بحران کره شمالی و تداوم ضربآهنگ بیاعتمادی به آمریکا
به گزارش گروه بینالمللی خبرگزاری آنا؛ دونالد ترامپ روز گذشته و در بازگشت از آرژانتین برای شرکت در نشست سران گروه 20 (G-20) اعلام کرد که دیدار دومش با کیم جونگ اون در اوایل سال آینده میلادی در ماههای ژانویه یا فوریه انجام خواهد شد.
این سخنان در حالی اعلام شد که رئیسجمهور کره جنوبی از توافق با آمریکا برای تداوم تحریمهای فعلی علیه کره شمالی تا زمانی که پیونگیانگ بهطور کامل خلع سلاح اتمی نشده است سخن به میان آورد.
«مون جائه این» افزود: ترامپ به او گفته است که نگاه بسیار دوستانهای به کیم جونگ اون داشته و او را دوست دارد و همچنین امیدوار است که اون مابقی توافقات صورت گرفته را اجرایی کند. در آن صورت آمریکا آماده است به هر آنچه کره شمالی خواسته جامه عمل بپوشاند، در غیر این صورت تمامی وعدههای خود به پیونگیانگ را تقدیم سئول خواهد کرد.
این اعلام رئیسجمهور آمریکا در حالی است که پس از نمودار شدن چشمانداز مثبتی که در مورد صلح در شبهجزیره کره بعد از دیدار رهبران دو کشور کره شمالی و آمریکا در سنگاپور ایجاد شده بود، بدعهدیهای کاخ سفید، بهرغم اقدامات اعتمادساز پیونگیانگ همچنان ادامه داشته و نگرانیهای زیادی را از کور شدن گره روابط آمریکا و کره شمالی ایجاد کرده است.
هرچند دیدار ترامپ و اون در سنگاپور آب سردی بر آتش مجادلات و لفاظیهای دو کشور علیه یکدیگر بود ولی نتوانست کلاف سردرگم امنیت را در شرق آسیا حل کند.
چین بزرگترین تهدید برای آمریکاست
بسیاری از تحلیلگران امور بینالملل، تلاش کاخ سفید برای حل بحران روابط میان دو کشور را در راستای سیاست کلان دولت ترامپ برای حل اختلافات در شرق آسیا و تمرکز روی تهدید چین میدانند.
کارشناسان به این موضوع اشاره میکنند که با توجه به اینکه در سند امنیت ملی آمریکا بعد از 2012 چین بهعنوان بزرگترین تهدید برای این کشور قلمداد میشود، (بهطوریکه از چین 34 بار بهعنوان تهدید در این سند یاد شده، از روسیه 30 بار و از ایران هم 17 بار در این سند نام برده شده است)، آمریکا تلاش میکند تمامی تهدیدات شرق آسیا را رفع و تمامی انرژی و توان خود را بر مهار چین متمرکز کند.
این گروه از کارشناسان معتقدند که موضوع کره شمالی عملاً دستاویزی در دست پکن قرار داده تا تمرکز آمریکا را از چین برداشته و این کشور را در تله بحرانهای پیرامونی نگه دارد. از این رو، ناظران بینالمللی دیدارهای دیپلماتهای چینی و کره شمالی بعد از ملاقات ترامپ و اون در سنگاپور را مایه نگرانی فزاینده پکن برای از دست دادن پیونگیانگ در راستای مناسبات با واشنگتن برای امتیازگیری تحلیل میکنند.
از سوی دیگر برخی تحلیلگران، دیدار ترامپ و اون را نه در راستای یک استراتژی کلان بلکه ابتکار شخصی رئیسجمهور آمریکا میدانند. این گروه از کارشناسان اعتقاد دارند که راهبرد کلان آمریکا خلع سلاح کامل کره شمالی ازنظر تسلیحات اتمی و موشکهای بالستیک بوده و به چیزی کمتر از آن نیز قانع نخواهد شد.
بسیاری هم معتقدند که ترامپ فردی است که بهخوبی با ابزار رسانه آشناست؛ بهطوریکه در بسیاری از برنامههای تلویزیونی آمریکا پیش از جلوس بر مسند ریاستجمهوری مجریگری کرده و از این رو، از دیدارش با رهبر کره شمالی استفاده کرد تا خود را رهبری نیرومند معرفی کند.
دونالد ترامپ ازنظر تحلیل روانشناختی نیز بهشدت دچار خودشیفتگی است و تلاش میکند خود را بهعنوان نماد حل مسائل مختلف بینالمللی نشان دهد. بسیاری از مردم، تصویر دست دادن ترامپ با اون و خوشوبش کردن آنها را فارغ از آینده روابط آمریکا و کره شمالی در ذهن خود حفظ خواهند کرد و این موضوع دقیقاً همان است که ترامپ به دنبال آن است، یعنی القای برخورداری از شخصیت قوی در میان مردم آمریکا!
ترامپ فاقد استراتژی کلان است
«جواد منصوری»، سفیر اسبق کشورمان در چین در گفتگو با خبرگزاری آنا گفت: در دولت فعلی آمریکا ما نمیتوانیم یک استراتژی مشخص و ثابتی را در سیاست خارجی این دولت ببینیم؛ بهعبارتدیگر، رئیسجمهور فعلی آمریکا دقیقاً بر اساس احساسات و انگیزههای شخصی و حتی لحظهای تصمیمگیری میکند و این مسئله کموبیش در مدت زمامداریاش به اثبات رسیده است. از این رو نمیتوان در راهبرد کلان و بلندمدت به اقدامات دولت ترامپ اتکا و گام بعدی وی را پیشبینی کرد.
وی افزود: دونالد ترامپ در بحث کره شمالی تصمیم داشت به دنیا بگوید که میتواند بنبستها را حل کند و تلاش کرد که در ملاقات خود با رهبر کره شمالی نشان دهد بحران چند دهساله با این کشور را توانسته با ابتکار شخصی حل کند. ترامپ در نشست سنگاپور گفت که وعدههای خود را یکی پس از دیگری اجرایی خواهد کرد اما بعد از پایان نشست سنگاپور عملاً رفتاری برخلاف توافق از خود نشان داد.
تحلیلگر مسائل شرق آسیا ادامه داد: مقامات کره شمالی نیز بیخبر از تحولات جاری دنیا نیستند و بهدرستی میدانستند که ترامپ به دنبال استفاده از فرصت دیدار با اون برای پیشبرد مقاصد شخصی است و سعی کردند تا این فرصت را از آمریکا بگیرند. لذا اعلام کردند که اگر شما قصد آغاز یک فرآیند صلح و خلع سلاح اتمی را دارید باید آن را در عمل شروع کرده و به متن، دیدار و بیانیه اتکا نکردند. لذا کره شمالی هنوز در همان شرایطی قرار دارد که 6 ماه قبل بود و قدرتش فرقی نکرده است.
جواد منصوری تصریح کرد: تنها اتفاقی که بعد از نشست سنگاپور رخ داده، اجازه آمریکا به کره جنوبی برای آغاز روابطی محدود در حوزههای اقتصادی و تجاری با کره شمالی است که این موضوع نیز با توجه به روشن نبودن نحوه تصمیمگیری سیاسی در آمریکا هرلحظه احتمال برهم خوردن آن وجود دارد؛ لذا سئول توان اتکا به رابطه با پیونگیانگ را در درازمدت نخواهد داشت.
وی درباره نقش چین در رابطه آمریکا و کره شمالی نیز اظهار کرد: پیش از دیدار سنگاپور فرض بر این بود که چینیها در حل مناقشه شبهجزیره کره به نظر آمریکا نزدیک شدهاند و موافق حل مسائل هستند؛ اما گذر زمان نشان داد که تنش میان پکن و واشنگتن بسیار بالاست.
جواد منصوری درباره ادعای ترامپ درباره دیدار دوم با رهبر کره شمالی تأکید کرد: این دیدارها مهم نیست، چون ترامپ یک شومن (showman) است تا یک کنشگر سیاسی و از این دیدارها فقط برای بهرهبرداری شخصی استفاده میکند. با توجه به اینکه مقامات سیاسی کره شمالی تجربه برجام و بدعهدیهای آمریکا را مشاهده میکنند و مطمئن هستند که آمریکا به هیچیک از توافقات خود پایبند نخواهد ماند، شاید تا حدی خود را به تعهدات بینالمللی پایبند نشان دهند، ولی چون بیاعتمادی میان دو طرف بالاست شاهد باقی ماندن تنش در همین سطح فعلی خواهیم بود. ازاینروست که پیونگیانگ خواستار حل مسائل دوجانبه به صورت مورد به مورد است، نه اینکه به یک توافق کلی دست پیدا کنند و بعد آمریکا زیر آن بزند.
پکن برنده نهایی مناقشه میان واشنگتن و پیونگیانگ
بهرغم ادعاهای آمریکا برای نشان دادن علاقه به منظور حل مناقشه خود با کره شمالی شاهد بدعهدی این کشور در قبال تفاهم دو رهبر در دیدار خود در سنگاپور برای آغاز تنشزدایی در شبهجزیره کره هستیم.
پیونگیانگ از تجربه توافق هستهای با ایران (برجام) بهخوبی دریافته است که اگر اهرمهای فشار خود را در مقابل آمریکا از دست بدهد، بهسرعت شاهد اقدامات قهری این کشور خواهد بود که این موضوع در درازمدت به ضررش تمام خواهد شد.
به همین دلیل است که کره شمالی فرآیند خلع سلاح اتمی خود را بهطور کامل آغاز نکرده و آن را منوط به اقدامات مشخص از سوی آمریکا کرده است؛ اقدامی که همچنان بحران را در شبهجزیره کره تداوم بخشیده و میتوان ادعا کرد تنها برنده آن پکن است.
و بالاخره اینکه معامله آمریکا با کره شمالی ثابت میکند که کاخ سفید اساساً به تعهدات بینالمللی به مثابه اهرمی در جهت افزایش فشار بر کشورها مینگرد و در این میان، فرقی بین کره شمالی، ایران و هر کشور دیگری نیست چراکه نظام سلطه از بیخ و بن غیرقابل اعتماد است.
انتهای پیام/4106/4093/پ
انتهای پیام/