حسینی: حیف شد رکورد شکنیام برد نداشت!
به گزارش گروه رسانههای دیگر آنا، سیدحسین حسینی تاریخسازی کرد. همین یک جمله در وصف اتفاقی که او رقم زده کافی به نظر میرسد. دروازهبان با شخصیت و مودبی که اگر چند ماه پیش به نزدیکترین افراد زندگیاش هم میگفت میخواهم رکوردشکنی کنم باورش نمیکردند. حالا او با بسته نگه داشتن دروازه استقلال به مدت 872 دقیقه تبدیل به گوشهای از تاریخ کهن فوتبال ایران شده است. او بالاتر از حجازی و عابدزاده و مودت قرار گرفته و سلطان کلینشیت فوتبال ایران است. حسینی که در دقیقه 86 بازی استقلال مقابل سایپا گل خورد تا آبیپوشان پایتخت به تساوی یک - یک برسند درباره رکوردشکنی خود و همچنین شرایط استقلال تهران گفتوگویی انجام داد.
فکر میکردی بتوانی رکوردشکنی کنی؟
نمیتوانم خوشحالیام را بابت شکستن این رکورد پنهان کنم. خوشحالم و از اینکه توانستم با پیراهن استقلال این رکورد را بشکنم به خودم و تیمم افتخار میکنم.
پیراهنی که ناصر حجازی و مهدی رحمتی و خیلیهای دیگر بر تن کردهاند.
به همین خاطر افتخار میکنم که وظیفه حراست از دروازهای را بر عهده دارم که روزی مرحوم حجازی درون دروازه آن میایستاد. خیلیهای دیگر هم بودند که حالا این وظیفه را به من محول کردهاند. کار کردن کنار آقا مهدی (رحمتی) همیشه افتخار است و به آن افتخار میکنم. همین موضوع هم در پیشرفتم تاثیر داشت.
البته لحظهای که رکوردشکنی کردی مصدوم شدی و خیلیها میگویند فشار روانی باعث شد چنین رفتاری کنی؟
من بینیام ضربه محکمی خورد و واقعا هم درد میکرد. فکر کنم مشخص است که بینیام کج شده است. دلیلی نداشت خودم را بیهوده روی زمین بیندازم.
اما شایعه شده که تمارض کردی تا رکورد بزنی؟
واقعا نمیدانم این شایعات چطور برای من درست شد.
اما زمان زیادی دراز کشیده بودی؟
در آن صحنه که این اتفاق برایم افتاد اصلا نمیدانم توپ کجا رفت و خودم هم در اثر برخورد توپ کاملا گیج شده بودم. یکی از بازیکنان میگفت به پهلو دراز بکش تا خون وارد مغزت نشود. شرایط عجیبی بود و اصلا خودم هم نمیدانم چه اتفاقی در آن صحنه برای من رخ داد.
اما آنقدر بلند نشدی تا بالاخره رکورد زدی؟
باور کنید من اصلا نمیدانستم بازی دقیقه چند است و فقط در 10 ثانیه پایانی که تماشاگران یکصدا ثانیهها را فریاد میزدند متوجه شدم که رکورد را شکستهام. من آنقدر درد داشتم که اصلا متوجه رکورد نبودم. حالا 5 دقیقه کمتر یا بیشتر چه اهمیتی دارد؟ فکر میکنم دقایق بسته نگه داشتن دروازهام به اندازه کافی خوب بود که نخواهم تمارض کنم. مطمئن باشید من به خاطر 5 دقیقه بیشتر و کمتر هرگز خودم را خراب نمیکنم و با تمارض خودم را زیر سوال نمیبرم.
ولی بالاخره دروازهات باز شد و نتوانستی به رکورد 9 بازی بدون گل برسی.
خیلی حیف شد. ای کاش میبردیم و این شادی را برای هوادرانمان چندین برابر میکردیم. خیلی حیف شد که در چنین دیداری گل خوردیم.
چند بار هم توپ به تیرک دروازهات خورد.
فوتبال است و این موضوعات هم قسمتی از همین فوتبال است.
فکر میکنی بتوانید به جمع مدعیان اضافه شوید؟
تمام تلاشمان همین است.
درباره شعار علیه قربانی چه نظری داری؟
باور کنید تمام این اتفاقات در فوتبال رخ میدهد و هیچ بازیکنی کمکاری نمیکند. علی قربانی نشان داده که چقدر برایش موفقیت تیم مهم است. او یکی از بهترینهاست. تمام اعضای تیم پشت سر او هستیم.
منبع: خراسان
انتهای پیام/