دست رباتیک به کنترل اراده انسان درآمد + ویدئو

به گزارش گروه علم و فناوری آنا به نقل از Engaget، اریک سورتو نام بیمار معلولی است که برای آزمون عملی پروژه‌ای که به سرپرستی موسسه کالتک برای کمک به ناتوانی‌های حرکتی طراحی شده بود، انتخاب شد و اکنون می‌تواند برای هر کار دستی فقط به اراده خود متکی باشد.

اگر اخبار حوزه رباتیک و مهندسی پزشکی را دنبال می‌کنید، احتمالا موارد مشابه مانند دارپا و زنی که با آن توانست راه برود یا پروژه دستی که زن دیگری را قادر به غذا خوردن کرد را نیز شنیده‌اید و اکنون این مورد را نیز در رده آنها برآورد می‌کنید، اما این پروژه یک تفاوت اساسی با مشابه‌های پیشین دارد.

تفاوت اصلی و نوآوری که دست جدید را به یک پیشرفت بزرگ تبدیل و آن ‌را از قبلی‌ها متمایز می‌کند این است که در نمونه‌های پیشین بخش رباتیک براساس امواج مغزی که حرکت عضلات را کنترل می‌کند کار می‌کرد و بیمار ناگزیر باید مراحل مختلفی از یک فعالیت را تصور می‌کرد تا بتواند آن کار را با تأخیر و زمخت و با اشکال انجام دهد.

در پروژه تازه دانشمندان چیپی را در بخش «لب پشتی کورتکس مغز» (آهیانه پسین) یا PPC کار گذاشتند که فرمان را به دست منتقل می‌کند.

بخش PPC قسمتی از مغز است که اراده فرد را به دستور عصبی-عضلانی تبدیل می‌کند، درنتیجه فرد استفاده کننده نیازی به تصور بخش‌های مختلف یک کار ندارد و تنها باید اراده کند که مثلا لیوان را بردارد.

به گفته متخصصان این پروژه، انجام کارها به همین سادگی هم نیست و اریک نیازمند تمرین زیادی برای انجام امور پیچیده است. مثلا برای این‌که بتواند سنگ، کاغذ قیچی بازی کند باید 6700 بار تمرین کند تا موفق به انجام کار درست شود اما این امر در دستگاه جدید فقط یک‌بار انجام می‌شود.

متخصصان حرکات این دست ترکیبی با الکترود مغزی را بسیار نرم‌تر و طبیعی‌تر از انواع قبلی می‌دانند به‌طوری که فرد دیگر نیازی به تصور 7 مرحله برای دست دادن با کسی نیست.

در نمونه‌های قبلی بیمار می‌بایست مراحل بالا آوردن ساعد، جلو بردن دست، گرفتن دست طرف مقابل، حرکت به سمت بالا، حرکت به سمت پایین، حرکت به سمت بالا و حرکت به سمت پایین را در ذهن خود تصور می‌کرد تا کار ساده‌ای را انجام دهد اما اکنون همین ‌که تصمیم به چنین کاری بگیرد، با کمی تلاش خود مغز مراحل را پردازش و فرمان را صادر می‌کند و دست نیز از آن تبعیت خواهد کرد.

اگرچه این پروژه هنوز کاملا مطمئن و تکمیل‌شده نیست، اما امیدواری‌های زیادی را برای درمان معلولیت‌های مختلف در آینده نه‌چندان دور ایجاد کرده است.

مترجم: محمدرضا احمدی‌نیا