میراث اوباما یا حماقت ترامپ
مردم آمریکا خواستار تغییر بودند و شعار ترامپ ایجاد تغییر وضعیت در آمریکا بود، به همین دلیل آنها با آگاهی به یک احمق رای دادند و انتخابی جز این نداشتند. اوباما نیز در هردو دوره ریاست‌جمهوری خود وعده تغییر داد، اما تنها چیزی که تغییر کرد خود او بود.
به گزارش گروه بین‌الملل آنا به نقل از پایگاه تحلیلی مدرن دیپلماسی، دانشگاه کوینپاک در یک نظر سنجی از مردم در مورد اینکه با شنیدن نام دونالد ترامپ، چه کلمه‌ای به ذهنشان می‌رسد، به پرسشگری پرداخت که در این میان بیشتر مردم از صفت ابله برای توصیف او استفاده کردند.
اما پرسش اینجاست چرا مردم آمریکا به یک ابله رای داده‌اند؟
در واقع باید گفت مردم آمریکا خواستار تغییر بودند و شعار ترامپ ایجاد تغییر وضعیت در آمریکا بود، به همین دلیل آنها با آگاهی به یک احمق رای دادند و انتخابی جز این نداشتند.
البته باید یادآور شد وعده تغییر در ایالات‌متحده از رئیسجمهوری به رئیسجمهوری دیگر منتقل شده است، اوباما در هر دو دوره ریاست‌جمهوری خود وعده تغییر داد، اما تنها چیزی که تغییر کرد خود او بود. همچنین در دوره رئیسجمهوری ترامپ نیز روابط وی با روسیه طبق برنامه پیش نرفت و همه چیز عکس آن چیزی شد که ترامپ می‌خواست.
در واقع وقتی عکس کودکان غرق شده سوری بر روی قایق‌های منهدم شده و تیکه چوب‌های روان بر دریای مدیترانه و جسد آنها در ساحل مدیترانه را می‌بینید، قطعا به اوباما رئیسجمهوری سابق آمریکا و هیلاری کلینتون وزیر امور‌خارجه سابق ایالات‌متحده فکر می‌کنید که چطور توانستند چنین کشتار دلخرلشی را رقم بزنند، از دیگر اقدامات هیلاری که باعث نفرت برخی از مردم آمریکا از وی شد، شعاری بود که به تقلید از شعار فتح رومی‌های باستان، هنگام مرگ قزافی سرداد: ما آمدیم، ما دیدیم و او مرد.
و این از جمله دلایل بزرگی برای مردم آمریکا بود، که در انتخابات 2016 ریاست‌جمهوری آمریکا، رئیسجمهوری احمق به نام ترامپ را به هیلاری کیلنتون ترجیح دهند.
دخالت‌های نظامی اوباما در افغانستان بر دوش ترامپ سنگینی می‌کند اما تا به یاد داریم همه‌ی سران جمهوری‌خواه و دموکرات آمریکایی از این قبیل دخالت‌‌ها داشته‌اند، رونالد ریگان چهلمین رئیسجمهوری آمریکا در کشورهای (افغانستان، گرنادا، لیبی و نیکاراگوئه) دخالت نظامی کرد و همچنین چهل و یکمین رئیسجمهوری آمریکا جرج بوش پدر در کشورهای (عراق و افغانستان) دخالت نظامی کرد، بیل کلینتون نیز چهل و دومین رئیسجمهوری آمریکا بود که با دخالت نظامی در کشورهای (افغانستان، تحریم عراق و سومالی) روبرو شد و جرج بوش پسر چهل و سومین رئیسجمهوری آمریکا به خاک کشورهای (افغانستان و عراق) تجاوز کرد و در انتها باراک اوباما چهل و چهارمین رئیسجمهوری آمریکا در کشورهای (افغانستان، عراق، لیبی، سومالی، سوریه و یمن) دخالت نظامی داشت.
سیاست دخالت نظامی امروز به استراتژی ترامپ در افغانستان نیز تیدیل شده است. ترامپ با آگاهی بر این موضوع که گفته‌هایش جهانی خواهند شد چند روز پیش در میان سربازان و پرچم‌های بی‌شمار آمریکا در ایالت ویرجینیا و نه در کاخ سفید در مورد افغانستان سخنرانی کرد.اما باز هم شاهد حرفهای ضد و نقیض و نقض سخنان پیشین او بودیم، چرا که او پیش از این از خروج نیروهای نظامی آمریکا از افغانستان سخن گفته بود ولی در سخنرانی آخرش برعکس از اعزام 4هزار سرباز آمریکایی به افغانستان حرف زد. آیا این همان تغییری است که ترامپ از آن سخن می‌گفت.
البته کشورهای دیگری نیز هستند که امروز از سیاست مداخله‌گرایانه رنج می‌برند. کشور‌هایی مانند اوکراین و لیبی که درگیر جنگ و اختلاف هستند، سوریه نیز در وضعیتی بغرنج به سر می‌برد و افغانستان هم با وجود اعزام 100 هزار سرباز آمریکایی، کشوری از هم گسیخته است. همه اینها بحرانی‌هایی هستند که از دوران اوباما باقی مانده‌است. هر چند جهان از برنده نوبل صلح جهانی انتظار بیشتری داشت که میراثی بهتر از این وضعیت تاریک برجای بگذارد.
اوباما اولین کسی بود که خواستار محدودیت سفر 7 کشور مسلمان به آمریکا، از قبیل ایران، عراق، لیبی، سومالی، سودان، سوریه و یمن شد. در حالی که باید یادآور شویم در این لیست اسمی از کشور عربستان که به عنوان منبع حمله تروریستی 11 سپتامبر یاد می‌شود، نیست.
از سوی دیگر اگر امروز ترامپ خواهان دیوارکشی بین آمریکا و مکزیک است و با انجام این عمل در سراسر دنیا خبرسازی کرده است، اوباما بدون هیچ دیواری و تقریبا در سکوت دو نیم ملیون مهاجر غیر قانونی مکزیکی را به کشورشان برگرداند و این آمار بیشترین تعداد مکزیکی‌های رانده شده از آمریکا در مقایسه با روسای‌جمهوری گذشته است. اوباما با انجام این کار نشان داد که در اعمال سیاست کاری خود یک سر و گردن از ترامپ بالاتر است.
انتهای پیام/
