کودک آزاری ملی  از پارک تا نانوایی

به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری آنا، سارینا، ابوالفضل، زهرا، حکیمه و هستی کودکان 2 تا 11 ساله تنها بخشی از کودکانی هستند که در یک سال گذشته مورد کودک آزاری قرار گرفتند و اسامی آنها در رسانه‌ها منتشر شد؛ در حالی که بسیاری از کودک‌ آزاری‌ها در منزل و در اثر خشونت والدین و اقوام صورت می‌گیرد و به خاطر ترس از آبرو ریزی و بی زبانی کودک برای بازگویی رسانه‌ای نمی‌شود.

فروردین ماه سال 96 بود که زهرا دختر 11 ساله ساکن جنوب شهر تهران برای خرید نان به نانوایی رفت و مورد تجاوز مرد نانوا قرار گرفت و اگر فریادهایش به گوش مردم نرسیده بود حالا خانواده‌اش باید او را زیر خروارها خاک پیدا می‌کردند. ماجرای این کودک آزاری‌ها به دادستانی و اورژانس اجتماعی هم رسیده بود به طوری که در نمونه‌ای دیگر هستی دختر 10 ساله کرمانشاهی از سوی مادر معتادش مورد ضرب و شتم شدید قرار گرفت و در بیمارستان بستری شد.

از آنجایی که کودک آزاری‌ها محدود به سن و سال خاصی نمی‌شود ابوالفضل دو ساله ساکن رفسنجان نیز به دلیل ضرب و شتم و سوء تغذیه و فشار خون بالا در بیمارستان بستری شد زیرا هر دو دستش شکسته بود و آثار کبودی و سوختگی روی تمام قسمت‌های بدنش نمایان بود.

کودک آزاری‌ها محدوده جغرافیایی هم ندارد و از شمال تا جنوب کشور می‌توان به مصادیقی از کودک آزاری اشاره کرد به طوری که دختر بچه 4 ساله‌ای با سر و صورتی کبود در پتو پیچیده و در یکی از پارک‌های خمینی‌شهر استان اصفهان رها شده بود که در نهایت مشخص شد مورد ضرب و شتم برادرش قرار گرفته است.

کودک آزاری یک دختر بچه 5 ساله در یکی از پارک‌های ساوه نیز یکی دیگر از اخباری بود که در سال گذشته توجه بسیاری از رسانه‌ها را به خود جلب کرد زیرا این کودک به دلیل شدت ضربات وارده از سوی مادر به کما رفته و در بیمارستان بستری بود.

آمارهای ثبت شده از کودک آزاری

بر همین اساس رضا جعفری، رئیس اورژانس اجتماعی سازمان بهزیستی کشور گزارشات کودک آزاری ثبت شده در سامانه 123 اورژانس اجتماعی را فقط در شش ماهه نخست سال 96 حدود 16 هزار مورد اعلام کرده و به خبرنگار آنا می‌گوید: باتوجه به اینکه هنوز مقایسه آماری نسبت به سال گذشته صورت نگرفته است نمی‌‌توانیم قطع به یقین افزایش یا کاهش موارد کودک آزاری را نسبت به سال قبل ارائه کنیم اما باید بدانیم که متاسفانه کودک آزاری در تمام مناطق کشور وجود دارد و محدود به یک منطقه خاص کشور نیست.

رئیس اورژانس اجتماعی البته معتقد است که همه گزارشات رسیده به سامانه 123 حاکی از بروز کودک آزاری نیست و حتی برخی از پرونده‌ها پس از حضور مددکار اجتماعی نقض می‌شود و ما شاهدیم که میزان بروز کودک آزاری در ایران نسبت به میانگین جهانی بسیار پایین‌تر است زیرا براساس میانگین جهانی به ازای هر یک هزار کودک بین 40 تا 45 کودک در معرض خشونت خانگی و کودک آزاری قرار دارند.

علی رغم اینکه بیشترین کودک آزاری‌های مطرح شده در سال گذشته از نوع جسمی و فیزیکی بوده اما جعفری معتقد است بیشترین کودک آزاری در دنیا از نوع بی توجهی و غفلت است و در کشور ما نیز کودک آزاری ناشی از غفلت و بی توجهی حدود 57 درصد است که به میزان جهانی نزدیک است و کودک آزاری جنسی 3درصد و کودک آزاری جسمی در کشور ما 24 درصد ثبت شده است در حالی که براساس میانگین جهانی خشونت جسمی 30 درصد است و خشونت جنسی 10 درصد و غفلت و بی توجهی حدود 60 درصد است.

کودکان زبان بسته!

متاسفانه به دلیل خردسال بودن و ناآشنایی کودکان با حقوق اولیه خود نمی‌توانند در صورت بروز آزار و اذیت اطرافیان و والدین این موارد را به اطلاع مسئولان برسانند و برهمین اساس در صورتی که میزان خشونت قابل توجه نباشد و یا از سوی نزدیکان گزارش نشود این موضوع در خانواده مسکوت می‌ماند و کودک همواره زیر بار خشونت و آزار به زندگی ادامه می‌دهد که در آینده لطمات بسیاری به روح و روان و جسم وی وارد می‌کند.

البته به گفته رئیس اورژانس اجتماعی، سازمان بهزیستی کشور در نظر دارد با تدوین و چاپ کتابچه حقوق کودک به زبان کودکانه آنان را با حقوق خود آشنا کند تا در صورتی که کودکان در منزل مورد کودک آزاری قرار گرفتند بتوانند از حقوق خود دفاع کنند و توانمندی و قدرت بیان مشکلات را به دست آورند.

به گزارش آنا، هم اکنون 12 میلیون کودک زیر 18 سال در 24 میلیون خانوار ایرانی زندگی می‌کنند و با توجه به اینکه اکثر موارد کودک آزاری در محیط خانه صورت می‌گیرد و به صورت عمومی مطرح نمی‌شود و باتوجه به موارد گسترده کودک آزاری در سراسر کشور باید نمایندگان مجلس شورای اسلامی هر چه زودتر به لایحه حمایت از کودکان و نوجوانان رسیدگی و آن را تصویب کنند. تا سوء استفاده از کودکان، تجاوز، شکنجه جسمی و روحی، جرم انگاری خرید و فروش کودکان، جلوگیری از دسترسی آنان به حقوق اولیه خود از جمله ممانعت از تحصیل و سوء تغذیه و غفلت از سلامت روانی و جسمانی و به کارگیری کودکان در مشاغل سخت و کاذب مورد بررسی و مقابله قرار گیرد.