همه فیلمسازان بزرگ از استوریبرد استفاده میکنند
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری آنا، نادر طالب زاده در ابتدای کارگاه تخصصی «سینمای جهان» که ظهر امروز پنجشنبه 30 فروردین برگزار شد با ارایه توضیحاتی درباره زیبایی شناسی و استوری برد بیان کرد: محوریت این کلاس درباره به کارگیری استوری برد، گرافیک و استاتیک در سینما و فیلمسازی است. فیلمسازی نیاز به مهارتهای زیبایی شناسانه دارد که شناخت درام، انتخاب سوژه و این که لوکیشن چه تاثیری در فیلمسازی دارد از جمله این مهارت ها است. یک کارگردان باید بداند همراه با موضوع چه حسی را در فیلم خود منتقل می کند و استوری برد این نکته را مشخص می کند.
وی ادامه داد: لوکیشن هم در فیلم عنصر مهمی است به همین دلیل کارگردانان بزرگ مدت زیادی را برای انتخاب لوکیشن در فیلمسازی صرف می کنند.
طالب زاده با طرح این سوال که استوری برد چیست و چه ویژگی هایی دارد، گفت: فیلمسازان بزرگ نظیر کوروساوا، هیچکاک و... همگی از استوری برد استفاده می کنند و حتی می توان گفت آنها همه چیز را پیش از ساخت اثر، نقاشی می کنند.
این پژوهشگر سینما به شرکت کنندگان ایرانی و خارجی حاضر در کارگاه کارگردانی پیشنهاد داد درباره اهمیت و نقش استوری برد در فیلمسازی و کارگردانان مهمی که از این شیوه استفاده می کنند، بیشتر بررسی و جستجو کنند.
وی در ادامه به تحلیل کاربرد استوری برد در فیلم سینمایی «لئون» ساخته لوک بسون پرداخت.
دبیر کنفرانس بینالمللی «افق نو» بخش مصداقی کارگاه خود را با نمایش سکانس هایی از فیلم «لئون» آغاز و عنوان کرد: اگر نقاشی نمی دانید، می توانید با اشکال ساده، استوری برد تهیه کنید و بعدها یک نقاش این طرح را کامل کند. این نقاشی باید با دیالوگ و حس ترکیب شود. در مجموع استوری برد در کنار دیالوگ ها باید تصویری را از آنچه قرار است به تصویر کشیده شود، ترسیم کند.
طالب زاده همچنین خاطرنشان کرد: برخی از کارگردانان نظیر فرانسیس فورد کوپولا نه تنها سکانس ها را بر اساس استوری برد تنظیم می کنند بلکه هدف صحنه را نیز می نویسند و فلسفه آن را در کل قصه روی کاغذ می آورند.
وی با اشاره به سکانس هایی از فیلم «لئون» ادامه داد: بسون در «لئون» از شهر منهتن، از دوربینی حرکتی به دوربین حرکتی دیگری پیش می رود. او از تصویر هوایی شهر به تصویر خیابان و بعد از آن به یک تصویرکلوزآپ با پس زمینه ای سیاه از دو دست روی یک میز می رسد. نام این تکنیک «پرده برداری تدریجی» است که سوژه را به زودی لو نمی دهد.
این فیلمساز با بیان این که هر فیلمساز خوبی شخصیت اول را همان ابتدای اثر برملا نمی کند، گفت: کارگردان خوب با تعلیقی سینمایی کاراکتر اصلی را به مخاطب معرفی می کند. قطعا بدون استوری برد نمی توان به نماهای«لئون» رسید. لوک بسون در ادامه نیز با نماهای خیلی نزدیک پیش می رود و تعلیق را حفظ می کند.
طالب زاده افزود: استوری برد باعث می شود کارگردان پیش از آن که فیلم را خلق کند، آن را دیده باشد. فیلمسازیبدون ترسیم استوری برد مانند حضور در میدان جنگ بدون شمشیر است و ریسک دارد. جادوی لوکیشن در فیلم«لئون» کاملا مشهود است و معماری در فیلم بسون حرف می زند. چراکه منهتن نیز شهری پر از ساختمان هایتاریخی و دارای قدمت است و «لئون» هم فیلمی است که به سادگی از این لوکیشن ها نمی گذرد.
بخش دوم این کارگاه به پرسش و پاسخ اختصاص یافت. طالب زاده در پاسخ به اینکه آیا می توان استوری برد را در ذهن داشت و روی کاغذ نیاورد، بیان کرد: اگرچه ذهنیت هم در این استوری برد کمک می کند، اما بهتر است رویکاغذ بیاید زیرا در این صورت می توان زواید کار را حذف یا اصلاح کرد. یک کارگردان خوب با ترتیبی که در ذهن دارد، پیش می رود و در اتاق تدوین هم مجاز است هر تغییری را اعمال کند.
طالب زاده در پاسخ به سوالی درباره بهترین زمان طراحی استوری برد گفت: این کار باید پس از انتخاب لوکیشن و بازیگران اتفاق افتد.
وی همچنین به اهمیت فیلمسازی با استوری برد و نقش آن در تدوین اشاره و عنوان کرد: استوری برد کار تدوینگر را نیز ساده تر می کند و یک فرصت برای او محسوب می شود.
این منتقد همچنین به اهمیت زیبایی شناسی در مستندسازی اشاره و عنوان کرد: زیبایی شناسی در مستند عین سینما است. در مستند نیز زیبایی شناسی کاربرد دارد و بسیاری از بخش ها در مستند، بازسازی است.
انتهای پیام/