اقتصاد ایران رقابت‌پذیرتر شد

به گزارش خبرنگار اقتصادی آنا، برای آنکه شرایط اقتصادی هر کشوری سنجیده شود،‌ فاکتورهای مختلفی مورد بررسی قرار می‌گیرد که از جمله آنها می‌توان به شرایط رقابت‌پذیری اشاره کرد.

توجه به رقابت پذیری اقتصاد از آنجا اهمیت دارد که از نظر تئوری اقتصادی و تجارب تاریخی، اقتصادهای باز،‌ غیر متمرکز و رقابتی عملکرد بهتری نسبت به سایر دستگاه های اقتصادی دارند.

این امر از آن جهت رخ می‌دهد که به طور کلی رقابت در تمام ابعاد سبب بهبود عملکرد اقتصاد و افزایش کارایی آن می شود زیرا باعث کاهش قیمت‌ها و بهبود کیفیت محصولات خواهد شد.

از همین رو گزارش رقابت پذیری جهانی هر ساله توسط مجمع جهانی اقتصاد منتشر می شود. بر اساس گزارش امسال این مجمع ایران در سال 2017 میلادی از نقطه نظر رقابت‌پذیری رتبه 69 را در میان 137 کشور جهان کسب کرده که در مقایسه با رتبه سال گذشته خود 7 پله صعود داشته است.

ایران در زیرشاخص الزامات اساسی، به سبب برخورداری از محیط اقتصاد کلان، بهداشت و آموزش ابتدایی و زیرساخت‌های مناسب رتبه 55 جهانی را به خود اختصاص داده و نسبت به سال قبل 6 پله صعود داشته است و در زیرشاخص‌های تقویت کارایی و عوامل نوآوری و بلوغ رتبه 83 و 81 را احراز نموده و نسبت به سال قبل به ترتیب 6 و 20 رتبه ارتقا یافته است.

زیرشاخص الزامات اساسی شامل چهار رکن نهادها، زیرساخت‌ها، محیط اقتصاد‌کلان و بهداشت و آموزش ابتدایی می‌باشد. ایران در رکن محیط اقتصاد کلان، بهترین رتبه (44) و در رکن نهادها بدترین رتبه (85) را کسب کرده است.

مرحله دوم توسعه یعنی تقویت کارایی نیز از نقطه نظر ارکان رقابت شامل آموزش عالی و تربیت نیروی انسانی، کارایی بازار کالا، کارایی بازار نیروی کار، توسعه بازار مالی، آمادگی فناورانه و اندازه بازار است. بهترین رتبه ایران در این مرحله از توسعه مربوط به اندازه بازار است که رتبه 19 را در میان 137 کشور جهان به خود اختصاص داده است و بدترین رتبه به کارایی بازار نیروی کار اختصاص داده شده است.

زیرشاخص عوامل نوآوری و بلوغ شامل دو رکن بلوغ و مهارت‌های کسب‌و‌کار و نوآوری می‌باشد که ایران در این دو رکن به ترتیب رتبه‌های 97 و 66 را کسب نموده و نسبت به سال قبل به ترتیب 12 و 23 رتبه ارتقا یافته است.

یکی از دلایل توجه به شاخص رقابت پذیری این است که در شرایط پیچیده و متغیر امروزی یکی از دغدغه های اصلی کشورها افزایش قدرت رقابت پذیری و در نتیجه آن افزایش سطح رفاه و آسایش در کشورشان است.

کشورهای مختلف برای بالابردن قدرت رقابت پذیری خود باید در ابتدا عوامل موثر بر رقابت پذیری را شناسایی کرده و با تحلیل وضعیت موجود پس از شناسایی نقاط قوت و ضعف خود، نسبت به بهبود وضعیت رقابت پذیری و در نتیجه افزایش رفاه در کشورشان اقدام کنند.