انتهای پیام/
