حاشیههای حضور فراستی در مجلس/ جیرانی: کمیسیون فرهنگی مشکل بیمه بیکاری هنرمندان را حل کند
به گزارش گروه رسانههای دیگر خبرگزاری آنا از شهروند، حضور مسعود فراستی در کمیسیون فرهنگی مجلس و صحبتهایش در مورد چند فیلم به نمایش درآمده در جشنواره امسال که حتی اگر هم رنگی از واقعیت در خود داشته باشند، باز، نامی جز زیرآبزنی فیلمها و فیلمسازان را نمیتوان به این کار داد، دعوای هفت و سینمای ایران را خشونتی دیگرگونه بخشیده؛ انگار که طرفین دیگر به کمتر از حذف طرف مقابل راضی نیستند و این بهخصوص از بهروز افخمی که عمری است در هوای سینما نفس کشیده بعید است که چنین خامدستانه کشتی را که خود سوار آن است، سوراخ میکند.
در جلسهای که در کمیسیون فرهنگی مجلس برگزار شد و دستاندرکاران هوشمندی چون فریدون جیرانی و احمدرضا معتمدی به دلایلی واضح از حضور در آن خودداری کردند، ظاهرا مسعود فراستی ضمن نقد کلیت فیلمهای شرکتکننده در جشنواره فجر، چند فیلم خاص را نیز مورد اشاره قرار داد و به اصطلاح آن فیلمها را به مسلخ سانسور و توقیف فرستاد که این در مرام هیچ سینماگر و منتقد علاقهمند به زمینه فعالیتش نمیتواند باشد. فراستی ضمن اینکه فیلم گشت ٢ جدیدترین فیلم سعید سهیلی را مستهجن نامید و از این طریق کدی خوانا به ممیزان رسمی و غیررسمی نظام فرستاد، کاناپه کیانوش عیاری را نیز فیلمی نامیده که بدون رعایت شئونات برای زنان کلاهگیس گذاشته است که طبق گفتههای احد آزادیخواه، سخنگوی کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی ممکن است پروانه نمایش فیلم سعید سهیلی را با مشکل مواجه و مشکل کاناپه عیاری را نیز حادتر کند. خصوصا که این نماینده مجلس در ادامه به دیالوگهای فیلم گشت٢ اشاره و در رابطه با آن گفته: نمایندگان دیالوگهای فیلم گشت ارشاد ٢ را در تراز نظام جمهوری اسلامی ایران ندیدند، ضمن آنکه قاعدتا باید نقش کمیسیون فرهنگی مجلس در اعمال نظر بیشتر شود.
به گفته سیدصادق طباطبایینژاد که یکی دیگر از اعضای کمیسیون فرهنگی مجلس است، فراستی با انتقاد جدی به فیلم سینمایی گشت ۲ این فیلم را اثری مستهجن خوانده که نمیتوان به اتفاق خانواده به تماشای آن نشست و این انتقادات باعث شده این فیلم قبل از اکران توسط کمیسیون دیده شود.
فارغ از این نکته که با وجود وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی آیا اصلا جایی برای نهادی چون مجلس میماند که بخواهد دخالتی در فعالیتهای هنری و سینمایی داشته باشد یا نه که فریدون جیرانی نیز آن را مورد اشاره قرار داده و گفته: کمیسیون فرهنگی مجلس نباید وارد تمام جزییات مرتبط با سینما و هنرمندان شود، چراکه آنها باید وقت خود را بیشتر صرف مسائل کلان حوزه فرهنگ و هنر کنند. ضمن آنکه با وجود صنوف سینمایی، خانه سینما، کانون کارگردانان و... لزومی برای طرح تمامی مسائل در کمیسیون احساس نمیشود و درواقع بهتر است سینماگران مشکلات خود را در درون خود حل کنند؛ اما اینکه یک منتقد سینمایی مقام خود را تا حد خبربیار سانسور تنزل داده، انتقاد سینماگران ایرانی را باعث شده است.
نخستین عکسالعمل مهم درباره حضور فراستی را حمید فرخنژاد نشان داده که در جملاتی که پیش از این کمتر از بازیگری چون حمید فرخنژاد شنیده بودیم، با آدمفروش خواندن فراستی در اینستاگرامش چنین نوشته است: داری چیکار میکنی با خودت مرد؟ کجا داری میری؟ خدا شاهده دلم گرفت، نوشتن جون کلامو ادا نمیکنه، اینی که میگم به والله تحقیر توش نیست ولی دلم بحالت سوخت، با خودم گفتم اگه قراره پیر شیم و غم نون به آدمفروشی بکشونتمون. دنیای بدیه آقا مسعود ولی آدم بازم پیدا میشه بامرام و معرفت بازم پیدا میشه، میدونم اینقد گیر بودی که خودتو توجیه کردی، فدای سرت، ولی ایندفه اگه بازم گیر کردی خواستی بفروشی، به خودمون بفروش، لااقلش اینه که بین خودمون میمونه مثه دفعات قبل، مثه خیلی وقتا، خدا هیچ مردی رو خوار نکنه صلوات بفرس.
فرخنژاد اما تنها بازیگری نبود که مسعود فراستی را بابت اقدام غیرقابل توجیهش زیر سوال برده. پرویز پرستویی که مدتهاست با مسعود فراستی و بهروز افخمی به مخالفت برخواسته، در یادداشت خود با تیتر از ماست که بر ماست، ضمن زیر سوال بردن صلاحیت فراستی درباره بهروز افخمی نیز اشارات تندی کرده: بهروز افخمی هم که بماند، مغازه دونبش خوبی برای خود بازکرده. بارها با بودجه بیتالمال به منافع خوبی رسیده، بدون اینکه نقشی در تاثیرگذاری سینما داشته باشد. حال با این اوصاف چطور رسانه ملی یک برنامه سینمایی را بهعهده ایشان گذاشته و مسعود فراستی مثلا منتقد معلومالحال قرار است ناجی سینما باشد. آن هم آنقدر پروبال گرفته که به خودش اجازه میدهد با قضاوتهای نابجا و با الفاظ رکیک و هتاکی به هنرمندان به نقد سینما و دستاندرکارانش بپردازد و بهروز افخمی هم در کنارش لبخند بزند. متاسفانه این دو تن سراپا عقدهای و کینهتوز، با حمایت مسئولان رسانه ملی خر خود را سوار شده و میتازند، ولی نمیدانند که حتی مردم عزیز غیرسینمایی هم اینها را منفور میخوانند.
خسرو دهقان که همواره لحن طنزآمیزی در انتقادهایش داشته درباره فراستی میگوید: در زمانهای قدیم به شوخی میگفتند که بدنامی از گمنامی بهتر است و ضربالمثل رایجی در میان مردم بود. امروز مسعود فراستی این ضربالمثل شوخی را جدی گرفته است. احمد طالبینژاد نیز با ضد سینما خواندن برنامه هفت درباره این برنامه میگوید: این ضد سینما بودن هم از روحیه بهروز افخمی نشأت میگیرد. افخمی یک سیاستباز است و میداند با موجهایی که برمیخیزد چطور همراهی کند. یادمان نرفته که چند سال پیش مسئول ستاد تبلیغاتی یکی از نامزدهای اتنخاباتی بود و چه حرفهایی میزد. تنها کسی که امروز صلاحیت این را ندارد که یک برنامه سینمایی بیطرف با موضوع سینما تولید کند همین آقای افخمی است.
فریدون جیرانی یکی از سه منتقدی است که به جلسه کمیته هنر کمیسیون فرهنگی مجلس، برای بررسی انتقادات درباره جشنواره فیلم فجر دعوت شده بود. او که با نادیده گرفته شدن فیلمش خفگی در جشنواره امسال قطعا دل پری از مدیران جشنواره داشت، در این جلسه حضور نیافته و عقیده دارد که به ذات برگزاری چنین جلسهای انتقاد دارد. این کارگردان حل مشکلات بیمه بیکاری هنرمندان را با توجه به بیکاری و درآمد ناچیز پیشکسوتان از مسائلی میداند که کمیسیون فرهنگی باید برای حل آن اقدام کند و نه مثلا ژانر و نگاه و کیفیت فیلمها. به گفته جیرانی همچنان بیشترین مشکل هنرمندان حول مسائل معیشتی، بیمه و بیکاری میچرخد و مجلس میتواند صنوف سینمایی و خانه سینما را در حل این مشکل یاری کند.
انتهای پیام/