تبادل گردشگر مذهبی و سلامت میان استان ایلام و واسط عراق

عبدالمالک شنبه‌زاده در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی خبرگزاری آنا گفت: در تفاهم‌نامه‌ای که میان استان ایلام با استاندار واسط عراق منعقد شد، به نکته‌ای برای توسعه گردشگری اشاره کردیم که مربوط به تبادل گردشگر است.

وی ادامه داد: بر اساس تفاهم‌نامه گردشگری استان ایلام با واسط عراق، بخش‌های خصوصی اسلام و واسط از تبادل گردشگر طبیعی، مذهبی و سلامت استفاده خواهند کرد.

مدیرکل میراث فرهنگی صنایع دستی و گردشگری استان ایلام تصریح کرد: استاندار واسط عراق پیشنهادی ارائه کرده که اگر اجرا شود به لغو روادید بین دو استان منتهی می‌شود. اجرایی شدن طرح پیشنهادی از سوی استاندار عراقی به توسعه استان ایلام در حوزه گردشگری کمک قابل توجهی خواهد کرد.

وی درباره دیگر برنامه‌هایی که در استان ایلام برای ورود هرچه بیشتر گردشگر اجرایی می‌شود اظهار کرد: یکی از راه‌های جذب گردشگر رویداد محور بودن برنامه‌ها است. بر همین اساس در 20 اردیبشهت ماه اولین جشنواره محلی غذاهای استان ایلام را برگزار خواهیم کرد.

شنبه زاده همچنین تاکید کرد: از آنجا که استان ایلام از ظرفیت گردشگری طبیعی بسیار خوبی برخوردار است، داروهای گیاهی زیادی در طبیعت آن می‌روید و غذاهای خاصی در منطقه طبخ می‌شود که ما را بر آن داشت تا برای ورود هرچه بیشتر مسافر و توریست جشنواره‌های متعددی را برگزار کنیم.

وی افزود: ما امسال پیش‌بینی کرده‌ایم که جشنواره‌های متعددی را در استان ایلام برگزار کنیم که از جمله آنها جشن برداشت زردآلو، برداشت برنج، برداشت گل نرگس است.

مدیرکل میراث فرهنگی استان ایلام بیان کرد: جشنواره‌هایی چون جشنواره برداشت محصول، جشنواره‌های رویداد محوری هستند که به توسعه گردشگری کمک می‌کند.

لازم به یادآوری است، سنگ‌ نوشته‌ آشوری (گل‌‌گل‌)، گورستان‌ چنار، تالاب سیاب دریوش، آبشار گچان، گورستان‌ کان‌ گنبد، قلعه هزارانی، آتشکده موشکان، آبشارچم آو، آبشارسرطاف، آب زنگاون، آب آسمان آباد، آب آفتاب، تلخاب، تنگ گراو، جزمان رود، چرداول، چوار، خوش، سده، کنجان چم، سیمره، قناتها، اهوران، بانکول، سامله، آتشکده میمه، سرکب، شره زول، شلم، قلاچه، قلارنگ، مانشت، آبدانان، قلعه پشت قلعه، قلعه هزاران، مسجد جامع و زیارتگاه سید صالح الدین محمد تنها بخشی از جاذبه‌های گردشگری طبیعی و تاریخی استان ایلام به شمار می‌رود.

آبشار گچان: آبشار گچان در 15 کیلو متری شمال ایلام و در میان تنگه‌ای که خود یکی از تفرجگاه‌های ایلام به شمار می‌رود، قرار گرفته است.

در این منطقه که کوه‌های زیبا و معظم مانشت و قلارنگ به همراه گچان گویی به هم رسیده‌اند منظره بسیار زیبایی بوجود آمده که گردشگران را نه تنها در فصول بهار، تابستان بلکه در زمستان نیز به این منطقه می‌کشاند.

آتشکده موشکان: آتشکده موشکان به عنوان آتشکده چهار طاقی شهر سرابله از بناهای دوران ساسانیان است که با ملات ساروج و سنگ ساخته شده است.

زیرزمین این آتشکده با طاق‌های قوسی شکلش، در سال 1382 توسط اداره کل میراث فرهنگی و گردشگری استان بازسازی شد.

گورستان‌ کان‌ گنبد: گورستان کان‌ گنبد در ۳۰ کیلومتری شهر ایلام در شهرستانی به نام ملکشاهی قرار گرفته است. قدمت کان گنبد به دوران پیش از تاریخ ایران باستان بر می‌گردد.

گفته می‌شود، مردم برای دیدن دوچیز به کان گنبد می آیند، یک گورستان و دیگری گنبد. بیشتر گورها در محدوده بالای دامنه قرار گرفته و در مجموع این گورستان، یک سند ملی از هویت و تاریخ کشور ایران است که در فهرست میراث ملی به ثبت رسیده است.

آبدانان: شهر آبدانان در دامنه جنوبی کبیرکوه قرار گرفته است. این شهر منابع طبیعی و معدنی فراوانی مانند نفت و گوگرد دارد و به علت وجود آب و زمین فراوان، جنگلها و مراتع از نواحی مستعد برای کشاورزی به حساب می‌آیند. این ناحیه قدمت تاریخی قابل توجهی دارد و آثار ارزنده تاریخی در سراسر آن به چشم می‌خورد. این شهرستان دارای مکان‌های تفریحی بسیاری است.

گل‌گل: گل‌‌گل‌ ملکشاهی سنگ‌ نوشته‌‌ای است که در کنار روستای گل‌گل‌ در فاصله‌ ۲۵ کیلومتری شهر ایلام‌، بر دیواره‌ کوهی حک‌ شده‌ است‌.

بر اساس نظر پژوهشگران، قدمت این‌ سنگ‌‌نبشته‌ به‌ دوران‌ آشور بانیپال‌ باز می‌گردد و حدود ۳ هزار سال‌ قدمت‌ تاریخی دارد.

از نکات حائز اهمیت در این سنگ‌نوشته، نقش‌ پیکره‌ یک‌ سرباز آشوری با کلاه‌ خود، ماه‌ و ستاره‌ است که در بالای سرش پیکانی حک شده است. در قسمت‌ پایینی این‌ سنگ‌ چند جمله‌ با خطوط‌ میخی به چشم می‌خورد.

مهران: از مهم‌ترین ظرفیت‌های استان ایلام مرز مهران است که پلی برای تردد گردشگران مذهبی تلقی می‌شود. در گذشته، شهر مهران به منصور‌آباد معروف بوده و مانند سایر شهرهای مرزی در ابتدای جنگ تحمیلی به دست عراقی‌ها افتاده و با بازپس‌گیری آن از سال 1365 مورد آبادانی قرار گرفته است.

چهارطاقی: چهار طاقی نام بنایی است که بر روی تپه با چهار طاق از دوره ساسانی باقی مانده است. این بنا که تماما با قلوه سنگ و گچ ساخته شده، را در محل طاق می‌گویند که در گذشته یک آتشکده بوده است.